Show simple item record

Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση της έξω επικονδυλαλγίας: Περιγραφική συγχρονική μελέτη με χρήση ερωτηματολογίου στους έλληνες φυσικοθεραπευτές

dc.contributor.advisorGIOFTSOS, GEORGE
dc.contributor.authorΣαμαράς, Παναγιώτης
dc.date.accessioned2021-07-07T09:10:06Z
dc.date.available2021-07-07T09:10:06Z
dc.date.issued2021-07-02
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/739
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-590
dc.description.abstractΕισαγωγή: Η έξω τενοντοπάθεια αγκώνα (ΕΤΑ) αποτελεί μια επώδυνη μυοσκελετική διαταραχή του άνω άκρου με επικράτηση 1 – 3% στον γενικό πληθυσμό. Στα πλαίσια της συντηρητικής αντιμετώπισής της, η φυσικοθεραπεία περιλαμβάνει πληθώρα μέσων και τεχνικών. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση των στάσεων και πεποιθήσεων για την αξιολόγηση και θεραπεία της ΕΤΑ στους φυσικοθεραπευτές στην Ελλάδα. Μεθοδολογία: Διεξήχθη συγχρονική διατομική έρευνα με χρήση διαδικτυακού ερωτηματολογίου 31 ερωτήσεων από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο του 2020 στους Έλληνες φυσικοθεραπευτές. Αποτελέσματα: 378 συμμετοχές πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Καταγράφηκε χρήση πληθώρας μέσων και τεχνικών για την αντιμετώπιση της ΕΤΑ. Το 81% των συμμετεχόντων χρησιμοποιεί θεραπευτικά μέσα και το 27,5% μέσα αξιολόγησης χωρίς επαρκή τεκμηρίωση. Κυρίαρχο μέσο θεραπείας είναι η άσκηση με χρήση από το 92,6%. Μόνο το 6,9% - 13% χρησιμοποιεί μετρήσιμα εργαλεία αξιολόγησης. Το 82,3% πιστεύει ότι ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας είναι αποτελεσματικότερο έως και 3 εβδομάδες από την έναρξη των συμπτωμάτων. Η επιλογή αποκλειστικά μέσων θεραπείας με επαρκή τεκμηρίωση συσχετίστηκε στατιστικά με το έτος κτήσης πτυχίου (p – value = 0,03), τα έτη εργασίας (p – value = 0,048), την ύπαρξη μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (p – value = 0,012), την παρακολούθηση προγράμματος δια βίου εκπαίδευσης (p – value = 0,005) και του συνολικού αριθμού απαιτούμενων συνεδριών (p - value < 0,001). Συμπέρασμα: Καταγράφηκαν αντιφάσεις στον κλινικό συλλογισμό και αβεβαιότητα για τα κριτήρια και τις παραμέτρους άσκησης μεταξύ των απαντήσεων των συμμετεχόντων. Οι συμμετέχοντες με πρόσφατη αποφοίτηση ή με περισσότερη κατάρτιση τείνουν να επιλέγουν καλύτερα τεκμηριωμένες προσεγγίσεις. Η εφαρμογή θεραπευτικών μέσων χωρίς επαρκή τεκμηρίωση αυξάνει την πιθανότητα να χρειάζονται περισσότερες συνεδρίες για την αντιμετώπιση της ΕΤΑ.el
dc.format.extent111el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectΈξω τενοντοπάθεια αγκώναel
dc.subjectΦυσικοθεραπείαel
dc.subjectΈρευναel
dc.subjectΕρωτηματολόγιοel
dc.subjectΣτάσειςel
dc.subjectΠεποιθήσειςel
dc.subjectΘεραπευτική άσκησηel
dc.titleΦυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση της έξω επικονδυλαλγίας: Περιγραφική συγχρονική μελέτη με χρήση ερωτηματολογίου στους έλληνες φυσικοθεραπευτέςel
dc.title.alternativePhysiotherapy Management Of Lateral Elbow Tendinopathy: A Cross-Sectional Survey Among Greek Physiotherapistsel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeKoumantakis, George A.
dc.contributor.committeeSTASINOPOULOS, DIMITRIOS
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Φυσικοθεραπείαςel
dc.contributor.masterΝέες Μέθοδοι στη Φυσικοθεραπείαel
dc.description.abstracttranslatedIntroduction: Lateral elbow tendinopathy (LET) is a painful upper limb musculoskeletal disorder with a 1 – 3 % prevalence in general population. Within its conservative management, physiotherapy includes an abundance of means and methods. The aim of the present study is to investigate the attitudes and beliefs of physiotherapists in Greece regarding the assessment and treatment of LET. Methods: A 31 component online cross-sectional survey was conducted among Greek physiotherapists from June to September 2020. Results: 378 participants met the inclusion criteria. An abundance of means and methods use was recorded. 81% of participants use therapeutic means and 27,5% assessment tools without adequate evidence. The most common therapeutic mean is exercise with 92,6% use. Only 6,9 – 13% uses outcome measures for assessment. 82,3% of participants believe that a physiotherapy program is more effective up to 3 weeks from the beginning of the symptoms. The exclusive use of evidence based therapeutic means was statistically associated with graduation year (p – value = 0,048), postgraduate degree existence (p – value = 0,012), postgraduate education program attendance (p – value = 0,005) and the total number of sessions needed (p – value < 0,001). Conclusion: Clinical reasoning inconsistencies and uncertainty of criteria and parameters for exercise were recorded among the participants’ answers. Participants with recent graduation or better education tend to choose evidence-based treatment approaches. The application of therapeutic means without sufficient evidence increases the possibility for more sessions needed for LET treatment.el


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Except where otherwise noted, this item's license is described as
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές