Investigation Of Colistin Resistance In Clinical Salmonella enterica subsp. enterica Isolates In Greece
Διερεύνηση Της Αντοχής Στην Κολιστίνη Κλινικών Καλλιεργημάτων Salmonella enterica subspsubsp. enterica Απομονωθέντων Στην Ελλάδα
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Manesis, Georgios
Ημερομηνία
2023-09-29Επιβλέπων
MANDILARA, GEORGIAΛέξεις-κλειδιά
Colistin ; Antimicrobial resistance (AMR) ; Salmonella enterica ; Human isolates ; Minimal Inhibition Concentration (MIC), ; mcr genes ; One Health ; Σαλμονέλλωση ; ΚολιστίνηΠερίληψη
Salmonella enterica subsp. enterica is a rod shaped, Gram negative bacterium. The public health importance of S. enterica subsp. enterica stems from its ability to cause salmonellosis in humans and animals. Effective treatment with the appropriate antimicrobial agent is crucial for managing the disease. Antimicrobial resistance (AMR) is the ability of bacteria, viruses, fungi, and parasites to withstand the effects of medicines that are used to treat infections. Salmonella, along with other bacteria, have developed resistance against various classes of antimicrobials. In this frame, colistin, a polycationic peptide antimicrobial, is re-introduced in medicine to treat multidrug resistant bacteria. Of major concern is the global emergence of colistin resistant bacteria, which may also bear mobi le colistin resistance (mcr) genes in plasmids, thus enabling the horizontal transmission of colistin resistance between different species of bacteria. The objectives of this study were: i) the estimation of the Minimal Inhibitory Concentration (MIC) of co listin in 120 Salmonella enterica human isolates using a commercial kit based on the broth microdiluton method (BDM) and ii) the investigation of the genetic basis of colistin resistance in Salmonella enterica isolates by employing two standardized and validated conventional multiplex PCR protocols for the detection of mcr 1-5 and mcr 6-9 plasmid borne genes. Results showed that 10% of the isolates were colistin resistant and were predominantly belonging to S. Enteritidis serotype, revealing that the epidemiology is similar to other European countries . Mcr genes were not detected in any of the resistant strains. To comprehensively address the challenge of AMR against colistin, it is imperative to enhance our und erstanding of emerging resistance and the distribution of mcr genes in Salmonella isolates from Greece. This can facilitate the adoption
of surveillance strategies and a One Health approach to manage this emerging threat.
Περίληψη
Η Salmonella enterica subsp. enterica είναι ένα ραβδωτό, Gram αρνητικό βακτήριο. Η σημασία του για τη δημόσια υγεία πηγάζει από την ικανότητά του να προκαλεί σαλμονέλωση σε ανθρώπους και ζώα. Η αποτελεσματική θεραπεία με το κατάλληλο αντιμικροβιακό παράγοντα είναι κρίσιμη για την αντιμετώπιση της νόσου. Η αντοχή στα αντιμικροβιακά είναι η ικανότητα των βακτηρίων, των ιών, των μυκήτων και των παρασίτων να αντιπαρέρχονται τις επιδράσεις των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για θεραπευτικούς σκοπούς. Η σαλμονέλα, καθώς και άλλα βακτήρια, έχουν αναπτύξει αντοχή σε διάφορες κατηγορίες αντιμικροβιακών. Σε αυτό το πλαίσιο, η κολιστίνη, ένα πολυκατιονικό αντιμικροβιακό πεπτίδιο, επανεισήχθη στην ιατρική για την αντιμετώπιση των βακτηρίων που είναι ανθεκτικά σε πολλαπλά αντιμικροβιακά. Ανησυχητική όμως είναι η παγκόσμια εμφάνιση βακτηρίων ανθεκτικών σε αυτό το αντιβιοτικό, καθώς αυτά τα βακτήρια μπορεί να φέρουν στα πλασμίδιά τους κινητά γονίδια αντίστασης στην κολιστίνη (mcr), επιτρέποντας έτσι την οριζόντια μετάδοση γονιδίων αντοχής μεταξύ διαφορετικών βακτηριακών ειδών. Κατά συνέπεια, οι στόχοι της παρούσας μελέτης ήταν: i) η εκτίμηση της ελάχιστης ανασταλτικής συγκέντρωσης (MIC) της κολιστίνης σε ένα δείγμα 120 καλλιεργημάτων Salmonella enterica απομονωθέντων από ανθρώπους, χρησιμοποιώντας ένα εμπορικό κιτ που βασίζεται στη μέθοδο μικροδιάλυσης σε θρεπτικό υλικό (BDM) και ii) η διερεύνηση της παρουσίας γονιδίων mcr στα ανθεκτικά στην κολιστίνη στελέχη χρησιμοποιώντας δύο τυποποιημένες συμβατικές μεθόδους PCR για την ανίχνευση των γονιδίων mcr 1-5 και mcr 6-9, αντίστοιχα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 10% των καλλιεργημάτων ήταν ανθεκτικά στην κολιστίνη και ανήκαν κυρίως στον ορότυπο S. Enteritidis, αποκαλύπτοντας ότι η επιδημιολογία της αντοχής στην κολιστίνη είναι παρόμοια με αυτή άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι δεν ανιχνεύθηκαν γονίδια mcr σε κανένα από τα ανθεκτικά στελέχη. Για να αντιμετωπιστεί η μικροβιακή αντοχή είναι επιτακτική ανάγκη να ενισχυθεί η κατανόησή μας για την επιδημιολογία της ανθεκτικότητας στην κολιστίνη και της κατανομής των γονιδίων mcr στα διάφορα στελέχη που προέρχονται από την χώρα μας. Αυτό είναι αναγκαίο για την υιοθέτηση μέτρων διαχείρισης και την δημιουργία μιας επιτυχημένης στρατηγικής Ενιαίας Υγείας κατά αυτού του αναδυόμενου προβλήματος.