Μεταλλαγές JAK2 και μυελοϋπερπλαστικές νεοπλασίες

Πλαβούκου, Λυδία

JAK2 mutations and myeloproliferative neoplasms

Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία

Author

Πλαβούκου, Λυδία

Date

2021-07-16

Advisor

Kriebardis, Anastasios

dml_19011.pdf (1.765Mb)

Keywords

Jak2 ; Jak2V617F ; Mυελοϋπερπλαστικές ; Νεοπλασίες ; Πολυκυτταραιμία ; Μυελοΐνωση ; Θρομβοκυτταραιμία

Abstract

Περίληψη Εισαγωγή: Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο JAK2 οδηγούν στην εμφάνιση Μυελοϋπερλαστικών Νεοπλασιών. Επίσης μεταλλάξεις και σε άλλα γονίδια (MPL, CALR) αποτελούν πρωταρχικό γεγονός σε σημαντικό ποσοστό ασθενών με Ιδιοπαθή Θρομβοκυτταραιμία και Πρωτο- παθή Μυελοΐνωση, οι οποίοι δε φέρουν μεταλλάξεις JAK2. Οι ίδιες μεταλλάξεις είναι βα- ρύνουσας σημασίας, τόσο για την πρόγνωση αλλά και στη διαστρωμάτωση των αιματολο- γικών κακοηθειών. Διαφορετικές μελέτες έχουν δείξει επίσης μεταβλητά αποτελέσματα σχετικά με την προγνωστική σημασία της επιβάρυνσης της μετάλλαξης JAK2V617F στα μυ- ελοϋπερπλαστικά νεοπλάσματα, παρά τα αρκετά αποδεικτικά στοιχεία ιδίως για ασθενείς με αληθή πολυκυτταραιμία. Φαίνεται ότι στο 95% των περιπτώσεων αληθούς πολυκυττα- ραιμίας αναγνωρίζονται μεταλλάξεις του γονιδίου JAK2, οι οποίες οδηγούν σε μεταβολή της πρωτοταγούς δομής της αντίστοιχης πρωτεΐνης και σήμερα αποτελούν το κύριο δια- γνωστικό κριτήριο της νόσου. Ένα μεγάλο ποσοστό ασθενών με ιδιοπαθή θρομβοκυττα- ραιμία, περίπου το 50%, χαρακτηρίζεται από την παρουσία της μεταλλαγμένης πρωτεΐνης JAK2V617F. Το ίδιο ισχύει και για τις πρωτοπαθείς μυελοϊνώσεις. Σκοπός: Η σύγκριση και αξιολόγηση εργαστηριακών δεδομένων ασθενών με κλασσικές μυελοϋπερλαστικές νεοπλασίες (αληθή πολυκυτταραιμία, ιδιοπαθή θρομβοκυτταραιμία και πρωτοπαθή μυελοΐνωση) με δεδομένα από τη διεθνή βιβλιογραφία. Μέθοδος: Αναδρομική μελέτη εργαστηριακών δεδομένων (ως προς την ανίχνευση μετάλ- λαξης JAK2 και γενικής αίματος διάγνωσης και τελευταίου έτους) ασθενών με κλασσικές μυελοΰπερπλαστικές νεοπλασίες της Β’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής του Ιππο- κράτειου Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών, από το 2011 μέχρι και το 2020 (10 έτη). Αποτελέσματα: Τα ποσοστά θετικότητας των ασθενών ως προς τη μετάλλαξη JAK2V617F κινούνται προς την κατεύθυνση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Δεν παρατηρήθηκε ιδιαίτερη διαφοροποίηση σχετικά με την παράμετρο του φύλου στην εμφάνιση των ΜΥΝ αλλά και της μετάλλαξης JAK2V617F, εκτός από μια μικρή υπεροχή στις γυναίκες (55%) με ΙΘ. Οι διάμεσες ηλικίες των ασθενών είναι παρόμοιες με αυτές που των διεθνών αναφορών. Το ποσοστό θετικότητας της μετάλλαξης του γονιδίου CALR (10%) στους ασθενείς με ΙΘ είναι μικρότερο από αυτό που αναφέρεται στις διεθνείς αναφορές (15-20%). Από τις συγκρίσεις των τιμών αιμοσφαιρίνης και αιματοκρίτη δεν παρατηρείται κάτι το ιδιαίτερο ανάμεσα σε JAK2 θετικούς και αρνητικούς ασθενείς, αντίθετα παρατηρείται μια διαφοροποίηση στην τιμή των PLT στους ασθενείς με ΙΘ. Από τις συγκρίσεις των τιμών λευκών αιμοσφαιρίων x θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι JAK2 θετικοί ασθενείς ανταποκρίνονται καλύτερα στη θε- ραπεία τους.

Abstract

Abstract Introduction: Mutations in the JAK2 gene lead to the appearance of Myeloproliferative Neoplasms. Mutations in other genes (MPL, CALR) are also a primary event in a significant proportion of patients with Idiopathic Thrombocythemia and Primary Myelofibrosis, who do not carry JAK2 mutations. The same mutations matter greatly to both prognosis and classification of hematological malignancies. Different studies have also shown variable results on the predictive significance of the of JAK2V617F mutation burden on myeloproliferative neoplasms, notwithstanding the line of evidence particularly for patients with true polycythemia. It seems that mutations in JAK2 gene are identified in 95% of cases of true polycythemia, which lead to a change in the primary structure of the corresponding protein and are currently the main diagnostic criterion of the disease. A large proportion of patients with idiopathic thrombocythemia, about 50%, are characterized by the presence of the mutated protein JAK2V617F. The same applies for primary myelofibrosis. Purpose: Comparison and evaluation of laboratory data of patients with classical myeloproliferative neoplasms (true polycythemia, idiopathic thrombocythemia and primary myelofibrosis) with data from the international references. Method: Retrospective study of laboratory data (over detection of the JAK2 mutation and general blood diagnosis and last year) of patients with classical myeloproliferative neoplasms of the 2nd University Pathological Clinic of the of the General Hospital of Athens “IPPOKRATEIO”, from 2011 until 2020 (10 years). Results: Patients' positivity rates regarding to the JAK2V617F mutation are moving in the direction of references. No particular distinction was observed regarding the gender parameter in the occurrence of MPNs and the JAK2V617F mutation, except for a slight predominance in women (55%) with ET. The median ages of patients are similar to those of international reports. The positivity rate of CALR mutant patients with ET is less than that mentioned in international reports (15-20%). Comparison of hemoglobin and hematocrit levels do not show anything special between JAK2 positive and negative patients, however, there is a difference in the PLT levels in patients with ET. Finally, after comparing the white blood cells levels we could say that JAK2 positive patients respond better to their treatment.