Παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς ηλικίας 1-4. Διαχείριση περιστατικών από παιδαγωγούς πρώιμης παιδικής ηλικίας. Από την ανίχνευση έως την πρώιμη παρέμβαση.

Καζαντζίδη, Βιολέττα

Children with developmental disorders in municipal kindergartens aged 1-4. Case management by early childhood educators. From detection to early intervention.

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Καζαντζίδη, Βιολέττα

Date

2023-07

Advisor

Michalopoulos, Efstathios

Παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές σε δημοτικους παιδικούς σταθμούς.pdf (1.323Mb)

Keywords

Παιδαγωγοί πρώιμης παιδικής ηλικίας ; Ανίχνευση ; Πρώιμη παρέμβαση ; Διεπιστημονική ομάδα ; Γονείς ; Θεσμικό πλαίσιο ; Νευροαναπτυξιακές διαταραχές

Abstract

Οι νευροεπιστήμες έχουν γνωρίσει εντυπωσιακή ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, με σημαντική συνεισφορά στον τομέα της ειδικής αγωγής, ειδικά στη μελέτη των αναπτυξιακών διαταραχών που επηρεάζουν κυρίως παιδιά πρώιμης ηλικίας. Η έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση αυτών των διαταραχών συμβάλλουν στην αντίληψη των ατομικών αναγκών του παιδιού και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των δυσκολιών, τόσο από τους γονείς όσο και από τους παιδαγωγούς πρώιμης ηλικίας. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι περιπτώσεις παιδιών πρώιμης ηλικίας με αναπτυξιακές διαταραχές έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Οι παιδαγωγοί πρώιμης ηλικίας έχουν την ευθύνη να ανιχνεύουν εγκαίρως τυχόν αναπτυξιακές διαταραχές στα παιδιά, προκειμένου να παρέχουν έγκαιρη και κατάλληλη παρέμβαση που θα στοχεύει στη βελτίωση της γνωστικής και ψυχοσωματικής ανάπτυξης του παιδιού. Ωστόσο, αυτό απαιτεί την υποστήριξη του θεσμικού πλαισίου, της διεπιστημονικής ομάδας και των γονέων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι περιπτώσεις παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές. Σκοπός: Η διερεύνηση του τρόπου διαχείρισης των παιδιών πρώιμης ηλικίας με νευροαναπτυξιακές διαταραχές από παιδαγωγούς που εργάζονται σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, από την περίοδο της ανίχνευσης έως της πρώιμης παρέμβασης. Μέθοδος: Η διεξαγωγή της έρευνας πραγματοποιήθηκε μέσω ερωτηματολόγιου, το οποίο διανεμήθηκε σε παιδαγωγούς πρώιμης παιδικής ηλικίας που εργάζονται σε δημοτικούς παιδικούς σταθμούς της χώρας μας. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν με τη χρήση των προγραμμάτων SPSS και Excel. Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα του ερωτηματολογίου συγκεφαλαιώνονται παρακάτω: Από τους 125 εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν, το 60% έχει επιμορφωθεί σε ζητήματα αναπτυξιακών διαταραχών μέσω σεμιναρίων ή μεταπτυχιακών σπουδών. Οι εκπαιδευτικοί κυρίως χρησιμοποιούν την εμπειρική αξιολόγηση και παρατήρηση για την ανίχνευση αναπτυξιακών διαταραχών σε παιδιά πρώιμης ηλικίας. Η χρήση check list ή διαγνωστικών τεστ είναι πιο σπάνια. Οι περισσότεροι (64%) ενημερώνουν πάντα τους γονείς μετά την ανίχνευση αναπτυξιακής διαταραχής, ενώ ένα μικρό ποσοστό (5%) δεν τους ενημερώνει ποτέ. Ο φόβος για την αντίδραση των γονέων εμποδίζει την ενημέρωση σε πολλές περιπτώσεις. Το 72% των εκπαιδευτικών που ενημερώνουν τους γονείς ζητούν εξειδικευμένη βοήθεια. Η συνεργασία με εξειδικευμένο προσωπικό ή διεπιστημονική ομάδα έχει θετική επίδραση στην αντιμετώπιση αναπτυξιακών διαταραχών, με μόνο το 4,7% να αναφέρει ότι δεν επιτεύχθηκαν οφέλη. Συμπεράσματα: Η έρευνα αποδεικνύει τις ανάγκες των εκπαιδευτικών για διαχείριση περιστατικών με παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές. Οι εκπαιδευτικοί επιθυμούν συνεργασία με εξειδικευμένους και διεπιστημονικούς συνεργάτες για υποστήριξη. Αναγνωρίζεται η ανάγκη για πρωτόκολλα διαχείρισης, παρέχοντας κατευθυντήριες γραμμές. Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται εξειδικευμένη κατάρτιση για να κατανοήσουν τις ατομικές ανάγκες των παιδιών και να παρέχουν αποτελεσματική υποστήριξη. Απαιτείται περισσότερη εκπαίδευση και υποστήριξη για τους εκπαιδευτικούς που ασχολούνται με παιδιά με αναπτυξιακές διαταραχές.

Abstract

The neurosciences have seen impressive growth in recent years, with significant contributions to the field of special education, especially in the study of developmental disorders that mainly affect early-aged children. The early detection and diagnosis of these disorders contribute to the perception of the child's individual needs and to the effective treatment of difficulties, both by parents and early childhood educators. It is undeniable that the cases of early-age children with developmental disorders have increased in recent years. Early childhood educators have the responsibility to detect any developmental disorders in children in time, in order to provide timely and appropriate intervention aimed at improving the child's cognitive and psychosomatic development. However, this requires the support of the institutional framework, the interdisciplinary team and the parents in order to deal with the cases of children with developmental disorders. Purpose: To investigate the management of early-age children with neurodevelopmental disorders by educators working in municipal daycare centers, from the period of detection to early intervention. Method: The research was conducted through a questionnaire, which was distributed to early childhood educators who work in municipal daycare centers in our country. Data were collected and analyzed using SPSS and Excel programs. Results: The results of the questionnaire are summarized below: Of the 125 teachers who participated, 60% have received training in developmental disorders issues through seminars or postgraduate studies. Educators mainly use empirical assessment and observation to detect developmental disorders in early-age children. The use of checklists or diagnostic tests is rarer. Most (64%) always inform parents after detecting a developmental dis-order, while a small percentage (5%) never inform them. Fear of parents' reaction prevents disclosure in many cases. 72% of teachers who inform parents ask for specialized help. Collaboration with specialized staff or an interdisciplinary team has a positive effect on the treatment of developmental disorders, with only 4.7% reporting that no benefits were achieved. Discussion: The research proves the needs of teachers for case management with children with developmental disorders. Educators desire collaboration with specialist and interdisciplinary collaborators for support. The need for management protocols is recognized, providing guidelines. Teachers need specialized training to understand the individual needs of children and provide effective support. More training and support is needed for teachers who work with children with developmental disorders.