Οικείος χώρος: Φωτογραφική αναπαράσταση και ανάμνηση
Intimate space: Photographic representation and memory
Λέξεις-κλειδιά
Φωτογραφία ; Ενθύμιο ; Μνήμη ; ΕξιδανίκευσηΠερίληψη
Τον 19ο αιώνα η φωτογραφία στην Ελλάδα εισβάλλει στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού αποτυπώνοντας στιγμές που μέχρι τότε παρέμεναν απαρατήρητες. Αυτές αιχμαλωτισμένες στο χρόνο μετατρέπονται σε ενθύμια. Η παρούσα εργασία εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο η φωτογραφία ως διακόσμηση στον οικείο χώρο αποτελεί ένα μέσο για τη διατήρηση της μνήμης μέσα στον χρόνο. Επιπρόσθετα, μελετά την ενεργοποίηση της συναισθηματικής απόκρισης στο φωτογραφικό ερέθισμα ως τεκμήριο της ύπαρξης, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο πολλές φορές πραγματικότητα, χρόνος και μνήμη περιπλέκονται, καθιστώντας τη φωτογραφία ένα απτό εργαλείο για τον επανακαθορισμό της μνήμης και την αναπόφευκτη εξιδανίκευσή της.
Περίληψη
In the 19th century, photography in Greece invaded the private space of the home, capturing moments that until then remained unnoticed and capturing them in time, making them a souvenir. This paper will focus on the way in which the decoration of photography in urban homes in Greece is a means of preserving memory through time, of activating the emotional response to the photographic stimulus as evidence of existence, but also on the way in which reality, time and memory are often intertwined, making photography a tangible tool for the redefinition of memory and its inevitable idealization.
Αριθμός σελίδων
35Σχολή
Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών & ΠολιτισμούΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών ΤεχνώνΓλώσσα
ΕλληνικάΣυλλογή
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές