Διδάσκοντας Φυσική στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με το μοντέλο της "Ανεστραμμένης Τάξης"
Teaching Physics in Secondary School with the "Flipped Classroom" model
Keywords
Ανεστραμμένη τάξη ; Φυσική ; Ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκεςAbstract
Εισαγωγή:Το μοντέλο της ανεστραμμένης τάξης αποτελεί μια νέα διδακτική προσέγγιση μέσω των τεχνολογιών, στο πλαίσιο της προσπάθειας των εκπαιδευτικών να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των μαθητών και να ενισχύσουν την συμμετοχή τους στη μαθησιακή διαδικασία. Με αυτή τη μέθοδο διδασκαλίας οι μαθητές μαθαίνουν τη νέα γνώση μέσα από διαδραστικό υλικό στο σπίτι , πριν πάνε στο σχολείο και στο σχολείο αξιοποιούν τον διδακτικό χρόνο για την επίλυση προβλημάτων ή την εκπόνηση δημιουργικότερων δραστηριοτήτων.
Σκοπός: Στόχος της έρευνας είναι να διερευνήσει αν η εφαρμογή της ανεστραμμένης τάξης στη διδασκαλία της Φυσικής συμβάλλει στην δημιουργικότερη αξιοποίηση του διδακτικού χρόνου αλλά και στην απόκτηση μιας θετικής στάσης των μαθητών απέναντι στο μάθημα με αποτέλεσμα την αύξηση της εμπλοκής τους στην μαθησιακή διαδικασία και τη βελτίωση των επιδόσεων τους. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην διερεύνηση της επίδρασης της μεθόδου σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε έρευνα διάρκειας εννέα εβδομάδων σε 50 μαθητές Γυμνασίου ηλικίας 14-15 ετών, όπου χωρίστηκαν σε δύο ομάδες ίδιου αριθμού μαθητών. Στην πειραματική ομάδα η διδασκαλία της φυσικής πραγματοποιήθηκε εφαρμόζοντας το μοντέλο της ανεστραμμένης τάξης ενώ στην ομάδα ελέγχου η διδασκαλία της φυσικής πραγματοποιήθηκε εφαρμόζοντας την παραδοσιακή διδασκαλία.
Στα δεδομένα που συλλέχθηκαν από τεστ και ερωτηματολόγια πριν και μετά την παρέμβαση έγινε περιγραφική ανάλυση αλλά και επαγωγική στατιστική ανάλυση με τη βοήθεια του SPSS για την επιβεβαίωση των ενδείξεων. Πιο συγκεκριμένα χρησιμοποιήθηκε ο έλεγχος t-test για 2 ανεξάρτητα δείγματα (Indepentet Sample t-test), έτσι ώστε να ελεγχθεί αν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά ως προς τον μέσο βαθμό εμπλοκής των μαθητών , ως προς την μέση επίδοση τους αλλά και ως προς την ανάπτυξη κινήτρων μάθησης για το σύνολο των 9 εβδομάδων ανάμεσα στις δύο ομάδες διδασκαλίας.
Αποτελέσματα: Από την ανάλυση των δεδομένων προέκυψαν ενδείξεις για τη θετική επίδραση του μοντέλου στην ανάπτυξη κινήτρων και στην ενεργό συμμετοχή των μαθητών στην μαθησιακή διαδικασία , που είχε σαν αποτέλεσμα την βελτίωση των επιδόσεων τους στις γραπτές δοκιμασίες. Ίδια ήταν η επίδραση του μοντέλου και στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η εφαρμογή του μοντέλου της ανεστραμμένης τάξης στη διδασκαλία της Φυσικής μπορεί να συμβάλει τόσο στην πιο δημιουργική αξιοποίηση του διδακτικού χρόνου όσο στην αύξηση της ενεργού συμμετοχής των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία, που έχει σαν αποτέλεσμα την βελτίωση των επιδόσεων τους. Διατηρούνται όμως κάποιες επιφυλάξεις για την γενίκευση των συμπερασμάτων λόγω του μικρού αριθμού του δείγματος και της περιορισμένης χρονικής διάρκειας της έρευνας.
Abstract
Introduction: The flipped classroom model seems to be a new teaching approach that helps teachers attract their students’ interest on the learning process, and also promotes students’ engagement in learning. According to this model, the new knowledge is provided to the students as interactive materials to study at home, allowing the limited school time to be available for more creative activities and problem solving.
Purpose: The aim of this study was to explore the effect of the flipped classroom model on students’ motivation and engagement in learning Physics as well as the effectiveness of the model on students with special education needs (SEN).
Method: For 9 weeks, the students in the experimental group (n=25) were taught physics in a blended learning context where the flipped classroom model was applied while the lessons in the control group (n=25) were carried out through the conventional model of teaching. The students in both groups were 14-15 years old. The study was conducted using a quantitative approach. Both groups were administered a test before and three tests during and after the flipped classroom sessions and answered 2 questionnaires concerning their self-efficacy and self-regulation. To analyze the data, a one-way ANOVA t-test for two independent samples was conducted to compare the means of test scores as well as the results of the questionnaires of each group.
Results: Compared to the traditional class group, the flipped classroom group improved more in terms of their performance and motivation. Similar conclusions were also reached in the case of SEN students.
Discussion: The promising findings of this study suggest that the flipped classroom model may be used as a means to increase students’ performance and motivation. However, due to the limited number of students seems to provide a noteworthy increase of student performance, although the limited number of students could be a restriction point for the full evaluation of flipped classroom effects. Thus, further relevant studies are required in order to generalize the results.