Διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της συνδυαστικής εφαρμογής LASER Alexandrite και ενζυμικής αποτρίχωσης σε γυναίκες με δασυτριχισμό προσώπου

Abstract

Εισαγωγή. Ο δασυτριχισμός προσώπου ασκεί μεγάλη αρνητική επίδραση στην ψυχολογία και την ποιότητα ζωής των γυναικών. Η χρήση LASER για αποτρίχωση είναι η πιο διαδεδομένη μέθοδος αισθητικής αντιμετώπισης, προσφέροντας ισορροπία μεταξύ αποτελεσματικότητας και ασφάλειας. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, η μέθοδος LASER α) δεν προσφέρει μόνιμη και ολοκληρωτική απομάκρυνση της τριχοφυΐας, ειδικά σε ανατομικές περιοχές όπως το πρόσωπο και σε περιπτώσεις ορμονικών διαταραχών, β) δεν έχει σημαντικά αποτελέσματα σε χνοώδεις και ανοιχτόχρωμες τρίχες και γ) μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση παράδοξης τριχοφυΐας, δηλαδή ενεργοποίηση ανενεργών τριχοθυλάκων στα όρια της περιοχής υπό θεραπεία. Η εφαρμογή των πρωτεολυτικών ενζύμων χυμοθρυψίνη και παπαΐνη με ιοντοφόρηση για την αύξηση της δερματικής διαπερατότητας, προκαλεί έντονες εκφυλιστικές αλλοιώσεις στα αναγεννητικά κύτταρα της τρίχας, οδηγώντας σε απώλεια της αναγεννητικής της ικανότητας. Η μέθοδος ενδείκνυται για την περιοχή του προσώπου, είναι ανεξάρτητη του χρώματος των τριχών και παρουσιάζει βέλτιστα αποτελέσματα σε χνοώδεις τρίχες. Συνεπώς, η συνδυαστική εφαρμογή LASER και των δύο πρωτεολυτικών ενζύμων παρουσιάζει ερευνητικό ενδιαφέρον. Ωστόσο, στη βιβλιογραφία δεν αναφέρεται καμία μελέτη διερεύνησης της συνδυαστικής εφαρμογής LASER και ενζυμικής αποτρίχωσης, ούτε και διερεύνηση της αποτελεσματικότητας του συνδυασμού των δύο μεθόδων σε σύγκριση με τη μεμονωμένη χρήση LASER. Μέθοδοι. Στην παρούσα τυχαιοποιημένη κλινική έρευνα, 59 Καυκάσιες γυναίκες με δασυτριχισμό προσώπου χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Στην ομάδα Ι (LASER+Ένζυμα) εφαρμόστηκε συνδυασμός LASER Alexandrite 755nm και ιοντοφόρησης των πρωτεολυτικών ενζύμων χυμοθρυψίνη και παπαΐνη, ενώ στην ομάδα ΙΙ (LASER) χρησιμοποιήθηκε μόνο LASER Alexandrite 755nm. Πραγματοποιήθηκαν 10 συνεδρίες σε συγκεκριμένα μεσοδιαστήματα και αξιολόγηση 2 μήνες μετά την τελευταία συνεδρία. Η αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων αξιολογήθηκε βάσει της ποσοστιαίας μεταβολής του αριθμού των τριχών από την αρχική αξιολόγηση στην 5η, στη 10η συνεδρία και στη follow up αξιολόγηση, μέσω καταμέτρησης τριχών. Επίσης, πραγματοποιήθηκε συγκριτική αξιολόγηση των δυο μεθόδων παρέμβασης σε ό,τι αφορά α) στην εμφάνιση παράπλευρης τριχοφυΐας, η οποία μετρήθηκε μέσω καταγραφής του αριθμού των παλμών LASER, β) στη χρονική διάρκεια των μεσοδιαστημάτων μεταξύ των συνεδριών (HFI), γ) στον βαθμό δασυτριχισμού του πώγωνα, βάσει της τροποποιημένης κλίμακας Ferriman-Gallwey και δ) στην ποιότητα ζωής των γυναικών, μέσω του Dermatology Life Quality Index (DLQI) και των υποκλιμάκων «κοινωνική λειτουργικότητα» και «ψυχική υγεία» της κλίμακας Short From Health Survey (SF-36). Η έρευνα εγκρίθηκε από την Επιτροπή Ηθικής & Δεοντολογίας της Έρευνας (Ε.Η.Δ.Ε.) του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (98454-02/12/2020). Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με χρήση του SPSS v. 21.00 (IBM Corporation, Somers, NY, USA) και το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε στο p<0.05. Αποτελέσματα. Η συνδυαστική εφαρμογή LASER Alexandrite και ενζυμικής αποτρίχωσης οδήγησε, σε σύγκριση με τη μεμονωμένη χρήση LASER, σε στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη: α) μείωση του αριθμού των επανεκφυόμενων τριχών τόσο από την αρχική αξιολόγηση στη 10η συνεδρία (83.88%±10.63 vs 44.56%±23.52, p<0.005) όσο και από την αρχική στη follow up αξιολόγηση (80.28%±11.56 vs 25.68%±29.97, p<0.005), β) μείωση του αριθμού των παλμών LASER από την 1η στη 10η συνεδρία (-18.53%±16.31 vs 1.68%±9.61, p<0.005), καταδεικνύοντας δυνατότητα περιορισμού του φαινομένου παράδοξης τριχοφυΐας, γ) αύξηση των διαστημάτων που η περιοχή υπό θεραπεία παρέμενε ελεύθερη τριχοφυΐας, από την 1η στη 10η συνεδρία (38.05%±24.47 vs 19.82%±12.42, p<0.005), καθώς και δ) σε στατιστικά σημαντικά χαμηλότερο βαθμό δασυτριχισμού, στο τέλος της παρέμβασης, τόσο σύμφωνα με τον ερευνητή (p=0.014) όσο και με τις ίδιες τις συμμετέχουσες (p=0.009). Και οι δύο παρεμβάσεις οδήγησαν σε στατιστικά σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής των γυναικών από την αρχή στο τέλος της παρέμβασης σύμφωνα με το DLQI score (p<0.005), το SF-36 score κοινωνικής λειτουργικότητας (p<0.005) και το SF-36 score ψυχικής υγείας (p<0.005). Συμπεράσματα. Η συνδυαστική εφαρμογή LASER και των πρωτεολυτικών ενζύμων χυμοθρυψίνη και παπαΐνη αύξησε την αποτελεσματικότητα της μεμονωμένης χρήσης LASER, αποτελώντας μια μη-φαρμακευτική μέθοδο με ενδιαφέρουσες δυνατότητες για κλινική εφαρμογή, καθώς και για μελλοντική εξέλιξη.