Συγκριτική μελέτη της εκκεντρότητας του κέντρου της κόρης σε σχέση με την οριζόντια διάμετρο της ίριδας
Comperative study of the eccenricity of the pupill center in relation to the horizontal diameter of the iris
Λέξεις-κλειδιά
Εκκεντρότητα κόρης ; Οριζόντια διάμετρος ίριδας ; Τοπογράφος Placido ; Εκτροπές υψηλής τάξηςΠερίληψη
Ο ανθρώπινος οφθαλμός αποτελεί ένα σύνθετο οπτικό σύστημα από πολυάριθμα
στοιχεία. Η συμπεριφορά του εξαιρετική και ενδιαφέρουσα, καθορίζεται αθροιστικά από τα
οπτικά χαρακτηριστικά κάθε στοιχείου, που ως σύνολο ορίζουν νοητούς άξονες και θεμελιώδη
σημεία στον οφθαλμό. Η ατέλεια όμως που διέπει τους βιολογικούς ιστούς απαντάται φυσικά
και στον οφθαλμό, όπου τόσο τα οπτικά χαρακτηριστικά των στοιχείων όσο και η τοποθέτηση-ευθυγράμμιση αυτών αποκλίνει από το «ιδανικό μοντέλο», δημιουργώντας έτσι στο σύστημα
εκτροπές που περιορίζουν την ποιότητα της εικόνας. Σημαντική μπορεί να θεωρηθεί και η
επιρροή της κόρης στο φαινόμενο αυτό, που συχνά εμφανίζεται ελαφρώς αποκεντρωμένη ανά
τον πληθυσμό, συχνά λόγω κάποιας παθολογίας αλλά συχνότερα λόγω φυσιολογικών
διαφορών στην ανατομία του ματιού. Με βάση την παραπάνω διαπίστωση εκπονήθηκε και η
παρούσα διπλωματική εργασία.
Σκοπό της έρευνας αποτελεί ο προσδιορισμός του μέσου όρου της παρεκτόπισης του
κέντρου της κόρης από αυτό της οριζόντιας διαμέτρου της ίριδας σε δείγμα φυσιολογικών
οφθαλμών νέων ενηλίκων.
Η Μεθοδολογία αφορά τη μελέτη 141 φυσιολογικών οφθαλμών ως προς την διάμετρο της
κόρης, την διάμτρο της ορατής ίριδας και την μετατόπιση του κέντρου της κόρης, στους άξονες
x και y, με σημείο αναφοράς το κέντρο της ίριδας. Ως απεικονιστική συσκευή
χρησιμοποιήθηκες ένας τοπογράφος Placido και πάρθηκαν 3 λήψεις κάθε δείγματος όπου
καταγράφηκε ο μέσος όρος αυτών στο υπολογιστικό φύλλο. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με το
πρόγραμμα MatLab.
Τα Αποτελέσματα έδειξαν μετατόπιση του κέντρου της κόρης στον πληθυσμό προς τα άνω
του κατακόρυφου άξονα και προς τα αριστερά στο οριζόντιο άξονα, που επιβεβαιώνουν την
ύπαρξη του φαινομένου και σε μη παθολογικές καταστάσεις.
Περίληψη
The human eye is a complex optical system composed of numerous elements. Its
remarkable and intriguing behavior is cumulatively determined by the optical characteristics
of each element, which collectively define imaginary axes and fundamental points within the
eye. However, the imperfection inherent in biological tissues is naturally present in the eye as
well, where both the optical properties of the elements and their positioning-alignment
deviate from the "ideal model," thereby creating aberrations in the system that limit the
quality of the image. The influence of the pupil on this phenomenon is also significant, as it
often appears slightly decentered in the population, frequently due to some pathology but
more commonly due to physiological variations in the anatomy of the eye. Based on the
above observation, this thesis was conducted.
The purpose of the research is to determine the average displacement of the pupil
center from that of the horizontal diameter of the iris in a sample of normal eyes of young
adults.
The methodology involves the study of 141 normal eyes concerning pupil diameter, visible
iris diameter, and pupil center displacement along the x and y axes, with the center of the iris
as the reference point. A Placido topographer was used as the imaging device, and three
measurements were taken for each sample, with the average recorded in a spreadsheet. The
data were analyzed using MatLab software.
The results showed displacement of the pupil center in the population towards the upper part
of the vertical axis and towards the left on the horizontal axis, confirming the existence of the
phenomenon even in non-pathological conditions.
Αριθμός σελίδων
50Σχολή
Σχολή Επιστημών Υγείας & ΠρόνοιαςΑκαδημαϊκό Τμήμα
Τμήμα Βιοϊατρικών ΕπιστημώνΓλώσσα
ΕλληνικάΣυλλογή
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές