Η ανταγωνιστικότητα του τουριστικού τομέα σε σχέση με άλλες μεσογειακές χώρες

Δημαράς, Άγγελος

Competitiveness of the tourist sector in comparison to other Mediterranean countries

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Δημαράς, Άγγελος

Date

2021-01-08

Advisor

Dionysopoulou, Panagiota

Μεταπτυχιακή εργασία (783.4Kb)

Δήλωση συγγραφέα (13.82Kb)

Keywords

Ανταγωνιστικότητα ; Μεσόγειος ; Τουριστικός τομέας ; Τουρισμός

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να διερευνήσει την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού τομέα της Ελλάδας σε σύγκριση με άλλες Μεσογειακές χώρες. Χρησιμοποιήθηκε η ποιοτική μέθοδος έρευνας με συνεντεύξεις σε τρία στελέχη του Υπουργείου Τουρισμού και του Υπουργείου Οικονομικών. Από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι, η έννοια της ανταγωνιστικότητας στον τουρισμό συνδέεται με την εμπειρία που αποκομίζουν οι επισκέπτες από έναν τουριστικό προορισμό, στη βάση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, των υποδομών, αλλά και του τρόπου λειτουργίας όλων των εμπλεκομένων τουριστικών και μη επιχειρήσεων, καθώς και της κυβερνητικής πολιτικής. Το πιο βασικό κριτήριο που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση και αξιολόγηση της ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουριστικού τομέα είναι ο δείκτης Travel and Tourism Competitiveness Index, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF), παράλληλα με άλλα ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια. Αναφορικά με την Ελλάδα διαπιστώθηκε ότι βαθμολογείται υψηλά σε ιδιωτικές υποδομές, φυσικό περιβάλλον, πολιτισμό και ιστορία, εξυπηρέτηση στα καταλύματα, φιλοξενία και συνολικά ανθρώπινο κεφάλαιο / δυναμικό. Ωστόσο, βαθμολογείται χαμηλά σε δημόσιες υποδομές, διαφοροποίηση του προϊόντος ιδίως για την προσέλκυση τουριστών υψηλού εισοδήματος, φορολογία που επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα των τιμών, shopping, δραστηριότητες, και επενδύσεις μεγάλης κλίμακας. Η φορολογία, η εποχικότητα, το μοντέλο του μαζικού τουρισμού, η έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, οργάνωσης, προγραμματισμού και μεθοδικότητας, οι υποδομές μεταφορών, αποτελούν παράγοντες που μειώνουν την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού τουρισμού. Ως εκ τούτου υπάρχει η αναγκαιότητα για τον εκ νέου σχεδιασμό του τουριστικού μοντέλου και της δημιουργίας μίας ενιαίας, συνεκτικής τουριστικής πολιτικής, ιδίως στο πλαίσιο της υφιστάμενης πανδημίας που συνέβαλε στο να αναδειχθούν αδυναμίες και προβλήματα του ελληνικού τουριστικού τομέα.

Abstract

The aim of this study was to investigate the competitiveness of the tourism sector in Greece compared to other Mediterranean countries. The qualitative research method was used through interviews with three officials of the Ministry of Tourism and the Ministry of Finance. The research found that the concept of competitiveness in tourism is related to the experience gained by visitors from a tourist destination, based on the quality of services provided, infrastructure, but also the way of operation of all tourism and non-tourism companies involved, as well as and government policy. The most basic criterion used to measure and evaluate the competitiveness of the Greek tourism sector is the Travel and Tourism Competitiveness Index, of the World Economic Forum (WEF), along with other quantitative and qualitative criteria. Regarding Greece, it was found that it is highly rated in private infrastructure, natural environment, culture and history, accommodation service, hospitality and overall human capital / potential. However, it is rated low in public infrastructure, product diversification in particular to attract high-income tourists, taxation that affects price competitiveness, shopping, activities, and large-scale investment. Taxation, seasonality, the model of mass tourism, the lack of central planning, organization, planning and methodology, transport infrastructure, are factors that reduce the competitiveness of Greek tourism. Therefore, there is a need to redesign the tourism model and create a single, coherent tourism policy, especially in the context of the existing pandemic that has contributed to the emergence of weaknesses and problems in the Greek tourism sector.