Σπαστικότητα μετά το ΑΕΕ: Νευροφυσιολογικοί μηχανισμοί - Θεραπευτική παρέμβαση

Abstract

Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με τη σπαστικότητα που προκύπτει μετά το Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ) καθώς και τις θεραπευτικές επιλογές που διαθέτει ο ασθενής (φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία και λογοθεραπεία). Η αντιμετώπιση της σπαστικότητας απαιτεί μια διεπιστημονική προσέγγιση για τα μέγιστα αποτελέσματα. Για την αναζήτηση των πληροφοριών χρησιμοποιήθηκαν οι εξής βάσεις δεδομένων: PubMed, Google Scholar, Scopus, PeDro. Επιλέχθηκαν άρθρα με βάση τη βαθμολογία PeDro (>7/10). Ακόμη χρησιμοποιήθηκαν βιβλία ανατομίας, νευροφυσιολογίας, φυσικοθεραπείας, λογοθεραπείας και ψυχιατρικής. Στο γενικό μέρος δίνεται ο ορισμός του ΑΕΕ και βασικά στοιχεία όπως επιδημιολογία κ.α. Επιπλέον, στο γενικό μέρος εξετάζεται ο μυϊκός τόνος και η ρύθμισή του, για την κατανόηση της σπαστικότητας μετά από ΑΕΕ, που έγκειται σε διαταραχή του μυϊκού τόνου. Μελετάται η εξέταση του ασθενή με σπαστικότητα, οι αλλοιώσεις στα μαλακά μόρια, οι εμβιομηχανικές αλλαγές στη λειτουργικότητά του και η επίδραση της σπαστικότητας στην ψυχολογία του. Στο ειδικό μέρος μελετάται η φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνει ο ασθενής με σπαστικότητα, που έγκειται στη συστηματική και στην εστιακή. Επιπλέον, αναλύεται η θεραπευτική αγωγή για τον πόνο, τα πιεστικά έλκη, τη νευρογενή ουροδόχο κύστη και την κατάθλιψη. Η φυσικοθεραπεία συμβάλλει σημαντικά στη διαχείριση της σπαστικότητας. Η Bobath και η PNF αποτελούν κλασσικές τεχνικές για τη διαχείριση της σπαστικότητας. Η διάταση και η μυϊκή ενδυνάμωση αποτελούν σημαντικά στοιχεία κάθε θεραπευτικού προγράμματος για την αύξηση του εύρους τροχιάς και την ενδυνάμωση των μυών με στόχο την αποτελεσματική σύσπαση. TENS, FES και νάρθηκες είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία για τη μείωση της σπαστικότητας και την παραγωγή λειτουργικών κινήσεων. Kinesio taping, Lokomat, extracorporeal shock wave therapy, Εστιασμένη μυική δόνηση (FMV) και εικονική πραγματικότητα είναι καινούργιες τεχνικές με πολλές προοπτικές και καλά αποτελέσματα ως προς τη διαχείριση της σπαστικότητας. Τέλος, η ιπποθεραπεία αν και παλιά τεχνική, δεν είναι πολλές δεκαετίες που άρχισε να μελετάται και να συμπεριλαμβάνεται στα προγράμματα αποκατάστασης λόγω υψηλής αποτελεσματικότητας. Η εργοθεραπεία χρησιμοποιεί παρόμοιες τεχνικές με τη φυσικοθεραπεία ως προς τη διαχείριση της σπαστικότητας, όμως η κύρια διαφορά τους έγκειται στον τρόπο προσέγγισης του ασθενή. Τέλος, αναλύεται η λογοθεραπευτική παρέμβαση, που αφορά κυρίως ασθενείς με βλάβη και στα δύο εγκεφαλικά ημισφαίρια.