Η εικονική πραγματικότητα ως εκπαιδευτικό εργαλείο καλλιέργειας κοινωνικών δεξιοτήτων στα παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος

Τζαβάρα, Παναγιώτα

Virtual reality as an educational tool for developing social skills in children with autism spectrum disorder

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Τζαβάρα, Παναγιώτα

Date

2022-07-15

Advisor

Νταλιάνης, Κλήμης
Χαλιδιάς, Νικόλαος

Διπλωματική εργασία (1.564Mb)

Δήλωση συγγραφέα μεταπτυχιακής εργασίας (144.8Kb)

Keywords

Διαταραχή αυτιστικού φάσματος ; Εικονική πραγματικότητα ; Κοινωνικές δεξιότητες ; Εκπαίδευση ; Αυτισμός

Abstract

Εισαγωγή: Αντικείμενο εξέτασης της παρούσας εργασίας είναι η εικονική πραγματικότητα ως εκπαιδευτικό εργαλείο καλλιέργειας κοινωνικών δεξιοτήτων στα παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Η απάντηση για την εκπαιδευτική αποτελεσματικότητα της εφαρμογής της εικονικής πραγματικότητας στα παιδιά με ΔΑΦ, προϋποθέτει την μελέτη και κατανόηση τόσο της διαταραχής του αυτιστικού φάσματος όσο και την σχέση της με την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων. Σε θεσμικό επίπεδο, ο νομοθέτης έχει αποδείξει εμπράκτως την ιδιαίτερη μέριμνά του για την εκπαίδευση των παιδιών με ΔΑΦ, καθιερώνοντας ένα ολιστικό εκπαιδευτικό νομοθέτημα, προσαρμοσμένο στις ειδικές εκπαιδευτικές ικανότητες των παιδιών με ΔΑΦ. Η εικονική πραγματικότητα σταδιακά εγκαθιδρύεται στην εκπαίδευση των παιδιών με ΔΑΦ, καθώς χρησιμοποιεί τα πλεονεκτήματά της για να κερδίσει το ενδιαφέρον των μαθητών και μέσα από μια ευχάριστη εκπαιδευτική διαδρομή, καταφέρνει να σμιλεύει τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Σκοπός: Ο εντοπισμός των πλεονεκτημάτων και των αδυναμιών της χρήσης της εικονικής πραγματικότητας στην εκπαίδευση των παιδιών με ΔΑΦ, με γνώμονα την ανάπτυξη και προαγωγή των κοινωνικών τους δεξιοτήτων. Μέθοδος: Η προσέγγιση του αντικειμένου της έρευνας είναι καταρχήν περιγραφική, βασιζόμενη συνάμα, για τη στοιχειοθέτηση των διαπιστώσεων, σε πειραματικά στοιχεία. Αποτελέσματα: Τα κυριότερα αποτελέσματα που προέκυψαν στο πλαίσιο της παρούσας εργασίας, συνοψίζονται στα εξής: Η εικονική πραγματικότητα αποτελεί χρήσιμο εκπαιδευτικό εργαλείο για τα παιδιά με ΔΑΦ καθώς (α) διεγείρει το ενδιαφέρον και εξάπτει τη φαντασία τους (β) επιτρέπει τη συνεργατικότητα και την αλληλεπίδραση πολλών χρηστών (γ) παρέχει τη δυνατότητα επαναλήψεων, ανατροφοδότησης και διόρθωσης σφαλμάτων εντός ενός ασφαλούς και ελεγχόμενου περιβάλλοντος (δ) επιτρέπει τη βίωση μοναδικών εμπειριών. Οι προαναφερόμενες δυνατότητες, που ελλείπουν από την παραδοσιακή εκπαιδευτική τεχνική, εγγυώνται την ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων, που αποτελούν την μεγαλύτερη πρόκληση για τα παιδιά με ΔΑΦ. Πέραν των ανωτέρω όμως, η χρήση της εικονικής πραγματικότητας αφενός υπόκειται στους περιορισμούς που διέπουν εν γένει τα τεχνολογικά μέσα, ενώ θα πρέπει να χρησιμοποιείται με μέτρο. IX Συμπεράσματα: Το συμπέρασμα της παρούσας εργασίας συνίσταται στην αναγνώριση της εικονικής πραγματικότητας, ως χρήσιμου και αξιόπιστου εκπαιδευτικού εργαλείου για παιδιά με ΔΑΦ. Παρά ταύτα, απαιτείται περαιτέρω έρευνα και αναβάθμιση των εικονικών περιβαλλόντων, με στόχο την επίτευξη των βέλτιστων δυνατών εκπαιδευτικών αποτελεσμάτων.

Abstract

Introduction: The subject of this dissertation is Virtual reality as an educational tool for developing social skills in children with autism spectrum disorder. The response to the educational effectiveness of the application of virtual reality in children with ASD presupposes the understanding of both the autism spectrum disorder and its relationship with the development of social skills. At the institutional level, the legislator has demonstrated in practice his special concern for the education of children with ASD, introducing a holistic educational legislation, adapted to the special educational abilities of children with ASD. Virtual reality is gradually established in the education of children with ASD, as it uses its advantages to gain the interest of students and through a pleasant educational path, manages to sculpt their social skills. Purpose: Identifying the pros and cons of the use of virtual reality in the education of children with ASD, with a view to developing and promoting their social skills. Method: The approach of the object of the research is in principle descriptive, based at the same time, for the substantiation of the findings, on experimental data. Results: The main results of this dissertation can be summarized as follows: Virtual reality is a useful educational tool for children with ASD as (a) it stimulates their interest and sparks their imagination (b) it allows the collaboration and interaction of many users (c) it provides the possibility of repetition, feedback and correction of errors within a safe and controlled environment (d) allows for unique experiences. The abovementioned possibilities, which are lacking in the traditional educational technique, guarantee the development of social skills, which are the biggest challenge for children with ASD. Apart from the above, the use of virtual reality on the one hand is subject to the limitations that generally govern the technological means, while it should be used in moderation. Discussion: The conclusion of this dissertation is the recognition of virtual reality, as a useful and reliable educational tool for children with ASD. Nevertheless, further research and upgrading of virtual environments is required in order to achieve the best possible educational outcomes.