Καρκίνος του μαστού κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης
Breast Cancer during pregnancy
Keywords
Καρκίνος του μαστού στην εγκυμοσύνη ; Πρόγνωση ; Διάγνωση ; Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί ; ΘεραπείαAbstract
Εισαγωγή: Ο καρκίνος του μαστού που διαγιγνώσκεται στην εγκυμοσύνη (PABC),
επηρεάζει περίπου 1 στις 3000 εγκυμοσύνες και είναι ο πιο συχνός τύπος καρκίνου
στην κύηση. Οι φυσιολογικές αλλαγές που συμβαίνουν στον μαστό κατά τη διάρκεια
της κύησης μπορεί να καθυστερήσουν τη διάγνωση, έχοντας ως αποτέλεσμα την
κακή πρόγνωση που χαρακτηρίζει αυτό το είδος καρκίνου. Για τη διάγνωση οι
προτιμώμενες μέθοδοι είναι η διενέργεια υπερηχογραφήματος και η βιοψία πυρήνα.
Η διαχείριση εγκύων ασθενών με καρκίνο του μαστού αποτελεί μια πρόκληση για την
ομάδα που τις παρακολουθεί καθώς τόσο η ασφάλεια της ασθενούς όσο και του
αναπτυσσόμενου εμβρύου είναι προτεραιότητα.
Σκοπός: Να διερευνηθεί η θεραπευτική προσέγγιση που ακολουθείται όταν μια
γυναίκα διαγιγνώσκεται με καρκίνο του μαστού κατά την κύηση και εάν είναι
ασφαλής για τη μητέρα και το βρέφος. Θα επιχειρηθεί επιπλέον να εντοπιστούν τα
αποτελέσματα στα βρέφη των οποίων οι μητέρες έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για
PABC. Τέλος, δεδομένου ότι η διάγνωση του PABC συχνά συνδέεται με νεαρότερες
ηλικίες, θα μελετηθούν οι τρόποι με τους οποίους μπορούν οι νεαρές γυναίκες με
καρκίνο του μαστού να διατηρήσουν την γονιμότητά τους.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας.
Η αναζήτηση πραγματοποιήθηκε στο PubMed και περιορίστηκε στην Αγγλική
γλώσσα και σε κλινικές δοκιμές. Δεν τέθηκαν χρονικοί περιορισμοί.
Αποτελέσματα: Η αναζήτηση έδωσε 67 αποτελέσματα αντίστοιχα, εκ των οποίων 10
έρευνες συμπεριλήφθηκαν.
Συμπεράσματα: Η χημειοθεραπεία συστήνεται σε γυναίκες με διάγνωση καρκίνου
του μαστού κατά την κύηση μετά το 1ο
τρίμηνο. Αν και τα αποτελέσματα δείχνουν
πιιο συχνές παρενέργειες στα βρέφη που εκτέθηκαν σε χημειοθεραπεία κατά την
κύηση, τα ποσοστά συνολικής επιβίωσης για τις γυναίκες που έλαβαν χημειοθεραπεία
κατά την κύηση είναι αυξημένα σε σύγκριση με εκείνες που ξεκίνησαν μετά τον
τοκετό. Απαιτείται περισσότερη έρευνα τόσο για τους τρόπους διατήρησης της
γονιμότητας σε νεαρές γυναίκες με καρκίνο του μαστού όσο και για την ασφάλεια
χορήγησής τους. Συστήνεται η διεξαγωγή μεγάλων μελετών με επαρκή αριθμό
ασθενών τόσο για την βέλτιστη θεραπευτική προσέγγιση για αυτόν τον τύπο
καρκίνου όσο και για την ασφάλεια αυτής για τις μητέρες και τα παιδιά. Συστήνεται,
επιπλέον, η διεξαγωγή μεγάλων δοκιμών για την διατήρηση της γονιμότητας σε
νεαρές γυναίκες με καρκίνο του μαστού.
Abstract
Introduction: Pregnancy-diagnosed breast cancer (PABC) affects approximately 1 in
3000 pregnancies and is the most common type of cancer in pregnancy. Physiological
changes that occur in the breast during pregnancy can delay diagnosis, resulting in the
poor prognosis that characterizes this type of cancer. For diagnosis the preferred
methods are ultrasound and core biopsy. The management of pregnant patients with
breast cancer is a challenge for the care team as the safety of both the patient and the
developing fetus is a priority.
Aim: To investigate the therapeutic approach taken when a woman is diagnosed with
breast cancer during pregnancy and whether it is safe for the mother and the infant.
An additional attempt will be made to identify outcomes in infants whose mothers
have been treated for PABC. Finally, since the diagnosis of PABC is often associated
with younger ages, ways in which young women with breast cancer can preserve their
fertility will be studied.
Methodology: A systematic literature review was performed. The search was
performed in PubMed and limited to the English language and clinical trials. No time
limits were set.
Results: the search yielded 67 results, of which 10 studies were included.
Conclusions: Chemotherapy is recommended for women diagnosed with breast
cancer during pregnancy after the 1st trimester. Although the results show more
frequent side effects in infants exposed to chemotherapy during pregnancy, overall survival rates for women who received chemotherapy during pregnancy are increased
compared to those who started after delivery. More research is needed on both ways
to preserve fertility in young women with breast cancer and how safe it is to
administer. Large studies with a sufficient number of patients are recommended for
both the optimal treatment approach for this type of cancer and its safety for mothers
and children. In addition, large fertility preservation trials in young women with
breast cancer are recommended.