Συμβολή των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας γενικής εκπαίδευσης στην ανάπτυξη μαθητών με διαταραχή αυτιστικού φάσματος: Στάσεις και αντιλήψεις εκπαιδευτικών, προσόντα και ελλείψεις στο προσωπικό ειδικής αγωγής
Contribution of Primary and Secondary general education schools to the development of students with autism spectrum disorder: Teacher attitudes and perceptions, qualifications, and shortages in special education staff
Λέξεις-κλειδιά
Διαταραχή αυτιστικού φάσματος ; Προσόντα ειδικού εκπαιδευτικού προσωπικού ; Επιμόρφωση εκπαιδευτικών ; Επιπτώσεις των ελλείψεων προσωπικού ; Ελλείψεις προσωπικού ; Συμπεριληπτική εκπαίδευση ; Στάσεις εκπαιδευτικών ; ASD in primary and secondary education ; inclusive education ; Ειδική εκπαίδευση ; Special educationΠερίληψη
Εισαγωγή: Οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές αποτελούν μια ομάδα νευροψυχιατρικών διαταραχών που χαρακτηρίζονται από καθυστερήσεις και αποκλίσεις στην κοινωνική, επικοινωνιακή και γνωστική ανάπτυξη. Η αυτιστική διαταραχή που εντάσσεται στην κατηγορία των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών παρουσιάζει σοβαρά ελλείμματα στην επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Η εμφάνιση του αυτισμού αυξάνεται παγκοσμίως, με τις πιο πρόσφατες μελέτες επιπολασμού να δείχνουν ότι 1 στα 68 παιδιά έχει αυτισμό.
Η ενσωμάτωση των παιδιών με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) στις τάξεις γενικής εκπαίδευσης έχει προσελκύσει σε μεγάλο βαθμό το ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των ερευνητών της ενταξιακής εκπαίδευσης. Η συμπεριληπτική/ενταξιακή εκπαίδευση επιδιώκει να εντάξει όλους τους μαθητές, συμπεριλαμβανομένων των μαθητών με ειδικές ανάγκες ή δυσκολίες, στο κοινό σχολικό περιβάλλον. Η διαφοροποιημένη διδασκαλία αποτελεί έναν τρόπο επίτευξης αυτού του στόχου, καθώς προσαρμόζει τη διδασκαλία στις ατομικές ανάγκες και εκτιμήσεις των μαθητών. Αυτή όμως η ανάγκη είναι δύσκολο να καλυφθεί όταν οι εκπαιδευτικοί γενικής και ειδικής αγωγής αρνούνται να συνεργαστούν, υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής και οι εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής δεν έχουν την απαραίτητη κατάρτιση για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των αυτιστικών παιδιών.
Σκοπός: Σκοπός αυτής της έρευνας είναι η κατανόηση των στάσεων, του επιπέδου ετοιμότητας και των δυσκολιών που συναντώνται στην προσπάθεια συμπερίληψης μαθητών με ΔΑΦ σε περιβάλλοντα γενικής εκπαίδευσης. Εξετάσαμε επίσης, θέματα που κυμαίνονται από την προθυμία συνεργασίας των εκπαιδευτικών γενικής αγωγής με τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, τα προσόντα των εκπαιδευτικών γενικής αγωγής για τη στήριξη μαθητών με αυτισμό έως τις επιπτώσεις των ελλείψεων προσωπικού, βασιζόμενοι σε ένα ικανοποιητικό δείγμα εκπαιδευτικών, διαφόρων ειδικοτήτων.
Μέθοδος: Η διεξαγωγή της έρευνας πραγματοποιήθηκε μέσω ερωτηματολόγιου, το οποίο απαντήθηκε από 100 εκπαιδευτικούς το 80% των οποίων αποτελούσαν γυναίκες. Από τους εκπαιδευτικούς που συμμετείχαν 30 είναι εκπαιδευτικοί Α/θμιας και 30 εκπαιδευτικοί Β/θμιας, που εργάζονται σε σχολεία γενικής εκπαίδευσης της χώρας μας. Το υπόλοιπο 40% προέρχεται από εκπαιδευτικούς με βασικό πτυχίο ή μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν με τη χρήση των προγραμμάτων SPSS και Excel.
Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι απόψεις των εκπαιδευτικών συνάδουν ως προς τη σημασία της κατανόησης της φύσης του αυτισμού για την εφαρμογή και τη δημιουργία εξατομικευμένων εκπαιδευτικών σχεδίων. Ωστόσο, διαπιστώθηκαν σημαντικά κενά στην προετοιμασία των εκπαιδευτικών και η πλειοψηφία θεώρησε ότι απαιτείται εξειδικευμένη κατάρτιση. Η πλειονότητα των ερωτηθέντων αναγνώρισε ότι οι ελλείψεις προσωπικού στην ειδική εκπαίδευση έχουν επιζήμια επίδραση στις επιδόσεις των μαθητών. Παρά το γεγονός ότι τα σχολεία διέφεραν ως προς την ετοιμότητά τους να εκπαιδεύσουν παιδιά με ΔΑΦ, ένα σημαντικό ποσοστό των εκπαιδευτικών, θεώρησε ότι τα μέλη του εκπαιδευτικού προσωπικού επιδεικνύουν συνήθως θετική στάση προς τον αυτισμό.
Συμπεράσματα: H έρευνα αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη για την ύπαρξη μιας πολύπλευρης στρατηγικής ώστε να διασφαλιστεί ότι τα γενικά σχολεία διαθέτουν επαρκείς πόρους και οι εκπαιδευτικοί γενικής αγωγής τις απαραίτητες γνώσεις για την παροχή εκπαίδευσης υψηλής ποιότητας σε παιδιά με ΔΑΦ.
Περίληψη
Introduction: Pervasive developmental disorders are a group of neurodevelopmental dis-orders characterized by delays and divergences in social, communication and cognitive development. The autistic disorder in the area of diffuse development disorders presents serious deficits in communication and social interaction. The basic features of autism include the qualitative reduction in social interaction, communication as well as restric-tive, recurrent and stereotypical patterns of behavior and interests. It’s remarkable that the most recent prevalence studies indicate that 1 in 68 children has autism.
The inclusion of children with Autism Spectrum Disorder (ASD) in general educa-tion classrooms has attracted a great deal of interest in recent years from both educators and researchers of inclusive education. Inclusive education seeks to integrate all stu-dents, including students with special needs or difficulties, into the common school envi-ronment. Differentiated instruction is one way to achieve this goal, as it adapts instruc-tion to the individual needs and assessments of students. But this need is difficult to meet when general and special education teachers refuse to work together, there are shortages of special education teachers, and general education teachers lack the neces-sary training to meet the needs of autistic children.
Purpose: The purpose of this research is to understand the attitudes, the level of readi-ness and the difficulties encountered in trying to include students with ASD in general education environments. We also examined issues ranging from the willingness of gen-eral education teachers to work with special education teachers, the qualifications of general education teachers to support students with autism, to the effects of staff short-ages, drawing on a cross-sectional sample of teachers.
Method: The survey was conducted through a questionnaire, which was answered by 100 teachers, 80% of whom were women. Of the teachers who participated, 30 are primary school teachers and 30 are secondary school teachers, working in general education schools in our country. The remaining 40% come from teachers with a basic bachelor's degree or a master's degree in special education. Data were collected and analyzed using SPSS and Excel programs.
Results: The results show that teachers' views are consistent regarding the importance of understanding the nature of autism for the implementation and creation of individual-ized educational plans. However, considerable gaps in teacher preparation were identi-fied and the majority felt that specialized training was needed. The majority of respond-ents acknowledged that staff shortages in special education have a detrimental effect on student achievement. Despite the fact that schools varied in their readiness to educate children with ASD, a significant proportion of teachers felt that members of the teaching staff usually display a positive attitude towards autism.
Discussion: In conclusion, the study emphasizes the urgent need for a multifaceted strat-egy to ensure that mainstream schools are adequately resourced and mainstream teach-ers have the necessary knowledge to deliver high-quality education to kids with ASD.
Αριθμός σελίδων
197Σχολή
Σχολή Επιστημών Υγείας & ΠρόνοιαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Βιοϊατρικών ΕπιστημώνΤίτλος Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών
Παιδαγωγική μέσω Καινοτόμων Τεχνολογιών και Βιοϊατρικών ΠροσεγγίσεωνΓλώσσα
Ελληνικά
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές