Η συμβολή του δημοσίου δικαίου στην αντιμετώπιση της κρίσης του περιβάλλοντος (οντολογική και δεοντολογική θεώρηση)
The contribution of public law in dealing with the environmental crisis (ontological and ethical consideration)
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Παπακώστα, Αικατερίνη
Date
2024-04-17Advisor
Στράνης, ΔημήτριοςKeywords
Περιβαλλοντικό δίκαιο ; Περιβαλλοντική νομοθεσία ; Χωροταξία ; Περιβάλλον ; Δικαστική προστασία ; Προστασία περιβάλλοντος ; Θεσμικό πλαίσιο ; Μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεωνAbstract
Το περιβαλλοντικό δίκαιο αποτελούσε, εν τη γενέσει του, έναν επιμέρους κλάδο του δημοσίου δικαίου, ωστόσο εξαιτίας της ιδιαίτερης σημασίας, που απέκτησε τα τελευταία χρόνια, αναδείχθηκε πια σε αυτοτελή κλάδο του δημοσίου δικαίου. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα, που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα αποτελούν συνέπεια της αλόγιστης και ακόρεστης εκμετάλλευσης της φύσης, που δύναται να οδηγήσουν ακόμα και στην καταστροφή της ίδιας της ανθρωπότητας. Καθώς, λοιπόν, η διεθνής κοινότητα αντιλήφθηκε τον κίνδυνο, που ελλοχεύει τόσο για την ανεπανόρθωτη και ολοκληρωτική καταστροφή του περιβάλλοντος,
όσο και για τον ολοκληρωτικό αφανισμό της ίδιας, έγιναν βήματα, αρχικά με σκοπό τη δημιουργία στόχων για την προστασία του περιβάλλοντος, ωστόσο αργότερα οι ταχύτατες και ραγδαίες περιβαλλοντικές εξελίξεις οδήγησαν σε νομικά δεσμευτικούς κανόνες, εθνικούς και υπερεθνικούς, ώστε η προάσπιση του περιβάλλοντος, να λάβει αυστηρή μορφή. Υπό το πρίσμα αυτό η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έθεσε αυστηρούς στόχους και εξέδωσε Οδηγίες για τη ρύθμιση των περιβαλλοντικών ζητημάτων, ενώ η εθνική
έννομη τάξη τις ενσωμάτωσε και δημιούργησε ένα κανονιστικό πλαίσιο, που στόχο είχε αφενός την πρόληψη των ζημιών πριν την εκδήλωσή τους, και αφετέρου, την τιμωρία των παραβατών της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και όσων διεξήγαγαν επιβλαβείς για το περιβάλλον δραστηριότητες. Το περιβαλλοντικό δίκαιο, συνεπώς, καλύπτει και ρυθμίζει ένα ευρύ φάσμα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, όπως αυτό της βιομηχανίας, της χωροταξίας κτλ. Τέλος, δεν θα πρέπει να λησμονηθεί και η προσφορά της νομολογίας στην προστασία του περιβάλλοντος, μέσω της καθιέρωσης σημαντικών αρχών, όπως αυτών της προφύλαξης και της πρόληψης, και της διεύρυνσης της δυνατότητας προσφυγής κατά περιβαλλοντικών παρεμβάσεων από τους πολίτες και τα νομικά πρόσωπα.
Abstract
Environmental law was a separate branch of public law, however, due to the special importance it has acquired in recent years, it belonged to an independent branch of public law. The environmental issues faced by humanity are a consequence of the reckless and complete exploitation of nature, which can even lead to the destruction of humanity itself. As, therefore, the international community realized the danger that lurks both for the irreparable and total destruction of the environment, as well as for its total annihilation, steps were taken, initially with the aim of creating goals for the protection of the environment, however later, the rapid and rapid environmental improvements in legally binding rules, national and supranational, so that the protection of the
environment takes a strict form. In this light, the European Community set strict goals and issued Directives for the regulation of environmental issues, while the national legal order incorporated them and created a regulatory framework, which aimed on the one hand to prevent damages before they occur, and on the other, to punishing violators of environmental legislation and those who conducted activities harmful to the environment. Environmental law covers and regulates a wide range of human activities, such as that of industry, spatial planning, etc. Finally, the contribution of jurisprudence to the protection of the environment should not be forgotten, through the clarity of important principles, such as those of prevention and prevention, and the expansion of the possibility of appeal against environmental interventions by citizens and legal entities.