Lîla
Λίλα
Keywords
Lîla ; Λίλα ; Βίντεο εγκατάστασηAbstract
Η παρούσα πτυχιακή εργασία πραγματεύεται το θέμα και την ιδέα του αυτοσχεδιασμού, ο οποίος συντελεί στην ανακάλυψη και έκφραση των συναισθημάτων και των υποσυνείδητων επιθυμιών. Όπως διαπιστώνεται στο κείμενο, ο αυτοσχεδιασμός συμβάλλει στην δοκιμασία εύρεσης διαφορετικών τρόπων σωματικής έκφρασης, αποκωδικοποίησης και ερμηνείας των μηνυμάτων που δεχόμαστε καθημερινά. Πιο συγκεκριμένα, η πτυχιακή εργασία αυτή αφορά την δημιουργία οχτώ διαφορετικών βίντεο όπου παρουσιάζονται οι περφόρμανς ατόμων που καλούνται σε μία ελευθερία έκφρασης να αλληλοεπιδράσουν με το περιβάλλον, τα αντικείμενα και τον ίδιο τους τον εαυτό. Μέσα από την διαδικασία αυτή, τα άτομα, έχοντας σβήσει την υπάρχουσα μνήμη και τις αναμνήσεις τους, δρουν ενστικτωδώς σαν να γεννήθηκαν μόλις σε έναν καινούριο κόσμο με νέα δεδομένα. Στόχος μου είναι, να καταγράψω τον τρόπο με τον οποίο οι χαρακτήρες επεξεργάζονται τα νέα αυτά δεδομένα και τον τρόπο με τον οποίο εξερευνούν το περιβάλλον, τον ίδιο τους τον εαυτό και τη φαντασία τους.
Χωρίς κανόνες και λογική, φέρνουν στην επιφάνεια μία ακατέργαστη πλευρά του εαυτού τους, μία πλευρά που κρύβουν συνειδητά ή ασυνείδητα κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Δημιουργούν και καταστρέφουν, απολαμβάνουν και νιώθουν την ευχαρίστηση της στιγμής. Εξετάζουν τα αντικείμενα και τον πρωτότυπο εαυτό τους χωρίς φίλτρα, λογοκρισία ή επεξεργασία της ροής των αναμνήσεων ή των ιδεών, με ενθουσιασμό και αυθορμητισμό. Παρουσιάζουν ένα ελεύθερο παιχνίδι προς τους ίδιους τους εαυτούς τους και τους θεατές.
Επίσης, στην εργασία αυτή προσεγγίζονται θέματα όπως, η σχέση με τον εαυτό και την παιδικότητα, η αυτοεξέταση αυτής της σχέσης και η εξερεύνηση του εσωτερικού κόσμου μέσα από τη χρήση του αυτοσχεδιασμού και της ελεύθερης έκφρασης. Για την παρουσίαση του συγκεκριμένου θέματος, θέλησα να δημιουργήσω ένα περιβάλλον διαλογισμού για τα άτομα που συμμετέχουν στο έργο. Για το λόγο αυτό επέλεξα την δημιουργία μίας εγκατάστασης με την προβολή των οχτώ βίντεο σε τέσσερις διαφορετικές οθόνες και δύο προτζέκτορες, διατηρώντας την ολότητά τους. Επέλεξα την παρουσίαση αυτών των βίντεο σε μικρές οθόνες, αποσκοπώντας την ένταξη του κοινού σε θέση παρατηρητή, όπως θα παρατηρούσε τις μικρές ιστορίες των ατόμων από τα παράθυρα ενός αστικού χώρου. Ακόμα, ο χώρος μοιάζει εγκαταλελειμμένος, αλλά συγχρόνως ζωντανός και παραπέμπει σε ένα νέο περιβάλλον διαλογισμού για το κοινό, ο οποίος είναι έτοιμος να δεχθεί την ελευθερία έκφρασής του.
Abstract
This thesis deals with the topic and idea of improvisation, which contributes to the discovery and expression of emotions and subconscious desires. As noted in the text, improvisation contributes to the challenge of finding different ways to physically express, decipherment and interpret the messages we receive every day. More specifically, this thesis concerns the creation of eight different videos where the performances of eleven individuals who are invited to a freedom of expression and interaction with the environment, objects and themselves are presented. Through this process, the individuals, having erased their existing memory and memories, instinctively act as if they were just born into a new world with new facts. My aim is to capture the way the people process this new data and the way they explore the environment, themselves and their imaginations.
Without rules and logic, they bring out a raw side of themselves, a side they consciously or unconsciously hide throughout their lives. They create and destroy, enjoy and feel the pleasure of the moment. They examine objects and their original selves without filters, censorship or processing of the flow of memories or ideas, with enthusiasm and spontaneity. They present a free play to themselves and the audience.
Also, in this work, topics such as the relationship with the self and childhood, the self-examination of this relationship and the exploration of the inner world through the use of improvisation and free expression are approached. For the presentation of this particular topic, I wanted to create a meditative environment for the people involved in the project. For this reason I chose to create an installation by projecting the eight videos on four different screens and two projectors, preserving their integrity. I chose to present these videos on small screens, aiming to include the audience in the position of an observer, as they would observe the short stories of individuals from the windows of an urban space. Also, this space looks like abandoned and alive at the same time and evokes a new meditative environment for the public, which is ready to accept its freedom of expression.