Μοριακή τυποποίηση περιβαλλοντικών στελεχών Escherichia coli

Abstract

Είναι πλέον γνωστό ότι η αντιμικροβιακή αντοχή αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές της παγκόσμιας υγείας, φαινόμενο το οποίο δεν περιορίζεται μόνο στο χώρο του νοσοκομείου αλλά εμφανίζεται και στο περιβάλλον. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, το λύμα αποτελεί μια από τις κυριότερες δεξαμενές ανθεκτικών και πολύ-ανθεκτικών βακτηρίων τα οποία μπορούν να μεταδοθούν στους ανθρώπους, προκαλώντας σοβαρές λοιμώξεις. Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας, που πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Μοριακής Μικροβιολογίας & Ανοσολογίας (Ε.Μ.Μ.Α) του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, ήταν η μελέτη της αντιμικροβιακής αντοχής και η φυλογενετική τυποποίηση περιβαλλοντικών και κλινικών στελεχών Escerichia coli (E. coli), τα οποία είχαν συλλεχθεί κατά το διάστημα του Καλοκαιριού 2020. Τα περιβαλλοντικά απομονώθηκαν από δείγμα λύματος συλλεγμένο από την έξοδο της εγκατάστασης επεξεργασίας λυμάτων (Ε.Ε.Λ.) της Λειβαδιάς, ενώ τα κλινικά από βιολογικά υγρά ασθενών που εξετάστηκαν στο Γενικό Νοσοκομείου Λειβαδιάς. Όλα τα στελέχη υποβλήθηκαν σε βιοχημική και μοριακή ταυτοποίηση, σε έλεγχο των επιπέδων ευαισθησίας σε αντιβιοτικά και ταξινομήθηκαν σε τέσσερις βασικές φυλογενετικές ομάδες Α, Β1, Β2, και D. Συνολικά εξετάστηκαν εβδομήντα οχτώ στελέχη από τα οποία τα 66 (66/78, 85% ) ταυτοποιήθηκαν ως E. coli. Η πλειοψηφία των στελεχών εμφάνιζε αντοχή στις πενικιλλίνες [αμπικιλίνη (AMP), αμοξικιλλίνη/κλαβουλανικό (AMC), πιπερακιλλίνη (PIP)] και σε ανάμεικτους παράγοντες όπως σουλφαμεθοξαζόλη-τριμεθοπρίμη (SXT). Βάσει των αποτελεσμάτων της τυποποιητικής μεθόδου διαπιστώθηκε ότι η επικρατέστερη ομάδα μεταξύ των περιβαλλοντικών στελεχών ήταν η Α, ενώ μεταξύ των κλινικών η Β2.