Ο ρόλος της φυσικής δραστηριότητας - σωματικής άσκησης στην πρόληψη και αποκατάσταση των προβλημάτων του μυοσκελετικού συστήματος των παιδιών/εφήβων/νεαρών ενηλίκων
The role of physical activity and exercise for the prevention and rehabilitation of the musculoskeletal system problems in children,adolescents and young adults
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία
Author
Ντεβερίκου, Σταματίνα
Date
2024-09-27Advisor
Vassilakou, Nair ToniaKeywords
Μυοσκελετική υγεία ; Παιδιά ; Έφηβοι ; Φυσική δραστηριότητα ; Σωματική άσκηση ; Μυοσκελετικά προβλήματα ; Πολιτικές δημόσιας υγείας ; Πρόληψη ; Musculoskeletal health ; Children ; Εφηβοι ; Public health policiesAbstract
Εισαγωγή: Η μυοσκελετική υγεία στην παιδική ηλικία θέτει τα θεμέλια για τη δια βίου κινητικότητα, διασφαλίζοντας ότι τα παιδιά αναπτύσσουν γερά οστά και μύες που μπορούν να αντέξουν καλύτερα τις προκλήσεις της ανάπτυξης κατά την ενηλικίωση και μετέπειτα της γήρανσης. Η μυοσκελετική υγεία επηρεάζει σημαντικά τη συνολική ποιότητα ζωής, μειώνοντας τον κίνδυνο περιορισμών στην κινητικότητα και ενισχύοντας την ικανότητα του ατόμου να ασχολείται με σωματικές δραστηριότητες και να διατηρεί την κινητική ανεξαρτησία του καθώς μεγαλώνει. Η μυοσκελετική υγεία, παρά τον κεντρικό της ρόλο στη συνολική ευημερία των παιδιών, συχνά τυγχάνει ανεπαρκούς προσοχής στις πρωτοβουλίες δημόσιας υγείας, οδηγώντας δυνητικά σε μυοσκελετικές παθήσεις που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί. Η προαγωγή της μυοσκελετικής υγείας μέσω δράσεων δημόσιας υγείας είναι απαραίτητη για τη μείωση της επιβάρυνσης των μυοσκελετικών παθήσεων, την ενίσχυση της κινητικότητας και τη διασφάλιση υγιέστερων και πιο ενεργών πληθυσμών ατόμων τρίτης ηλικίας.
Σκοπός: Στόχος της παρακάτω βιβλιογραφικής ανασκόπησης είναι η ανάλυση του ρόλου της φυσικής δραστηριότητας των παιδιών, των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων στη διασφάλιση μυοσκελετικής υγείας και η ανάδειξη των βέλτιστων πρακτικών για την προαγωγή της φυσικής δραστηριότητας στο σχολείο και στην κοινότητα.
Μέθοδος: Αναζητήθηκαν επιστημονικά άρθρα σε έγκριτες βάσεις δεδομένων όπως PubMed, Google Scholar, Science Direct κτλ. που αφορούσαν μελέτες των οποίων ο υπό εξέταση πληθυσμός ήταν παιδιά ,έφηβοι και νέοι ενήλικες και αφορούσαν παρεμβάσεις φυσικής δραστηριότητας και στοχευμένης σωματικής άσκησης και την επίδρασή τους στη φυσική κατάσταση των συμμετεχόντων.
Αποτελέσματα: Όπως αναδείχθηκε, η συστηματική φυσική δραστηριότητα συμβάλει σημαντικά στην αύξηση της οστικής πυκνότητας και στη μυϊκή ενδυνάμωση των παιδιών, εφήβων και νέων, γεγονός που προάγει μακροπρόθεσμα τη μυοσκελετική υγεία, μειώνοντας τον κίνδυνο για κατάγματα, οστεοπόρωση και μυοσκελετικούς πόνους. Σύμφωνα όμως με τρέχουσες μελέτες η φυσική δραστηριότητα παιδιών και νέων παραμένει σε σημαντικά χαμηλά επίπεδα σύμφωνα με τις προδιαγραφές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Παρεμβάσεις για την αύξηση της φυσικής δραστηριότητας των μαθητών εφαρμόζονται σε επίπεδο σχολικής αλλά και κοινωνικής περιφέρειας και παρουσιάζουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Οι παρεμβάσεις αυτές όμως δεν εφαρμόζονται σε ευρεία κλίμακα και δεν είναι μακροπρόθεσμα δεσμευτικές. Για τον σχεδιασμό καθολικών πρωτοκόλλων παρεμβάσεων και στρατηγικών προαγωγής της φυσικής δραστηριότητας με σκοπό την επίτευξη της βέλτιστης μυοσκελετικής ωφέλειας παιδιών και νέων απαιτείται περαιτέρω συστηματική διερεύνηση. Στη διερεύνηση αυτή, πέραν των παθοφυσιολογικών παραγόντων θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και διάφοροι ψυχοκοινωνικοί, πολιτισμικοί και δημογραφικοί παράγοντες καθώς και πρακτικοί παράγοντες ώστε οι εν λόγω στρατηγικές να είναι υλοποιήσιμες.
Συμπεράσματα: Παρότι η ωφέλεια της φυσικής δραστηριότητα στη μυοσκελετική υγεία παιδιών και νέων είναι αδιαμφισβήτητη, τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας των πληθυσμών αυτών είναι ιδιαίτερα χαμηλά. Μακροπρόθεσμος στόχος είναι η διασφάλιση διατομεακής συνεργασίας για την προαγωγή της φυσικής δραστηριότητας και της μυοσκελετικής υγείας των παιδιών με απώτερο σκοπό τη βέλτιστη δια βίου υγεία και ποιότητα ζωής. Προς αυτή τη κατεύθυνση απαιτείται συστηματική έρευνα για τον σχεδιασμό στοχευμένων παρεμβάσεων που χαρακτηρίζονται από εφαρμοσιμότητα σε ευρεία κλίμακα, συνεχή αξιολόγηση και επαναπροσδιορισμό σε συνδυασμό με μακροπρόθεσμη δέσμευση για να διασφαλιστεί η μυοσκελετική υγεία των παιδιών.
Abstract
Introduction: Musculoskeletal health in childhood lays the foundation for lifelong mobility, ensuring that children develop strong bones and muscles capable of better withstanding the challenges of growth and aging. Musculoskeletal health significantly impacts overall quality of life, reducing the risk of mobility limitations and enhancing individuals' ability to engage in physical activities and maintain their mobility independence as they age. Despite its central role in children's overall well-being, musculoskeletal health often receives insufficient attention in public health initiatives, potentially leading to musculoskeletal disorders that could have been prevented. Promoting musculoskeletal health through public health actions is essential for reducing the burden of musculoskeletal disorders, enhancing mobility, and ensuring healthier and more active populations of older adults.
Objective: The aim of the following literature review is to analyze the role of physical activity among children, adolescents, and young adults in ensuring musculoskeletal health and to highlight best practices for promoting physical activity in schools and communities.
Method: Scientific articles were searched in reputable databases such as PubΜed, Google Scholar, ScienceDirect etc. focusing on studies with clear age delineation on children, adolescents, and young adults, clear description of physical activity interventions, and clear presentation of relevant results
Results: It has been shown that regular physical activity contributes significantly to increasing bone density and muscle strengthening in children, adolescents and young adults, effect that promotes long-term musculoskeletal health, by reducing the risk of fractures, osteoporosis and musculoskeletal pain. However, according to current studies, physical activity among children and young adults remains significantly low according to World Health Organization standards. Interventions to increase physical activity among pupils are being implemented at school and community level and are showing encouraging results. However, these interventions are not implemented on a large scale and are not binding in the long term. Further systematic investigation is needed to design universal intervention protocols and physical activity promotion strategies to achieve optimal musculoskeletal benefits for children and young adults. In this investigation, in addition to pathophysiological factors, various psychosocial, cultural and demographic factors as well as practical factors should be taken into account in order for these strategies to be feasible.
Conclusions: Although the benefits of physical activity on the musculoskeletal health of children and young people are undisputed, physical activity levels in this population are particularly low. The long-term goal is to ensure cross-sectoral cooperation to promote physical activity and musculoskeletal health in children with the ultimate goal of optimal lifelong health and quality of life. This requires systematic research to design targeted interventions characterized by broad-scale applicability, continuous evaluation and redefinition combined with long-term commitment to ensure children's musculoskeletal health.