Ανάρτηση ψηφιακών εκμαγείων σε εικονικούς αρθρωτήρες
Transferring and mounting digital casts on a virtual articulator
Abstract
Η κατασκευή μιας οδοντικής αποκατάστασης βασίζεται τόσο σε κλινικά όσο και εργαστηριακά στάδια. Για την επιτυχία όμως μιας τέτοιας αποκατάστασης, η οποία θα αναπληρώσει και θα αποκαταστήσει τον εκλιπόντα ιστό-δόντι, εναρμονισμένη πλήρως με το στοματογναθικό περιβάλλον απαιτείται η καταγραφή της σχέσης των δυο γνάθων αλλά και η καταγραφή των δοντιών του ενός οδοντικού τόξου με τους ανταγωνιστές του. Οι καταγραφές αυτές γίνονται από τον κλινικό ιατρό με ψηφιακά η αναλογικά μέσα και έπειτα αποστέλλονται στο οδοντικό εργαστήριο. Είτε τα στοιχεία έχουν προέλθει από ψηφιακά είτε από αναλογικά μέσα πρέπει να γίνει η ανάρτηση αυτών σε αρθρωτήρα. Ο αρθρωτήρας είναι ένα όργανο το οποίο είναι ικανό να αναπαράγει την σχέση των γνάθων και τις κινήσεις της κάτω γνάθου. Κάτω από αυτό το πρίσμα ο οδοντικός τεχνολόγος έχει στην κατοχή του μια προσομοίωση της λειτουργίας του στοματογναθικού συστήματος του εκάστοτε ασθενή. Όπως και η αποτύπωση έτσι και οι αρθρωτήρες διατίθενται σε αναλογική και ψηφιακή μορφή. Οι μηχανικοί αρθρωτήρες υστερούν στην ακριβή αναπαράσταση των κινήσεων της κάτω γνάθου καθώς δεν είναι δυνατόν να παρέχουν χρονοεξαρτώμενες μυϊκές κινήσεις κατά την διάρκεια του μασητικού κύκλου. Παράλληλα, δημιουργούνται και πολλά λάθη λόγω της μακράς διαδικασίας τα οποία ελαττώνουν την ακρίβεια της τελικής αποκατάστασης. Τα όρια των μηχανικών αρθρωτήρων δημιούργησαν την ανάγκη για εύρεση νέων μεθόδων αναπαράστασης του στοματογναθικού συστήματος αλλά και καταγραφής. Αυτή η ανάγκη οδήγησε στην ανακάλυψη του εικονικού αρθρωτήρα, ο οποίος έχει την δυνατότητα λεπτομερέστερης καταγραφής των γνάθων και αναπαραγωγής των κινήσεων. Την αποτελεσματικότητα των εικονικών αρθρωτήρων έρχονται να συμπληρώσουν νέα τεχνολογικά μέσα καταγραφής τόσο ενδοστοματικά όσο και εξωστοματικά αλλά και τα σύγχρονα συστήματα CAD-CAM. Ωστόσο ακόμα και τα πιο εξελιγμένα ψηφιακά μέσα αποτύπωσης και αναπαραγωγής του στοματογναθικού συστήματος χρήζουν βελτίωσης.
Abstract
The fabrication of a dental restoration is based on both clinical and laboratory stages. However, for the success of such a restoration, which will replace and restore the missing tooth-tissue, fully harmonized with the oral-maxillary environment, it is necessary to record the relationship of the two jaws, but also to record the teeth of one dental arch with its antagonists. These recordings are made by the clinician using digital or analog means and then sent to the dental laboratory. Whether the data has come from digital or analog media, it must be mounted to an articulator. The articulator is an instrument capable of reproducing the relationship of the jaws and the movements of the lower jaw. Thus, the dental technologist has in his possession a simulation of the function of the oral and maxillofacial system of each patient. Articulators are available in analog and digital form as well. Mechanical articulators lag behind in the accurate representation of mandibular movements as it is not possible to provide time-dependent muscle movements during the masticatory cycle. In addition to, many errors are created due to the long process which reduce the accuracy of the final restoration. The limits of mechanical articulators created the need for researching new methods of representation of the oral-maxillary system as well as recording. This need led to the discovery of the virtual articulator, which has the ability to record the jaws in more detail and reproduce the movements. The effectiveness of virtual articulators is complemented by new technological means of recording, both intraoral and extraoral, as well as modern CAD-CAM systems. However, even the most sophisticated digital means of capturing and reproducing the oromandibular system need improvement.