Από το όραμα ενός εθνικού τοπίου, στην πραγματικότητα της Νέας Τοπογραφίας

Μυριανθόπουλος, Νικόλαος

From the vision of a national landscape, to the reality of the New Topographics

Πτυχιακή εργασία

Author

Μυριανθόπουλος, Νικόλαος

Date

2022-09-28

Advisor

Μαρκίδου, Αναστασία

Δήλωση συγγραφέα πτυχιακής (51.67Kb)

Πτυχιακή εργασία (11.35Mb)

Keywords

Ελληνικότητα ; Εθνικό τοπίο ; Τοπίο ; Περιαστικό τοπίο ; Κάντζα ; Kantza ; Λεοντάριο ; Φωτογράφιση τοπίου ; Ιστορική αναδρομή ; Καταγραφές ελληνικού τοπίου ; Nikos Markou ; Περιβάλλον ; Άνθρωπος - Περιβάλλον ; Εξέλιξη ; New topographics ; Photographs of a Man-Altered Landscape ; Γενιά του '30

Abstract

Το αντικείμενο μελέτης της εργασίας αποτελεί μια προσωπική προσπάθεια παρουσίασης της σχέσης μεταξύ του ανθρώπου και τουπεριβάλλοντός του στην ελληνική επικράτεια από την εποχή των πρώτων σημαντικών καταγραφών έως το σήμερα. Μέσω αυτής της αναζήτησης γνωστοποιείται η προφανής άμεση σύνδεση των Ελλήνων με την γη που τους ανέθρεψε. Από πρώιμα στάδια της πνευματικής τριβής με αυτήν ανέπτυξε και χάρισε στον λαό την ζωτικής σημασίας, για το μέλλον της ταυτότητας του έθνους, ιδέα της "ελληνικότητας". Με την ανάλυση της συγκεκριμένης έννοιας καθώς και αυτής του εθνικού τοπίου που προκύπτει έπειτα, θα προσπαθήσω να δώσω μια εξήγηση στην αποτυχία του σύγχρονου κάτοικου της χώρας μας να μπορέσει να συντηρήσει και να διαδώσει στον έξω κόσμο το πνεύμα που σμιλεύτηκε το '30 μέσω της "ελληνικότητας" που ανέδυε το φυσικό τοπίο. Στη συνέχεια, θα παρατεθούν οι άξονες πάνω στους οποίους κινήθηκαν οι περισσότερες καταγραφές του δίπολου στην ελληνική επικράτεια τον 20ο αιώνα, όπως και η αναπόφευκτα αναγκαία επιρροή κάποιων καλλιτεχνών, προς τα μονοπάτια που είχε ανοίξει το κίνημα της Νέας Τοπογραφίας την δεκαετία του '70. Τέλος, παρουσιάζοντας το δικό μου παράδειγμα, με τοπία της περιαστικής περιοχής της Κάντζας, επηρεασμένος και εγώ από το νέο κίνημα, δίνοντας απαντήσεις και σε προσωπικούς μου προβληματισμούς, προσπαθώ να αποδείξω πως όλα τα παραπάνω, παρόλο τα τόσα χρόνια ιστορίας, ως dejavu, λειτουργούν ως βαθμός ανωριμότητας και στην δική μου γειτονική κοινωνία μέχρι και σήμερα.

Abstract

The object of study of the paper is a personal attempt to present the eternal dipole, the eternal conflictual relationship between man and his environment in Greece from the time of the first important records of it, until today. Through this search, the obvious direct connection of the Greeks with the land that nurtured them is made known. From the early stages of intellectual friction with it, he developed and gave to the people the vital, for the future of the nation's identity, idea of "Greekness". By analyzing this specific concept as well as that of the national landscape that follows, I will try to give an explanation to the failure of the modern inhabitant of our country to be able to preserve and spread to the outside world the spirit that was sculpted in the 1930s through "Greekness" and highlighted the natural landscape. Then, the axes on which most recordings of the dipole in the Greek territory moved in the 20th century will be listed, as well as the inevitably necessary influence of some artists, towards the paths opened by the New Topography movement in the 70s. Finally, presenting my own example, with landscapes of the peri-urban area of Kantzas, influenced by the new movement as well, giving answers to my personal concerns, I try to prove that all of the above, despite so many years of history, as a dejavu, they still function as a degree of immaturity even in my own neighboring society to this day.