Το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης και ο ρόλος του στην λειτουργικότητα των Ελλήνων αστυνομικών

Abstract

Αν και η επαγγελματική εξουθένωση, το λεγόμενο «burnout», χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια ως όρος για να περιγράψει την ψυχική και σωματική εξουθένωση, είναι η πρώτη φορά που ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας το αναγνωρίζει ως «ιατρικό όρο». Συγκεκριμένα, το burnout αποτελεί μέρος της λίστας της Διεθνούς Ταξινόμησης των Ασθενειών (ICD), η οποία χρησιμοποιείται παγκοσμίως ως σημείο αναφοράς για την διάγνωση τους, ενώ από το 2020 αναγνωρίζεται και επισήμως ως ασθένεια. Ο ΠΟΥ ορίζει το burnout ως «ένα σύνδρομο που προκαλείται από το χρόνιο άγχος στο χώρο εργασίας, που δεν έχει αντιμετωπιστεί με επιτυχία». Τα συμπτώματά του περιλαμβάνουν κυρίως εξάντληση και μειωμένη επαγγελματική αποτελεσματικότητα. Ιδιαίτερα για το αστυνομικό επάγγελμα οι παράγοντες πρόκλησης άγχους εμφανίζονται σε διάφορα επίπεδα ως αποτέλεσμα ψυχολογικής πίεσης και σωματικής καταπόνησης. Πολλές έρευνες που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα στη χώρα μας, δεν έχουν αναφερθεί εκτενώς στο στρες των Ελλήνων Αστυνομικών. Κυρίως επικεντρώνονται στις αιτίες του άγχους ή τις επιπτώσεις του και δεν γίνεται συνδυαστική μελέτη άγχους και καταθλιπτικής συμπτωματολογίας, ούτε έχει ποτέ εξεταστεί η επίδρασή τους στην οικογενειακή και εργασιακή ζωή των αστυνομικών στη χώρα μας. Αντιθέτως στο εξωτερικό, το επαγγελματικό άγχος των αστυνομικών έχει αναλυθεί εκτενέστερα, με αποτέλεσμα να έχει αναπτυχθεί η μεθοδολογία μέτρησης των στρεσογόνων παραγόντων και η ερμηνεία της επίδρασης τους.