Ποικιλίες αμπέλου ανθεκτικές σε μυκητολογικές ασθένειες (PIWI) και οι παραγόμενοι οίνοι τους
Grape varieties resistant to fungal diseases (PIWI) and their produced wines
Keywords
Υβριδισμός ; Μυκητολογικές ασθένειες αμπέλου ; PIWI ; Ανθεκτικότητα αμπέλου ; Vitis viniferaAbstract
Η «ανθεκτικότητα» φυτοπαθολογικά ορίζεται ως η ικανότητα ενός φυτού να προστατευθεί από τις παθογένειες. Οι ανθεκτικές ποικιλίες δημιουργήθηκαν και εξελίχθηκαν με τη λογική να συνδυαστούν η ποιότητα και η παραγωγικότητα της Vitis vinifera – που καταλαμβάνει το 94% των εμπορικών αμπελουργικών εκτάσεων – με την ανθεκτικότητα άλλων ειδών Vitis, που καλύπτουν το υπόλοιπο ποσοστό. Οι καινοτόμοι υβριδικοί γενότυποι από τη μια στερούνται την υψηλή ευαισθησία στους μύκητες, που έχει η Vitis vinifera και από την άλλη, τη φτωχή απόδοση των υπόλοιπων ειδών Vitis. Στην Ευρώπη, τη δεκαετία του 1950, ο διαειδικός υβριδισμός δημιούργησε ποικιλίες που διαδόθηκαν και η καλλιέργειά τους έφτασε στα 400.000 εκτάρια και στο 30% των εθνικών αμπελώνων στη Γαλλία. Παρ’ όλα αυτά, η πολύ φτωχή οργανοληπτική ποιότητα των αρχικών οίνων που παράχθηκαν από αυτά τα υβρίδια, καθώς επίσης και οι δυσμενείς κανονισμοί-νομοθεσίες, μείωσαν ουσιαστικά την έκταση τους, μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Τα υβριδικά προγράμματα όμως, που συνεχίστηκαν μετέπειτα στις ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία και η Ελβετία και στις ΗΠΑ, κατέληξαν σε έναν αριθμό υβριδίων με διαφορετικό επίπεδο ανθεκτικότητας σε μυκητολογικές ασθένειες και ικανών να δημιουργήσουν κρασιά διαφορετικών τύπων και ποιότητας. Σήμερα οι παραγωγοί υβριδίων έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν στην αγορά ποικιλίες που περιέχουν μεγάλο ποσοστό γονιδίων V. vinifera (περίπου 99%) στο γενεαλογικό τους δέντρο, που δημιουργήθηκαν με διαειδικές διασταυρώσεις ακολουθούμενες από πολλαπλές επαναδιασταυρώσεις. Επί του παρόντος, γύρω στο 6% του παγκόσμιου αμπελώνα καλλιεργούνται υβριδικές ποικιλίες, κυρίως στην Αμερική και στην Ευρώπη, με τις μεγαλύτερες εκτάσεις στη Βραζιλία, στις ΗΠΑ, στη Μολδαβία, στη Ρωσία, στην Ουγγαρία, στην Ουκρανία και στον Καναδά
Abstract
In phytopathology “resistance” is defined as the plant’s capacity to defend itself against pathogens. The Fungus Resistant Grapes (FRG) were created in order to combine the productivity and quality of Vitis vinifera – that occupies almost 94% of the commercial vineyards – with the rest 6% belonging to resistant grapes. The new hybridized species carry high fungal susceptibility and poor production of Vitis vinifera. In Europe inter-specific hybridization created new grape varieties, covering almost 30% of national French vineyards and counted around 400,000 ha in the 1950s. However, the early faulty sensory quality of the first wines produced by these hybrid varieties, as well as unfavorable regulations and restrictions, were to blame for the decrease of these grapevines acreage over time. Despite these facts, hybridization programs carried on afterwards in Europe, in countries like France Germany, Italy, Hungary, Switzerland and in the USA, having as a result hybrids with multiple resistant levels to different fungal diseases and able to generate a series of wine types and qualities. At the moment, breeders have the ability of providing the market, with varieties that contain in their pedigree, a high percentage of V. vinifera genes (about 99%), obtained through inter-specific crossings followed by multiple back-crossing. At the moment, around 6% of vineyards worldwide contain hybrid varieties, mainly in America and Europe, and with high acreages grown in Moldova, Brazil, USA, Canada, Hungary, Russia and Ukraine.