Πολιτιστική πολιτική και διαχείριση στο δημόσιο τομέα. Μελέτη περίπτωσης: Υπουργείο Πολιτισμού
Cultural policy and management in public administration. Case study: Ministry of Culture
Abstract
Η παρούσα έρευνα στοχεύει στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της πολιτιστικής πολιτικής και διαχείρισης στο πλαίσιο του Υπουργείου Πολιτισμού, με ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που συνδέονται με την προσαρμογή στα εξελισσόμενα πολιτιστικά ζητήματα. Η μελέτη χρησιμοποιεί μια προσέγγιση μεικτών μεθόδων (τριγωνοποίηση), που συνδυάζει τα ποσοτικά δεδομένα που συγκεντρώθηκαν μέσω ερωτηματολογίων, τα οποία αξιολογούν τις αντιλήψεις των εργαζομένων για την πολιτιστική πολιτική και διαχείριση, με την ποιοτική γνώση που αποκτήθηκε μέσω της συνέντευξης, παρέχοντας εις βάθος προοπτικές για το υπό μελέτη αντικείμενο. Κατ’ επέκταση, η εν λόγω έρευνα αποκάλυψε πολυάριθμα και πολυδιάστατα βασικά ευρήματα. Συγκεκριμένα, υπάρχει σημαντικό επίπεδο δυσαρέσκειας για διάφορες πτυχές της πολιτιστικής πολιτικής, όπως είναι για παράδειγμα η προσαρμογής της στα μεταβαλλόμενα πολιτιστικά ζητήματα, οι δημόσιες δαπάνες, τα έργα υποδομής και η διεθνής συνεργασία. Αντίθετα, η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς έτυχε σχετικά καλής αποδοχής. Ακόμη, προκύπτει συναίνεση για την υποστήριξη της διατομεακής εθνικής πολιτιστικής πολιτικής και τη συμπερίληψη του ιδιωτικού τομέα και των μη κυβερνητικών οργανώσεων στην εθνική πολιτιστική ανάπτυξη. Εν προκειμένω, η ολοκληρωμένη ανάλυση των ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων αποκάλυψε την πολυπλοκότητα και την αναγκαιότητα μεταρρυθμίσεων στην πολιτιστική πολιτική και διαχείριση εντός του Υπουργείου Πολιτισμού.
Abstract
The research aims to assess the effectiveness of cultural policy and management within the Ministry of Culture, with a particular focus on addressing the challenges associated with adapting to evolving cultural issues. The study utilizes a mixed-methods approach (triangulation), combining quantitative data collected through questionnaires, which evaluate employees' perceptions of cultural policy and management, with the qualitative insights gained through interviews, providing in-depth perspectives on the subject under examination. Consequently, this research has revealed numerous multidimensional findings. Specifically, there is a significant level of dissatisfaction with various aspects of cultural policy, such as its adaptation to changing cultural issues, public spending, infrastructure projects, and international cooperation. In contrast, the protection of cultural heritage received relatively favorable acceptance. Furthermore, a consensus emerged in favor of supporting cross-sectoral national cultural policy and the inclusion of the private sector and non-governmental organizations in national cultural development. In this regard, the integrated analysis of quantitative and qualitative data underscores the complexity and necessity for reforms within the cultural policy and management of the Ministry of Culture.