Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας στη Δημόσια Διοίκηση και την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Ν. 4440/16). Καινοτόμο εργαλείο που προάγει την αποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα;
Unified Mobility System in Public Administration and Local Government (Law 4440/16). Innovative tool that promotes the efficiency of the public sector?
Keywords
Κινητικότητα ; Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας ; Τοπική αυτοδιοίκηση ; Δημόσια διοίκηση ; Ανθρώπινο δυναμικό ; Νέα Δημόσια ΔιοίκησηAbstract
Η παρούσα διπλωματική εργασία εκπονήθηκε προκειμένου να μελετηθεί το νέο σύστημα κινητικότητας ανθρώπινου δυναμικού που εφαρμόζει η ελληνική δημόσια διοίκηση από το έτος 2016. Αναλύει τη σύνδεση της έννοιας της επαγγελματικής κινητικότητας με την Διοίκηση και Ανάπτυξη του Ανθρώπινου Δυναμικού και πως αυτή επιδρά στην αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα ενός οργανισμού. Προβάλλει τα χρονικά στάδια μετάβασης και τις αιτίες υιοθέτησης του υπάρχοντος συστήματος. Παρουσιάζει την εμπειρία από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Επίσης αναλύει τις σημαντικότερες πτυχές του συστήματος και εκθέτει τα στατιστικά δεδομένα από τους κύκλους εφαρμογής του μέχρι σήμερα. Στοχεύει στο να αναδείξει τα θετικά σημεία του, αλλά και τις αδυναμίες του, να το αξιολογήσει και να αποτιμήσει κατά πόσο αυτό επιτυγχάνει τους σκοπούς του. Η αξιολόγηση αυτή επιχειρείται μέσα από τη μελέτη περίπτωσης ενός οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης, του Δήμου Λυκόβρυσης Πεύκης. Τα βασικά συμπεράσματα που αναδύονται είναι ότι το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας αποτελεί μια καινοτόμα πρωτοβουλία της ελληνικής δημόσιας διοίκησης που όμως επιτυγχάνει μερικώς τους σκοπούς του. Παραμερίζει στεγανά και παθογένειες του παρελθόντος, ενοποιεί και οργανώνει τις διαδικασίες κινητικότητας και ενσωματώνει σημαντικούς μηχανισμούς εξ ορθολογισμού. Συμβάλλει στην αξιοποίηση των προσόντων των ανθρώπινων πόρων και διευκολύνει τους υπαλλήλους να ενισχύσουν τις επαγγελματικές δεξιότητές τους και να αποκτήσουν εμπειρία σε θέσεις διαφόρων υπηρεσιών. Από την άλλη πλευρά όμως, φαίνεται ότι πάσχει στο στόχο της ορθολογικής κατανομής του προσωπικού, αφού δεν προσανατολίζεται με σαφήνεια στην εξυπηρέτηση των αναγκών των δημόσιων οργανισμών, αλλά δίνει προβάδισμα στις επιθυμίες μετακίνησης των υπαλλήλων.
Abstract
This dissertation was prepared in order to study the new system of mobility of human resources applied by the Greek public administration since 2016. It analyzes the connection of the concept of professional mobility with the Management and Development of Human Resources and how it affects the efficiency and effectiveness of an organization. It displays the transition stages and the reasons for the adoption of the existing system. It presents the experience from other European countries. It also analyzes the most important aspects of the system and presents the statistical data from its application cycles to date. It aims to highlight its strengths, but also its weaknesses, to evaluate it and to assess whether it achieves its goals. This evaluation is attempted through the case study of a local government organization, the Municipality of Lykovrysi Pefki. The main conclusions that emerge are that the Unified Mobility System is an innovative initiative of the Greek public administration, but it partially achieves its goals. It sets aside the barriers and pathogens of the past, integrates and organizes mobility processes and incorporates important mechanisms by rationalization. It contributes to the utilization of the qualifications of human resources and facilitates the employees to strengthen their professional skills and to gain experience in positions of various services. On the other hand, it seems that it suffers from the goal of rational distribution of staff, as it is not clearly oriented towards serving the needs of public bodies, but gives precedence to the desires of employees to move.