Ο χορός ως θεραπευτική παρέμβαση σε γυναίκες με καρκίνο μαστού. Συστηματική ανασκόπηση

Λέφα, Ιωάννα; Χατζηαντωνίου, Δέσποινα

Dance as a therapeutic intervention in women with breast cancer. A systematic review

Πτυχιακή εργασία

Author

Λέφα, Ιωάννα

Χατζηαντωνίου, Δέσποινα

Date

2022-10-04

Advisor

Μπακαλίδου, Δάφνη
Elpidoforou, Michail

Πτυχιακή εργασία (1.292Mb)

Keywords

Καρκίνος μαστού ; Χορός ; Θεραπευτικός χορός ; Χοροθεραπεία ; Γυναίκες ; Ποιότητα ζωής ; ROM ; Λειτουργικότητα ; Πόνος ; Κόπωση ; Κατάθλιψη ; Καρδιοαναπνευστική αντοχή ; Φυσική δραστηριότητα

Abstract

Εισαγωγή: Ο καρκίνος του μαστού είναι ένας από τους πιο διαδεδομένους τύπους καρκίνου παγκοσμίως. Η διάγνωση και θεραπεία του, σηματοδοτούν ποικίλες σωματικές και ψυχολογικές αλλαγές στους εν λόγω ασθενείς. Η σωματική άσκηση είναι ένα μη φαρμακευτικό, συμπληρωματικό μέσο θεραπείας, ικανό να μειώσει τις αρνητικές επιπτώσεις που προκύπτουν από την ασθένεια. Ο χορός, όπως και κάθε μορφή θεραπευτικής του χρήσης, είναι μία μορφή φυσικής δραστηριότητας, η οποία τελευταία ολοένα και περισσότερο μελετάται ως προς τις θετικές αλλαγές που μπορεί να προσφέρει στη ζωή των ασθενών με καρκίνο μαστού. Σκοπός: Η παρούσα συστηματική ανασκόπηση διερευνά την αποτελεσματικότητα του χορού ως θεραπευτική παρέμβαση σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού. Συγκεκριμένα, στόχος είναι να εξακριβωθεί η θεραπευτική επίδραση διαφόρων προγραμμάτων χορού στην ποιότητα ζωής, το εύρος κίνησης της ωμικής ζώνης και τη λειτουργικότητα – αισθητικότητα του άνω άκρου, τα συμπτώματα της κόπωσης και της κατάθλιψης, την καρδιοαναπνευστική αντοχή, τη φυσική δραστηριότητα και τον πόνο του μελετώμενου πληθυσμού. Μεθοδολογία: Οι βάσεις δεδομένων που χρησιμοποιήθηκαν για την αναζήτηση μελετών ήταν η Pubmed και η Cochrane Database. Η κλίμακα Pedro χρησιμοποιήθηκε για την αξιολόγηση της μεθοδολογικής ποιότητας των μελετών αυτών. Αποτελέσματα: Σε αυτή τη συστηματική ανασκόπηση χρησιμοποιήθηκαν 10 μελέτες, οι οποίες πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Οι 7 στόχευαν στην αποτελεσματικότητα διαφόρων ειδών χορού, οι 2 στην επίδραση της χοροθεραπείας και η 1 στον συνδυασμό των δύο παραπάνω παρεμβάσεων. Η κλίμακα Pedro έδειξε 2 μελέτες χαμηλής ποιότητας, 6 μέτριας ποιότητας και 2 υψηλής ποιότητας. Η ποιότητα ζωής, αξιολογήθηκε σε 6 από τα 10 άρθρα, το εύρος κίνησης (ROM) – ευλυγισία της ωμικής ζώνης σε 3, η δύναμη του άνω άκρου σε 2, η κόπωση σε 3, ο πόνος σε 2, η κατάθλιψη σε 6, η καρδιοαναπνευστική αντοχή σε 2 και η φυσική δραστηριότητα σε 3. Συμπεράσματα: Ο χορός, ως μέσο μη φαρμακευτικής συμπληρωματικής θεραπείας, αποτελεί μια αποτελεσματική παρέμβαση με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, της φυσικής κατάστασης, του εύρους κίνησης της ωμικής ζώνης και της λειτουργικότητας – αισθητικότητας του άνω άκρου, καθώς και τη μείωση των επιπέδων κόπωσης, κατάθλιψης και πόνου σε γυναίκες με καρκίνο του μαστού. Αποτελεί, τέλος, μια πολλά υποσχόμενη, συμπληρωματική θεραπεία, παρόλα αυτά απαιτείται περαιτέρω κλινική έρευνα για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητάς της.

Abstract

Introduction: Breast cancer is one of the most common types of cancer worldwide. Its diagnosis and treatment bring great changes in the mental and physical aspects of cancer patients. Physical exercise is a non-pharmaceutical, complementary therapeutic mean, capable of alleviating the negative effects resulting from the disease. Dance, as well as any other form of its therapeutic use, is a physical activity that has recently been increasingly studied in terms of the positive changes it can bring to the lives of breast cancer patients. Objective: This systematic review investigates the effectiveness of dance as a therapeutic intervention in women with breast cancer. Specifically, the aim is to ascertain the therapeutic effect of various dance programs on the quality of life, on the range of motion (ROM) of the shoulder and on the functionality - sensitivity of the upper limb, on the symptoms of fatigue and depression, on the cardiorespiratory endurance, on the physical activity and on the pain of the studied population. Methodology: In this study, the databases that were used were Pubmed and Cochrane. The Pedro scale was used to assess the methodological quality of these studies. Results: 10 studies, that met the inclusion criteria, were used in this systematic review. 7 aim at the effectiveness of various types of dance, 2 at the effect of dance movement therapy and 1 at the combination of the above two interventions. The Pedro scale showed 2 low-quality, 6 moderate-quality, and 2 high-quality studies. Quality of life was assessed in 6 of 10 articles, range of motion (ROM) - flexibility of the shoulder in 3, upper extremity strength in 2, fatigue in 3, pain in 2, depression at 6, cardiorespiratory endurance at 2 and physical activity at 3. Conclusion: Dance as a means of non-pharmaceutical, complementary therapy is an effective intervention, which purpose is to improve the quality of life, the physical fitness, the range of motion (ROM) and the functionality - sensitivity of the upper limb, as well as to reduce the levels of fatigue, depression and pain in women with breast cancer. It is a promising complementary treatment, however, further clinical research is needed to investigate its effectiveness.