Χρήση υδροβιότοπων στην επεξεργασία των υγρών αποβλήτων των οινοποιείων

Μυτακίδου, Αθηνά-Στεφανία

Use of wetlands in the treatment of winery wastewater

Πτυχιακή εργασία

Author

Μυτακίδου, Αθηνά-Στεφανία

Date

2021-03-22

Advisor

Παπακωνσταντίνου, Σπύρος

ΜΥΤΑΚΙΔΟΥ Α.-Σ. ΠΤΥΧΙΑΚΗ_ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΙ(signedSP_PT_AS) (2).pdf (1.117Mb)

Keywords

Οίνος ; Οινοποίηση ; Απόβλητα ; Υγρά απόβλητα ; Αξιοποίηση αποβλήτων

Abstract

Η εδαφική επέκταση των οινοποιητικών περιοχών σε γεωγραφικά μέρη πέραν του παραδοσιακού ευρωπαϊκού τόξου και η άνοδος των ποσοστών κατανάλωσης του οίνου στις αναπτυσσόμενες χώρες οδήγησε σε αύξηση της παγκόσμιας παραγωγής οίνου και κατ’ επέκταση και σε αύξηση των όγκων των αποβλήτων της οινοποιητικής διαδικασίας. Παρότι τα οινοποιεία δεν θεωρούνται ως ο πιο καθοριστικός δευτερογενής τομέας της βιομηχανικής ρύπανσης, ειδικά σε ζώνες που καλλιεργούνται οι άμπελοι και παράγεται ο οίνος, στις οποίες η συγκέντρωση των οινοποιητικών μονάδων είναι υψηλή, η μη εφαρμογή της νομοθεσίας και η ελλιπής επεξεργασία των υγρών αποβλήτων μπορεί να επιφέρει δυσμενείς συνέπειες στο περιβάλλον. Απόβλητα προκύπτουν σε όλα τα στάδια της οινοποιητικής διαδικασίας με κρισιμότερο το στάδιο όπου και παράγονται οι μεγαλύτερες ποσότητες με την υψηλότερη συγκέντρωση οργανικών ενώσεων καθώς και τη περίοδο του τρύγου. Τα υγρά απόβλητα των οινοποιείων αποτελούνται στην πλειονότητα από νερό και πιο συγκεκριμένα περίπου σε ποσοστό 78% είναι νερό, ενώ στο υπόλοιπο 22% περιλαμβάνονται τα οργανικά οξέα, τα σάκχαρα, οι αλκοόλες και οι υψηλού μοριακού βάρους πολυφαινόλες. Τα δεδομένα ερευνών όσον αφορά τις ποσότητες αποβλήτων που παράγονται ποικίλουν αρκετά και κυμαίνονται από 1-7 λίτρα υγρών αποβλήτων για κάθε λίτρο οίνου που παράγεται. Παράλληλα σημαντική πληροφορία αποτελεί πως το 25-80% των ποσοτήτων των υγρών αποβλήτων παράγεται κατά την χρονική διάρκεια του τρύγου. Οι επιπτώσεις από την αλόγιστη απόθεση των αποβλήτων οίνου στο περιβάλλον επιφέρει μια σειρά δυσμενών επιπτώσεων. Οι επιπτώσεις αυτές οδήγησαν στην επιτακτική ανάγκη για τη θέσπιση της νομοθεσία όπως ο νόμος Κ.Δ.Π. 38/2007 για τη προστασία των υδάτων από την ρύπανση. Προκειμένου να μπορέσει να περιορισθεί και να ελεγχθεί η αλόγιστη απόθεση των αποβλήτων από τα οινοποιεία, υπάρχουν διαθέσιμες τεχνικές επεξεργασίας αυτών με σκοπό την επαναχρησιμοποίηση τους. Μια από τις πιο διαδεδομένες εξ΄ αυτών είναι η επαναχρησιμοποίηση τους ως μέσο άρδευσης στον αμπελώνα.

Abstract

The territorial expansion of wine regions in geographical areas beyond the traditional European arc and the increase in wine consumption rates in developing countries have led to an increase in world wine production and consequently to an increase in the volume of waste from the winemaking process. Although wineries are not considered to be the most crucial secondary sector of industrial pollution, especially in areas where vines are grown and wine is produced, where the concentration of wineries is high, nonenforcement and inadequate wastewater treatment may adversely effects on the environment. Waste occurs at all stages of the winemaking process, with the most critical stage being the one where the largest quantities are produced with the highest concentration of organic compounds as well as the harvest period. The liquid waste of wineries consists mostly of water and more specifically about 78% is water, while the remaining 22% includes organic acids, sugars, alcohols and high molecular weight polyphenols. Survey data regarding the quantities of waste produced vary considerably and range from 1-7 liters of liquid waste for each liter of wine produced. At the same time, important information is that 25-80% of the quantities of liquid waste are produced during the harvest. The effects of the reckless dumping of wine waste on the environment have a number of adverse effects. These effects led to the urgent need to enact legislation such as the KDP law. 38/2007 on the protection of water against pollution. In order to be able to reduce and control the reckless disposal of waste from wineries, there are techniques available for their treatment in order to reuse them. One of the most common of these is their reuse as a means of irrigation in the vineyard.