Εκπαιδευτικά προγράμματα για άτομα με νοητική αναπηρία
Educational programs for people with mental disabilities
Λέξεις-κλειδιά
Άτυπη εκπαίδευση ; Μουσείο ; Νοητική αναπηρία ; Εκπαιδευτικό πρόγραμμα ; Informal education ; Museum ; Mental disability ; Educational program ; Οργανισμοί πληροφόρησης ; ΕκπαίδευσηΠερίληψη
Το μουσείο αποτελεί θεσμό ο οποίος υφίσταται ήδη από αρχαιοτάτων χρόνων. Η ύπαρξή του στην κοινωνία το υπέβαλε στις κοινωνικές αλλαγές που υφίσταται και η ίδια η κοινωνία. Σταδιακά, και μέσω πολλών αλλαγών, το μουσείο μετατράπηκε σε χώρο στον οποίο η διαφορετικότητα είναι ευπρόσδεκτη αλλά και επιθυμητή, όπου όλες οι απόψεις και ιδέες έχουν θέση και είναι αξιόλογες και, κυρίως, σε ένα χώρο ισότητας και κοινωνικής ενσωμάτωσης.
Από την άλλη πλευρά, ο όρος νοητική αναπηρία συνιστά ένα σύνθετο όρο, η ανάλυση του οποίου συνδέεται άμεσα με τη νοημοσύνη. Χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος ορισμός, η νοητική αναπηρία συνιστά την μειωμένη ικανότητα ανταπόκρισης των ατόμων στο πλαίσιο της καθημερινής και κοινωνικής του ζωής.
Σκοπός της παρούσας πτυχιακής έναρξη μια προσπάθειας προσέγγισης των ατόμων με νοητική αναπηρία στους οργανισμούς πληροφόρησης (μουσεία, βιβλιοθήκες, αρχεία). Η προσέγγιση αυτή πραγματοποιείται μέσω του σχεδιασμού, υλοποίησης και αξιολόγησης ενός εκπαιδευτικού προγράμματος, το όποιο σχεδιάστηκε με γνώμονα τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των ατόμων με νοητική αναπηρία και εφαρμόστηκε πιλοτικά στο σχολείο, εξαιτίας των υγειονομικών περιορισμών της πανδημίας Covid-19. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων έδειξε πως κατανόησε όσα αναφέρθηκαν, ενώ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό θυμόταν και σε μεταγενέστερο χρόνο τις πληροφορίες αυτές. Η πρακτική εφαρμογή όσον διδάχθηκαν βρήκε θετική ανταπόκριση κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής των εργαστηρίων στο πλαίσιο του προγράμματος. Τέλος, το εκπαιδευτικό προσωπικό που παρακολούθησε και πλαισίωσε το πρόγραμμα υποστήριξε ότι η συγκεκριμένη διαδικασία ήταν ωφέλιμη για τους συμμετέχοντες, ότι απέκτησαν γνώσεις σχετικά με το αντικείμενο, ενώ παράλληλα ανέπτυξαν τη δημιουργικότητά τους.
Περίληψη
Museum is an institution that existed since ancient times. Its existence in society has subjected it to the social changes that society itself is undergoing. Gradually and through many changes, the Museum was transformed into a space where diversity is welcome but also desirable, where all views and ideas have a place and are worthwhile and especially in an area of equality.
On the other hand, the term mental disability is a complex term, the analysis of which is directly related to intelligence. Without a specific definition, mental disability is the reduced ability of individuals to respond in the context of their daily and social life.
The purpose of this dissertation is to bring together people with intellectual disabilities in the museum space. This approach is realized through the design, implementation and evaluation of an educational program, which was designed based on the needs and interests of people with intellectual disabilities and was piloted. The majority of the participants showed that they understood what was mentioned, while a large proportion remembered this information at a later time. The practical application of what they were taught received a positive response during the workshops conducted under the program. Finally, the teaching staff who attended and supported the program argued that the specific process was beneficial for the participants, that they gained knowledge about the subject while developing their creativity.
Αριθμός σελίδων
113Σχολή
Σχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών ΕπιστημώνΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων ΠληροφόρησηςΓλώσσα
ΕλληνικάΣυλλογή
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές