Ο παράγοντας μικροκυτταρικής αναιμίας (Maf) ως προγνωστικός δείκτης της έλλειψης σιδήρου

Abstract

Εισαγωγή: Η ανεπάρκεια σιδήρου είναι ένα σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας που αφορά τόσο τις αναπτυσσόμενες όσο και τις αναπτυγμένες χώρες. Η σιδηροπενική αναιμία αντιπροσωπεύει περίπου το ήμισυ όλων των τύπων αναιμίας. Οι ομάδες του πληθυσμού που επηρεάζονται περισσότερο είναι τα βρέφη τα παιδία και οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο τον εντοπισμό των ασθενών με τάση για σιδηροπενική αναιμία πριν αυτή εγκατασταθεί. Μέθοδος: Στην παρούσα κλινική έρευνα συμμετείχαν συνολικά 88 άτομα. Για τις ανάγκες της έρευνας έγινε διαχωρισμός των δειγμάτων σε 3 ομάδες και πραγματοποιήθηκε σύγκριση δεδομένων με τη χρήση του SPSS. Προσδιοριστήκαν οι εξής αιματολογικές παράμετροι ερυθρά αιμοσφαίρια (RBC), αιμοσφαιρίνη (Hb), αιματοκρίτης (Hct), μέσος όγκος ερυθρών (MCV), μέση συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης (MCHC), εύρος κατανομής ερυθρών αιμοσφαιρίων (RDW), φερριτίνη όρου και του βιοδείκτηMaf. Αποτελέσματα: H Maf ως προς την ανίχνευση παθολογικής φερριτίνης , είχε ως βέλτιστο σημείο το 10,9, με ευαισθησία 98,1% και ειδικότητα 97,1%. Το AUC υπολογίστηκε στο 0,99 με διάστημα εμπιστοσύνης 95%, 0,96-1, P<0,001. Η ROC καμπύλη της Maf για την ανίχνευση παθολογικής φερριτίνης εντόπισε σαν βέλτιστο όριο το 10,5, η ευαισθησία ήταν 96,2% και η ειδικότητα 100%. Δεν διέφεραν σημαντικά ούτε η ευαισθησία, ούτε η ειδικότητα μεταξύ των ορίων 10,5 και 10,9 (p>0,999 και p=0,250 αντίστοιχα). Συμπεράσματα: H παρούσα εργασία απέδειξε πως ο προσδιορισμός του δείκτη Maf για τον οποίον πληροφορούμαστε από τον αναλυτή Unicel DxH 600 Coulterέχει σημαντική διαγνωστική αξία ως προς την ανίχνευση παθολογικής φερριτίνης. Επίσης ο βιοδείκτης Ma fαυξάνει την πιθανότητα έγκυρης ανίχνευσης της χαμηλής φερριτίνης πολύ χαμηλό κόστος.