Ο ρόλος του ηγέτη και η παρακίνηση των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα

Παππά, Βασιλική

The role of the leader and the motivation of public sector workers

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Παππά, Βασιλική

Date

2024-06-12

Advisor

Σαχινίδης, Αλέξανδρος

Διπλωματική Εργασία (1.050Mb)

ΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΗΣ-ΕΡΓΑΣΙΑΣ (1).pdf (80.84Kb)

Keywords

Εργασιακή ικανοποίηση ; Ηγεσία ; Δημόσιος τομέας ; Παρακίνηση εργαζομένων

Abstract

Στη συγκεκριμένη μελέτη εξετάστηκε το ζήτημα της άσκησης ηγεσίας και της παρακίνησης των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα στη χώρα μας. Φαίνεται πως παραδοσιακά η δημόσια διοίκηση ακολουθεί ένα συγκεντρωτικό στυλ άσκησης ηγεσίας με περιορισμένες, σποραδικές και αποσπασματικές προσπάθειες αποκέντρωσης. Οι σημαντικές κρίσεις, από τις οποίες διήλθε η χώρα μας, υπαγόρευσαν την αναγκαιότητα υιοθέτησης ενός συγκεντρωτικού στυλ άσκησης ηγεσίας, αναγκαιότητα, όμως, που πλέον έχει παρέλθει. Για παράδειγμα, στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, η στροφή σε ένα συγκεντρωτικό στυλ άσκησης ηγεσίας ήταν αναγκαία για την αποτελεσματική διαχείριση των περιορισμένων πόρων, που είχε η χώρα μας. Πλέον, ωστόσο, το συγκεντρωτικό στυλ άσκησης ηγεσίας δεν είναι αναγκαίο. Ως εκ τούτου Νόμοι, όπως αυτός του επιτελικού κράτους, συγκεντρώνουν σημαντικό σκεπτικισμό και κριτική. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μελέτης εξετάστηκαν διάφορες θεωρίες ηγεσίας, όπως η χαρισματική ηγεσία, η μετασχηματιστική ηγεσία και η υπηρεσιακή ηγεσία. Η ανάλυση, που πραγματοποιήθηκε, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει κάποιο είτε αναγκαστικά σωστό είτε αναγκαστικά λανθασμένο στυλ ηγεσίας. Ως εκ τούτου, διαφορετικά στυλ θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε οργανισμούς, που απαιτούν έναν διαφορετικό τρόπο διοίκησης. Στην παρούσα μελέτη αναλύονται επίσης διάφορες θεωρίες κινήτρων, υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα ανάπτυξης στρατηγικών για την ενίσχυση αυτών στο δημόσιο τομέα. Με την εφαρμογή αμοιβών βάσει επιδόσεων, ευκαιριών επαγγελματικής ανάπτυξης, προγραμμάτων αναγνώρισης της συνεισφοράς των εργαζομένων, ευέλικτων ωραρίων εργασίας, συμμετοχικής διαχείρισης, βελτιωμένου εργασιακού περιβάλλοντος και ασφάλειας της εργασίας, η χώρα μας μπορεί να ενισχύσει τα κίνητρα και τις επιδόσεις των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα. Αυτές οι στρατηγικές, κατευθυνόμενες μάλιστα από τη σχετική έρευνα, αλλά και προσαρμοσμένες στο πλαίσιο της Ελλάδας, μπορούν να οδηγήσουν σε έναν πιο αποτελεσματικό δημόσιο τομέα. Ωστόσο, προϋπόθεση της εφαρμογής αυτών είναι η απαγκίστρωση από τη συγκεντρωτική άσκηση ηγεσίας, που οπωσδήποτε παρεμποδίζει τη διαφοροποιημένη και πιο ευέλικτη λήψη αποφάσεων εντός των οργανισμών για την ενίσχυση των κινήτρων.

Abstract

This study examined the issue of leadership and motivation of public sector employees in our country. It appears that traditionally public administration follows a centralized style of leadership with limited, sporadic and fragmented efforts at decentralization. The major crises that our country has gone through dictated the necessity of adopting a centralised style of leadership, but this necessity has now passed. For example, during the economic crisis, the shift to a centralised style of leadership was necessary for the effective management of the limited resources available to our country. Now, however, the centralised style of leadership is no longer necessary and therefore laws such as the executive state are attracting considerable skepticism and criticism. In this study, various theories of leadership such as charismatic leadership, transformational leadership and servant leadership were examined. The analysis conducted leads to the conclusion that there is no necessarily right and wrong style of leadership. Therefore, different styles should be used in organisations that require a different way of management. This study also analyses different motivational theories, highlighting the need to develop strategies to enhance them in the public sector. By implementing performance-based pay, professional development opportunities, employee contribution recognition programs, flexible working hours, participatory management, improved work environment and job security, our country can enhance the motivation and performance of public sector employees. These strategies, guided by relevant research and adapted to the Greek context, can lead to a more efficient public sector. However, a prerequisite for their implementation is a move away from centralised leadership, which certainly hinders differentiated and more flexible decision-making within organisations to enhance motivation.