Το '86

Abstract

Από μικρός θυμάμαι να μου εξηγούν την αγάπη με έναν απλό τρόπο, ότι είναι κάτι που βγαίνει φυσικά, αβίαστα, αυθόρμητα. Όταν ήμουν παιδί, απολάμβανα να κάθομαι με τις ώρες και να ακούω ιστορίες από τους γονείς μου για το παρελθόν, για το πώς ήταν τα πράγματα τότε. Η αγαπημένη μου ιστορία ήταν η δική τους, πώς γνωρίστηκαν, και ήθελα τόσο να μεγαλώσω για να έρθει και η δική μου στιγμή να δημιουργήσω μια αντίστοιχη ιστορία. Καθώς μεγαλώνω, αντιλαμβάνομαι μια διαφορετική πραγματικότητα σε σχέση με την ιστορία που μου διηγήθηκαν οι γονείς μου. Από μια φωτεινή εποχή γεμάτη αλήθεια και αυθορμητισμό, περάσαμε σε μια σκοτεινή και εικονική εποχή. Εικονική... χωρίς ουσία, μόνο επιφάνεια, επειδή υπάρχει φόβος, λόγω των social media. Έτσι αποφάσισα να φτιάξω ένα μυθιστόρημα, την ιστορία τους και να την εικονογραφήσω. Κάπως έτσι πάμε πίσω στο '86.