Προγνωστικοί Παράγοντες σε Ασθενείς με Πολλαπλό Μυέλωμα

Abstract

Το Πολλαπλό Μυέλωμα είναι μια νεοπλασματική διαταραχή. Χαρακτηρίζεται από τον πολλαπλασιασμό κακοηθών πλασματοκυττάρων στο μυελό των οστών και των μονοκλεϊκών πρωτεϊνών στο αίμα και στα ούρα, ή σε ένα από αυτά. Υπερασβεστιαιμία, νεφρική ανεπάρκεια, αναιμία και οστικές βλάβες και αλλοιώσεις είναι μερικά από τα πιο σημαντικά ευρήματα που σχετίζονται με το μυέλωμα. Η διάγνωση του πολλαπλού μυελώματος βασίζεται σε εργαστηριακά αλλά και κλινικά ευρήματα. Σε αυτά περιλαμβάνονται η παρουσία πρωτεΐνης Μ στον ορό και τα ούρα, η αναλογίας εμπλεκόμενων και μη εμπλεκόμενων ελεύθερων ελαφρών αλυσίδων ορού >100, τα κλωνικά πλασματοκύτταρα στον μυελό των οστών, η εμφάνιση πλασματοκυττώματος ή οστεόλυσης στα οστά και οι σχετικές με τη νόσο βλάβες οργάνων. Με βάση αυτά, τα ευρήματα που προκύπτουν συχνά είναι η υπερασβεστιαιμία, το αυξημένο επίπεδο κρεατινίνης ορού και η αναιμία. Απαραίτητες για τη διάγνωση και την πρόγνωση είναι ορισμένες εξετάσεις. Συγκεκριμένα, η ηλεκτροφόρηση και ανοσοκαθήλωση ορού και ούρων, η αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία, η ακτινογραφία και η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων χρησιμοποιούνται για να την ανάδειξη των πιθανών ευρημάτων που συνήθως σχετίζονται άμεσα με το πολλαπλό μυέλωμα. Με την καλύτερη αντίληψη των προγνωστικών παραγόντων της νόσου, βελτιώνεται η κατηγοριοποίηση στα στάδια και ως συνέπεια, το πρόγραμμα θεραπείας, αυξάνοντας το προσδόκιμο ζωής των ασθενών. Νέοι τρόποι αντιμετώπισης του πολλαπλού μυελώματος αναπτύσσονται συνεχώς. Οι συνδυασμοί θεραπειών και η αυτόλογη μεταμόσχευση είναι οι πιο αποτελεσματικοί. Δυστυχώς, μια μόνιμη θεραπεία δεν είναι διαθέσιμη ακόμα, αλλά η συνεχής ανακάλυψη νέων θεραπειών και η βελτίωση της ποιότητας ζωής δεν παύουν να αποτελούν άμεσο στόχο.