ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ & ΠΡΟΝΟΙΑΣhttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/42024-03-29T08:39:13Z2024-03-29T08:39:13ZΨυχοκοινωνικές Επιπτώσεις Του Σακχαρώδη Διαβήτη Στην Εφηβική ΗλικίαΚοκονάκη, Αριάνθηhttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/62582024-03-29T00:35:05Z2024-03-15T00:00:00ZΨυχοκοινωνικές Επιπτώσεις Του Σακχαρώδη Διαβήτη Στην Εφηβική Ηλικία
Κοκονάκη, Αριάνθη
Εισαγωγή: Οι έφηβοι με σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ) παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης ψυχικών και συναισθηματικών διαταραχών, καθώς αντιμετωπίζουν μια σειρά από στρεσογόνους παράγοντες και προκλήσεις ως αποτέλεσμα της χρόνιας ασθένειάς τους και καλούνται να διαχειριστούν μια σύνθετη ιατρική κατάσταση που απαιτεί καθημερινή αυτοφροντίδα.
Σκοπός: της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης ήταν να παρουσιάσει τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις του ΣΔ στην εφηβική ηλικία. Χρησιμότητα της μελέτης ήταν να ενημερώσει τους επαγγελματίες υγείας γύρω από τα ζητήματα που αφορούν τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις, προκειμένου να παρεμβαίνουν έγκαιρα, προσφέροντας την κατάλληλη νοσηλευτική φροντίδα σε εφήβους με ΣΔ και υποστήριξη κατά τη μετάβαση τους από την εφηβική στην ενήλικη ζωή.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση στη βάση δεδομένων PubMed. Οι έρευνες που συμπεριλήφθησαν στην εργασία είναι δημοσιευμένες την εξαετία 2016-2022 και η γλώσσα δημοσίευσης είναι τα αγγλικά και τα ελληνικά. Η αναζήτηση περιορίστηκε σε πρωτογενείς έρευνες, όπως συγχρονικές μελέτες, μελέτες κοόρτης, επιδημιολογικές μελέτες, που έχουν δημοσιευθεί από το 2016 έως το 2022. Για τη διατύπωση του ερευνητικού ερωτήματος αξιοποιήθηκε το μοντέλο PECO.
Αποτελέσματα: Προσδιορίστηκαν 83 άρθρα και τελικά μελετήθηκαν εκτενώς 16 με βάση τα κριτήρια ένταξης και αποκλεισμού. Τα αποτελέσματα των μελετών που εντάχθηκαν στην ανασκόπηση έδειξαν ότι οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις του ΣΔ στην εφηβική ηλικία στην πλειοψηφία τους βρίσκουν στενή σχέση ανάμεσα στο άγχος και το στρες και τον γλυκαιμικό έλεγχο. Η κατάθλιψη, το αντιληπτό άγχος, το στρες, η αυτό-αποτελεσματικότητα, οι συμπεριφορές υψηλού κινδύνου, η καταθλιπτική συμπτωματολογία, οι οικογενειακές συγκρούσεις, η δυσφορία για τον ΣΔ, οι δεξιότητες εκτελεστικής λειτουργίας, τα συμβάντα ζωής αποτελούν παραμέτρους που επιδρούν άμεσα στον γλυκαιμικό έλεγχο. Η συμμετοχή της οικογένειας είναι ζωτικής σημασίας στη βέλτιστη διαχείριση του ΣΔ σε όλη την εφηβική ηλικία. Είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ο αντίκτυπος του ΣΔ στην ΠΖ, καθώς και η ανάπτυξη διαφόρων προβλημάτων που σχετίζονται με τον ΣΔ, ο φόβος υπογλυκαιμίας (και υπεργλυκαιμίας), διαταραγμένες διατροφικές συμπεριφορές και διατροφικές διαταραχές. Η εκπαίδευση και η υποστήριξη για την αυτοδιαχείριση του ΣΔ απαιτεί περιοδική επαναξιολόγηση, ειδικά καθώς οι έφηβοι μεγαλώνουν, αναπτύσσονται και αποκτούν την ανάγκη και την επιθυμία για μεγαλύτερες ανεξάρτητες δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης.
Συμπεράσματα: Η διάγνωση του ΣΔ στην παιδική ή εφηβική ηλικία μπορεί να επηρεάσει τις φυσιολογικές αναπτυξιακές αλλαγές και να αλληλεπιδράσει με ψυχοκοινωνικούς παράγοντες στους εφήβους και τις οικογένειές τους. Απαιτείται ολοκληρωμένη και συνεργατική φροντίδα. Πολλά τυποποιημένα και επικυρωμένα εργαλεία είναι διαθέσιμα στις θεραπευτικές ομάδες για τον ΣΔ για την παρακολούθηση της ευημερίας και τον έλεγχο για ψυχολογικές δυσκολίες των εφήβων με ΣΔ1. Ο ολοκληρωμένος ψυχοκοινωνικός έλεγχος είναι εφικτός και μπορεί να ανιχνεύσει αποτελεσματικά πιθανές ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της νόσου και άλλα ζητήματα που επηρεάζουν τη διαχείριση του ΣΔ.
Λέξεις-κλειδιά: Ψυχοκοινωνικός αντίκτυπος, Ψυχολογικά προβλήματα, Κατάθλιψη, Άγχος, Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1, Έφηβος
2024-03-15T00:00:00ZΤυπική φροντίδα έναντι συμπληρωματικών και ειδικών θεραπειών και μεθόδων στη διαχείριση διαβητικού έλκουςΠαπαδοπουλου, Πολυξένηhttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/62572024-03-29T00:36:20Z2024-03-13T00:00:00ZΤυπική φροντίδα έναντι συμπληρωματικών και ειδικών θεραπειών και μεθόδων στη διαχείριση διαβητικού έλκους
Παπαδοπουλου, Πολυξένη
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή:
Τα έλκη διαβητικών ποδιών (Diabetic Foot Ulcer-DFU) συνιστούν μείζον πρόβλημα
υγείας και η βέλτιστη διαχείρισή τους είναι τομέας συνεχιζόμενης έρευνας.
Σκοπός:
Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση της
αποτελεσματικότητας συμπληρωματικών και εναλλακτικών μεθόδων και θεραπειών,
όπως η θεραπεία με αρνητική πίεση (NPWT), η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο
(HBOT), το ψυχρό ατμοσφαιρικό πλάσμα (CAP) και τα ιατρικά σκουλήκια, έναντι της
τυπικής φροντίδας ελκών σε διαβητικό πόδι.
Υλικό και μεθοδολογία:
Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση στις ηλεκτρονικές βάσεις αποδελτίωσης
βιβλιογραφικών δεδομένων PUBMED και GOOGLE SCHOLAR. Επιλέχθηκαν
τυχαιοποιημένες μελέτες ICTS (Randomized Controlled Trial) κατά την χρονική
περίοδο από το 2017 έως το 2022. Χρησιμοποιήθηκαν λέξεις-κλειδιά: διαβητικό πόδι
(Diabetic foot), έλκος διαβητικού ποδιού (Diabetic foot ulcer), τυπική φροντίδα
(Standard care), συμπληρωματική και εναλλακτική θεραπεία (Complementary and
alternative treatment), στον τίτλο, την περίληψη ή στις λέξεις κλειδιά (TITLE ABSTRACT-KEYWORD) ή σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς
Αποτελέσματα:
Από την ανασκόπηση προέκυψαν στο σύνολο 13 μελέτες για την τελική αξιολόγηση
που πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Οι μελέτες αυτές περιλάμβαναν : 6 που
αφορούσαν την εφαρμογή ψυχρού ατμοσφαιρικού πλάσματος ( Cold Atmospheric
Plasma-CAP), 3 τη χρήση υπερβαρικού οξυγόνου (Hyperbaric Oxygen Therapy HBOT), 3 την αρνητική πίεση (Negative Pressure Wound Therapy-NPWT) και 1 την
εφαρμογή προνυμφών (Maggot Therapy-ΜΤ), όλες σε σύγκριση με την τυπική
φροντίδα του έλκους.
Από τη μελέτη των άρθρων που επιλέχθηκαν προκύπτει ότι η εφαρμογή
συμπληρωματικών μεθόδων θεραπείας με χρήση αρνητικής πίεσης, ή υπερβαρικό
2
οξυγόνο και εναλλακτικών θεραπειών με ψυχρό ατμοσφαιρικό πλάσμα και ίσως και
των ιατρικών σκωλήκων(προνυμφών) σε συνδυασμό με την τυπική φροντίδα του
έλκους, δύναται να προσφέρει θετικά αποτελέσματα στην επούλωση ελκών διαβητικού
ποδιού έναντι της τυπικής θεραπείας μεμονωμένα.
Συμπεράσματα:
Η τυπική φροντίδα σε συνδυασμό με συμπληρωματικές ή εναλλακτικές μεθόδους και
θεραπείες υπόσχεται να επιφέρει τα βέλτιστα αποτελέσματα ακόμα και σε επιπλεγμένα
έλκη σε λιγότερο χρόνο και με καλύτερη πρόγνωση. Απώτερο στόχο αποτελεί η
ευρύτερη έρευνα, με σκοπό επιστημονικά τεκμηριωμένα αποτελέσματα και ένταξη
πρωτοκόλλων στη κλινική πρακτική που θα συμπεριλαμβάνουν τη χρήση αυτών των
συμπληρωματικών ή εναλλακτικών θεραπειών και μεθόδων.
2024-03-13T00:00:00ZΣύνδρομο frailty σε ασθενείς με χρονιά νοσήματα και λοίμωξη covid-19Παπαηλιού, Χριστίναhttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/62552024-03-29T00:35:10Z2024-02-14T00:00:00ZΣύνδρομο frailty σε ασθενείς με χρονιά νοσήματα και λοίμωξη covid-19
Παπαηλιού, Χριστίνα
Το σύνδρομο Frailty (σύνδρομο Ευπάθειας) είναι μια σύνθετη κατάσταση, το οποίο χαρακτηρίζεται από έλλειψη σωματικής και νοητικής ικανότητας, γεγονός που προδιαθέτει στη συσσώρευση ελλειμμάτων και αυξάνει την επιρρέπεια σε δυσμενή συμβάντα. Είναι στενά συνδεδεμένο με την ηλικία και τους λειτουργικούς περιορισμούς που έχει ένας ασθενής με ελλείμματα, και / ή επιβαρύνει τις συνυπάρχουσες νόσους. Φαινοτυπικά, το σύνδρομο Frailty χαρακτηρίζεται από αλλαγές στην κίνηση, στην μυϊκή μάζα, στις διατροφικές συνήθειες, στην δύναμη και στην αντοχή.
Η παρούσα εργασία σκοπό έχει να παρουσιάσει το σύνδρομο Frailtyόπως αυτό ορίστηκε από τον Παγκόσμιο οργανισμό υγείας, την επιδημιολογία του συνδρόμου, την παθοφυσιολογία που το διέπει και τους παράγοντες κινδύνου. Ακόμα, στην εργασία παρουσιάζονται τα εργαλεία μέτρησης του Συνδρόμου Ευπάθειας και πώς αυτά χρησιμοποιούνται στην κλινική καθημερινότητα για την πρόβλεψη αλλά και την οριοθέτηση του συνδρόμου ευπάθειας.
Επίσης, γίνεται αναφορά του Συνδρόμου Ευπάθειας όπως αυτό παρατηρείται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας αλλά καιτη διαχείριση και τις επιπτώσεις που έχει το σύνδρομο ευπάθειας στην ζωή των ηλικιωμένων ατόμων.
Τέλος, γίνεται αναφορά στο ΣύνδρομοΕυπάθειας και τον ρόλο του στην Πανδημία COVID-19.
2024-02-14T00:00:00ZΑκτινοθεραπευτική αντιμετώπιση των όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματοςΒασάλου, ΚαλλιόπηΔρίτσα, Αριάδνηhttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/62522024-03-29T00:36:22Z2024-03-28T00:00:00ZΑκτινοθεραπευτική αντιμετώπιση των όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματος
Βασάλου, Καλλιόπη; Δρίτσα, Αριάδνη
Η Νευροογκολογία αποτελεί κλάδο της ιατρικής, η οποία έχει εμφανίσει
ραγδαία εξέλιξη τις τελευταίες δεκαετίες. Το γεγονός αυτό οφείλεται, στην βελτίωση
του ιατρικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται για την έρευνα, καθώς και για την
θεραπεία του πληθυσμού, με νεοπλασίες του νευρικού συστήματος.
Η συγγραφή της παρούσας εργασίας με θέμα "Ακτινοθεραπευτική
αντιμετώπιση των όγκων του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος", έχει ως σκοπό την
παρουσίαση των όγκων του ΚΝΣ, καθώς και την αντιμετώπισή τους, με ιδιαίτερη
έμφαση στις σύγχρονες τεχνικές της Ακτινοθεραπείας. Ο Στόχος της συγκεκριμένης
πτυχιακής εργασίας είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση, αλλά και η πληροφόρηση των
επαγγελματιών υγείας και του γενικού πληθυσμού, για ένα μείζονος σημασίας θέμα,
όπως είναι η θεραπεία του εγκεφαλονωτιαίου νευρικού συστήματος. Το πόρισμα της
μελέτης αυτής αναδεικνύει τα πλεονεκτήματα των σύγχρονων ακτινοθεραπευτικών
μεθόδων, όπως της VMAT, της IMRT, της SRS, καθώς και της θεραπείας πρωτονίων,
τα οποία αποτελούνται από τον επιτυχή έλεγχο της νόσου και τη μέγιστη προφύλαξη
των υγιών ιστών. Ως αποτέλεσμα αυτού, παρατηρείται τις περισσότερες φορές,
βελτίωση της ποιότητας ζωής των πασχόντων.
Αρχικά αναλύεται ανατομικά η δομή του κεντρικού νευρικού συστήματος, και
οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την απεικόνισή του. Στη συνέχεια παρουσιάζεται
η βιολογική συμπεριφορά της νόσου, αλλά και οι επιλογές που υπάρχουν για την
αντιμετώπισή της. Ακολούθως αναφέρονται οι τεχνικές ακτινοθεραπευτικής
διαχείρισής της, καθώς και οι πιθανές παρενέργειες που μπορεί να προκληθούν.
Ύστερα, πραγματοποιείται σταδιοποίηση της θεραπευτικής διαδικασίας, και γίνεται
ταξινόμηση των επικρατέστερων όγκων του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Ολοκληρώνοντας, παρουσιάζονται ορισμένα πλάνα θεραπείας που εφαρμόζονται για
την αντιμετώπιση αυτών των νεοπλασιών καθώς και ορισμένα κλινικά περιστατικά.
2024-03-28T00:00:00Z