Nutri score και άλλοι δείκτες για τον προσδιορισμού του προφίλ διατροφικού προϊόντων τροφίμων -Σύγκριση και αξιολόγηση

Μπύρος, Κωνσταντίνος

Nutri score and other indicators for its determination nutritional profile of food products - Comparison and evaluation

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Μπύρος, Κωνσταντίνος

Date

2022-03-15

Advisor

Kanellou, Anastasia

nutri score και αλλοι δεικτες για τον προσδιορισμο του διατροφικου προφιλ προιοντων τροφιμων-ΜπυροςΚ-3.pdf (6.280Mb)

Keywords

Προφίλ θρεπτικών συστατικών ; Διατροφική ποιότητα ; Κατηγοριοποίηση τροφίμων ; Διατροφική ισορροπία

Abstract

Τα συστήματα προσδιορισμού θρεπτικών ουσιών στοχεύουν στην τοποθέτηση των τροφίμων μεταξύ τους ανάλογα με τη συμβολή τους σε μια ισορροπημένη διατροφή. Η ακρίβεια και η απόδοση των μεθοδολογιών είναι ακόμα υπό συζήτηση. Παρουσιάζουμε εδώ μια κριτική ανάλυση της δομής και της αποτελεσματικότητας των υφιστάμενων σχημάτων. Μέθοδοι: Η έρευνα της βιβλιογραφίας ανίχνευσε μόνο τέσσερα συστήματα που αντιμετωπίζουν το ζήτημα με μια προσέγγιση «σε γενικές γραμμές» και με αρκετή λεπτομέρεια για να καταστεί δυνατή η ανάλυση. Συγκρίθηκαν οι αρχές κατασκευής αυτών των συστημάτων και εκτιμήθηκε η απόδοσή τους μέσω της ταξινόμησή τους σε μια σειρά από 125 τρόφιμα με βάση τη διατροφική σύνθεση. Αυτές οι ταξινομήσεις συγκρίθηκαν μεταξύ τους και με μια εμπειρική ταξινόμηση από ειδικούς διατροφολόγους. Αποτελέσματα: Όλα τα συστήματα έδωσαν παρόμοια επισκόπηση, με τα φρούτα και τα λαχανικά να κατατάσσονται ως τα πιο ευνοϊκά τρόφιμα και τα λιπαρά και ζαχαρούχα τρόφιμα ως τα λιγότερο ευνοϊκά, αλλά υπήρχαν πολυάριθμες αποκλίσεις σε κάθε σύστημα, που σχετίζονται κυρίως με την επιλογή των θρεπτικών συστατικών και των κατωφλίων. Το σύστημα βαθμολόγησης της FA φαινόταν η πιο συνεπής προσέγγιση, αν και εξακολουθούσε να δημιουργεί ορισμένες αμφισβητούμενες βαθμολογίες. Η ταξινόμηση των ειδικών δεν επικύρωσε με σαφήνεια κανένα σχήμα και δεν μπορεί να θεωρηθεί ως αληθινή αναφορά. Συμπέρασμα: Τα συστήματα προσδιορισμού θρεπτικών συστατικών έχουν επιβεβαιωθεί ότι είναι ισχυρά εργαλεία για τη μετάφραση διατροφικών πληροφοριών που σχετίζονται με ολόκληρη τη δίαιτα στο επίπεδο των μεμονωμένων τροφίμων. Ωστόσο, η απόδοση των υφιστάμενων συστημάτων παραμένει μέτρια. Εναλλακτικές προσεγγίσεις, όπως η εξέταση κατηγοριών τροφίμων ή η εισαγωγή αυστηρότερων βημάτων επικύρωσης από μια ομάδα ειδικών διατροφολόγων, θα μπορούσαν να είναι τρόποι για την επίτευξη πιο αποτελεσματικών και συναινετικών εργαλείων.

Abstract

Nutrient identification systems aim to place foods together according to their contribution to a balanced diet. The accuracy and performance of the methodologies are still under discussion. We present here a critical analysis of the structure and effectiveness of existing schemes. Methods: The literature review identified only four systems that address the issue with a "general" approach and in sufficient detail to enable analysis. The principles of construction of these systems were compared and their performance was assessed through their classification into a range of 125 foods based on nutritional composition. These classifications were compared with each other and with an empirical classification by specialist nutritionists. Results: All systems gave a similar overview, with fruits and vegetables being ranked as the most favorable foods and fatty and sugary foods as the least favorable, but there were numerous variations in each system, mainly related to nutrient selection and thresholds. The FSA rating system seemed to be the most consistent approach, although it still generated some questionable ratings. The classification of the experts did not explicitly validate any figure and cannot be considered as a true reference. Conclusion: Nutrient identification systems have been proven to be powerful tools for translating nutritional information related to the whole diet to the level of individual foods. However, the performance of existing systems remains mediocre. Alternative approaches, such as examining food categories or introducing stricter validation steps by a team of nutritionists, could be ways to achieve more effective and consensual tools.