Show simple item record

Εξωστρέφεια και επικοινωνιακή πολιτική των μουσείων: Μελέτη περίπτωσης: Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας και μουσεία Ασιατικής τέχνης της Ανατολικής Ασίας

dc.contributor.advisorΤράντα, Αλεξάνδρα
dc.contributor.authorΧριστοδουλόπουλος, Σωτήριος
dc.date.accessioned2021-10-10T07:39:30Z
dc.date.available2021-10-10T07:39:30Z
dc.date.issued2021-09
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/1287
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-1138
dc.description.abstractΣε μια εποχή έντονων κοινωνικών, οικονομικών και τεχνολογικών εξελίξεων, είναι πλέον ξεκάθαρο πως οι πολιτιστικοί οργανισμοί είναι υποχρεωμένοι να αναθεωρούν τον τρόπο με τον οποίο προβάλουν το έργο τους στο ευρύ κοινό. Ιδίως, τα μουσεία, τα οποία διακατέχουν μία εξέχουσα θέση στον χώρο του πολιτισμού, παρουσιάζουν παγκοσμίως μία τάση εξέλιξης και προσαρμογής στα νέα δεδομένα που επικρατούν στη κοινωνία του σήμερα. Πιο συγκεκριμένα, μεγάλη αλλαγή έχει σημειωθεί στον τρόπο προώθησης των εκθεμάτων τους, όπως και στη μουσειολογική και επικοινωνιακή τους προσέγγιση. Μερικά παραδείγματα είναι η χρήση των νέων τεχνολογιών, η ενεργή προώθηση και διοργάνωση εκδηλώσεων, και η προσπάθεια ενσωμάτωσης περισσότερων κοινωνικών ομάδων, όπως άτομα με ειδικές ανάγκες, παιδιά και ηλικιωμένους. Συνεπώς, το μουσείο, σαν μια ζωντανή οντότητα που εξελίσσεται μονίμως, με τη διαρκή εκπαίδευση του προσωπικού και την υιοθέτηση νέων τρόπων αυτοπροβολής, αποκτά μία ενιαία εφαρμοσμένη πολιτική, η οποία στο τέλος το χαρακτηρίζει και το εκπροσωπεί στο επισκεπτικό κοινό και την επιστημονική κοινότητα. Στο πλαίσιο αυτό, θα εξεταστεί ο τρόπος που παρουσιάζουν τα εκθέματα του ασιατικού πολιτισμού τα μουσεία των Ασιατικών χωρών, σε σχέση με τον τρόπο που το κάνει η Ελλάδα, μια χώρα με αρκετά διαφορετικό πολιτιστικό υπόβαθρο. Ειδικότερα, θα διερευνηθεί το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας, με μέτρο σύγκρισης αντίστοιχα μουσεία χωρών της Ανατολικής Ασίας. Μέσω αυτής της σύγκρισης, εκτός από τη παρουσίαση των εμφανών διαφοροποιήσεων, θα γίνουν διακριτά και τα κοινά στοιχεία, καθώς και η δυνητική ανταλλαγή πολιτικών και μεθόδων, για την αποτελεσματικότερη αυτοπροβολή και προσέλκυση μεγαλύτερου επισκεπτικού κοινού.el
dc.format.extent92el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectΕπικοινωνιακή πολιτικήel
dc.subjectΕξωστρέφεια μουσείωνel
dc.subjectΜουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυραςel
dc.subjectΑνατολική Ασίαel
dc.subjectΜουσειολογίαel
dc.subjectΑνθρωπιστικές επιστήμεςel
dc.subjectΜελέτη περίπτωσηςel
dc.titleΕξωστρέφεια και επικοινωνιακή πολιτική των μουσείων: Μελέτη περίπτωσης: Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας και μουσεία Ασιατικής τέχνης της Ανατολικής Ασίαςel
dc.title.alternativeOpenness and communication policy of museums: Case study: Museum of Asian Art of Corfu and Asian art museums of East Asiael
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dc.contributor.committeeKyriaki-Manessi, Daphne
dc.contributor.committeeZervos, Spiros
dc.contributor.committeeAntoniou, Angeliki
dc.contributor.facultyΣχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών Επιστημώνel
dc.contributor.departmentΤμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησηςel
dc.description.abstracttranslatedIn an era of intense social, economic and technological developments, it is now clear that cultural organisations are obliged to rethink the way they present their work to the general public. In particular, museums, which occupy a prominent position in the field of culture, have a worldwide tendency to evolve and adapt to the new conditions prevailing in today's society. In particular, there has been a major change in the way they promote their exhibits, as well as in their museological and communication approach. Some examples are the use of new technologies, the active promotion and organisation of events, and the attempt to include more social groups, such as people with disabilities, children and the elderly. Consequently, the museum, as a living entity that is constantly evolving, with the continuous training of staff and the adoption of new ways of presenting itself, acquires a single applied policy, which in the end characterises and represents it to the visiting public and the scientific community. In this context, the way museums in Asian countries present the exhibits of Asian culture will be examined in comparison with the way Greece, a country with a quite different cultural background, does it. In particular, the Museum of Asian Art of Corfu will be explored, with a benchmark of similar museums in East Asian countries. Through this comparison, in addition to presenting the obvious differences, common elements will be distinguished, as well as the potential exchange of policies and methods, for more effective self-promotion and attracting a larger visitor audience.el


Files in this item

Thumbnail
Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

  • Πτυχιακές εργασίες
    Πτυχιακές εργασίες τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης

Show simple item record

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές