Διερεύνηση του πένθους μετά το θάνατο του παιδιού
Exploring bereavement in pediatric nursing: A systematic review
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Συγγραφέας
Αθανασίου, Κωνσταντίνος
Ημερομηνία
2024-02-29Επιβλέπων
Dousis, EvangelosΛέξεις-κλειδιά
Πένθος ; Θάνατος ; Παιδιά ; Γονείς ; Επαγγελματίες Υγείας ; Bereavement ; Death ; Paediatric ; Children ; Parents ; Hospital services ; Health care professionalsΠερίληψη
Εισαγωγή: Η διαχείριση του πένθους των γονέων και της οικογένειας πριν, κατά και μετά το θάνατο του παιδιού αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τους επαγγελματίες υγείας.
Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση του πένθους πριν, κατά και μετά το θάνατο του παιδιού.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στις βάσεις δεδομένων PubMed, Scopus και Open Archives για τα έτη 2013-2023. Ακολουθήθηκε η μεθοδολογία PRISMA για την επιλογή των άρθρων και η μέθοδος PICOS για τα κριτήρια συμμετοχής ενός άρθρου στη μελέτη.
Αποτελέσματα: Η θεραπευτική σχέση μεταξύ επαγγελματιών υγείας και γονέων/οικογενειών αναφέρεται από μέτρια έως υψηλή. Οι γονείς αναφέρουν αρκετούς παράγοντες που επιδρούν αρνητικά σε αυτή τη σχέση, όπως η έλλειψη στρατηγικής αξιολόγησης για τις ανάγκες των πενθούντων, η έλλειψη παροχής φροντίδας πένθους συνήθως μετά το θάνατο και η μη συστηματική παροχή φροντίδας πένθους. Οι γονείς συμφωνούν ότι οι συναντήσεις παρακολούθησης των γονέων μετά το θάνατο του παιδιού είναι χρήσιμες και οι γιατροί φαίνεται να είναι πιο άνετοι στη συζήτηση του θανάτου του παιδιού. Οι γονείς αναφέρουν αρκετές ανάγκες σχετικά με τη διαχείριση του πένθους, τη φροντίδα, τις σχέσεις τους με τους επαγγελματίες υγείας και τη λήψη αποφάσεων.
Συμπεράσματα: Η αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ γονέων και επαγγελματιών υγείας, η ουσιαστική επαφή μεταξύ των επαγγελματιών υγείας, η φροντίδα και η υποστήριξη γονέων πριν και μετά το θάνατο του παιδιού αφορά τους επαγγελματίες υγείας. Είναι σημαντικό για τη διαδικασία του αποχαιρετισμού, οι γονείς να μάθουν πώς να φροντίζουν το παιδί τους, ουσιαστικά αναδημιουργείται ο ρόλος του γονέα, με τους επαγγελματίες υγείας να κατευθύνουν την όλη διαδικασία της φροντίδας. Μετά το θάνατο, η υποστηρικτική σχέση αφήνει τους γονείς να πενθήσουν, προσπαθώντας να μην παραμείνουν σε παρατεταμένη θλίψη, δυναμώνοντάς τους συναισθηματικά ώστε να δημιουργήσουν διεξόδους για να προχωρήσουν στη ζωή τους με σεβασμό και αξιοπρέπεια.
Περίληψη
Introduction: The management of parent’s and family’s bereavement, before, during and after the death of a child is a great challenge for health care professionals.
Aim: The purpose of this study was to investigate bereavement after the death of a child.
Method: A systematic literature review was performed in PubMed, Scopus, and Open Archives for the years 2013-2023. PRISMA methodology was followed for selection of the articles and PICOS method for the inclusion criteria of an article in the study.
Results: Therapeutic relationship between health care professionals and parents/families is reported as moderate to high. Parents mention several factors that negatively affect this relationship, such as lack of strategic assessment for the needs of the bereaved, lack of bereavement care provision usually after death and non-systematic bereavement care provision. Parents agree that follow-up parent meetings after child’s death are helpful and doctors seem more comfortable discussing child’s death. Parents report several needs related to grief management, caregiving, relationships with health care professionals and decision-making.
Conclusions: Effective communication among parents and health care professionals, meaningful contact between health care providers, looking after and supporting parents before and after child’s death are all about health care professionals. It is important for the farewell process parents learn how to take care of their child, essentially re-creating the parenting role, with health care professionals directing the entire process of caring. After death, supportive relationship lets parents grieve, trying not to remain in prolonged grief, empowering them emotionally to create outlets, moving on in their lives with respect and dignity.