Εφαρμογές τρισδιάστατης απεικόνισης και εκτύπωσης σε αντικείμενα πολιτισμικής κληρονομιάς
Applications of 3D scanning and 3D printing in cultural heritage
Keywords
3D scanning ; Τρισδιάστατη απεικόνιση ; Τρισδιάστατη εκτύπωση ; Πολιτισμική κληρονομιά ; 3D printersAbstract
Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται τις εφαρμογές της τεχνολογίας της τρισδιάστατης απεικόνισης και της τεχνολογίας της τρισδιάστατης εκτύπωσης σε αντικείμενα πολιτισμικής κληρονομιάς. Συγκεκριμένα στα ακόλουθα κεφάλαια αναλύονται οι τεχνικές συντήρησης και συμπλήρωσης που εφαρμόζονται από την αρχαιότητα ως σήμερα από τους αρχαιολόγους, παραδείγματα εφαρμογών των τεχνολογιών της τρισδιάστατης απεικόνισης και εκτύπωσης σε αντικείμενα πολιτισμικής κληρονομιάς και οι διαφορετικές τεχνολογίες τρισδιάστατων σαρωτών και εκτυπωτών με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα τους. Στα πλαίσια της εργασίας πραγματοποιήθηκε η σάρωση, η ψηφιακή αναπαράσταση, η επεξεργασία και η συμπλήρωση ενός γυάλινου σπασμένου αγγείου από τον αρχαιολογικό χώρο της Αταλάντης. Στην συνέχεια με την βοήθεια 3D εκτυπωτή δημιουργήθηκε ακριβές αντίγραφο του εκθέματος αλλά και κομμάτι συμπλήρωσης από πολυλακτίδιο (PLA) με σκοπό την τοποθέτηση του στο πρωτότυπο έκθεμα. Η ανάλυση των δύο τεχνολογιών καθώς και η εξοικείωση με αυτές μέσο του πειραματικού μέρους οδήγησαν σε συμπεράσματα αναφορικά με την χρησιμότητα τους στον τομέα της αρχαιολογίας και της προοπτικές που παρουσιάζουν για το μέλλον.
Abstract
This thesis deals with the applications of 3D imaging technology and 3D printing technology in cultural heritage objects. Specifically, the following chapters analyze the preservation and completion techniques applied from antiquity to the present day by archaeologists, examples of applications of 3D scanning and printing technologies on cultural heritage objects, and the different
technologies of 3D scanners and printers with their advantages and disadvantages. As part of the work, the scanning, digital representation, processing and completion of a broken glass vessel from the archaeological site of Atalanti was carried out. Then, with the help of a 3D printer, an exact copy of the exhibit was created, as well as a filler piece made of polylactide (PLA) in order to
place it on the original exhibit. The analysis of the two technologies as well as familiarization with them through the experimental part led to conclusions regarding their usefulness in the field of archeology and the perspectives they present for the future.