Εφαρμογή κριτηρίων ευστάθειας 2ης γενιάς για παραμετρικό διατοιχισμό σε πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων

Abstract

Οι στόχοι της παρούσας διπλωματικής εργασίας χωρίζονται σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος που έχει θεωρητικό υπόβαθρο, παρουσιάζεται η ανάλυση των βασικών κριτηρίων ευστάθειας 2ης γενιάς για πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (container ships) από τον ΙΜΟ (International Maritime Organization) και την εφαρμογή των κριτηρίων αυτών με βασικό γνώμονα τον έλεγχο του πλοίου ως προς την αυθεντική απώλεια ευστάθειας και κυρίως την συμπεριφορά του πλοίου ως προς τον παραμετρικό διατοιχισμό (parametric rolling). Αρχικά παρουσιάζεται μία ιστορική αναδρομή της εξέλιξης των πλοίων (container ships) και μια γενική περιγραφή των κανονισμών-απαιτήσεων ως προς τα κριτήρια ευστάθειας 1ης γενιάς από τον ΙΜΟ. Στη συνέχεια θα αναφερθούν μέθοδοι οι οποίοι μπορούν να προσδιορίσουν κατά πόσο ένα πλοίο είναι ευάλωτο στο φαινόμενο του παραμετρικού διατοιχισμού (parametric rolling) παρουσιάζοντας αναλυτικά κριτήρια ευστάθειας 2ης γενιάς από τον IMO. Αξίζει να σημειωθεί ότι θα τεκμηριωθούν κριτήρια ανάλυσης (susceptibility criteria) για τον προσδιορισμό στο πόσο ευάλωτο είναι ένα πλοίο σε παραμετρικό διατοιχισμό από τον Αμερικανικό Νηογνώμονα (ABS) σύμφωνα με τις επιχειρησιακές κατευθυντήριες γραμμές του για την αξιολόγηση του φαινομένου στην εκτίμηση πλοίων (container ships) για κάθε εφικτή ταχύτητα και κατεύθυνση τους. Στο επόμενο κεφάλαιο γίνεται εμβάθυνση των κριτηρίων 2ης γενιάς πάνω στον παραμετρικό διατοιχισμό, αναλύοντας τα κριτήρια ευπάθειας πρώτου και δεύτερου επιπέδου. Στη συνέχεια παρουσιάζεται το υπολογιστικό κομμάτι στο οποίο θα προηγηθεί ανάπτυξη υπολογιστικού μοντέλου σε σχεδιαστικό πρόγραμμα Rhino 3d από πραγματικές διαστάσεις πλοίου σχέδιο γραμμών Lines Plan of Container ship). Κατά την εισαγωγή του πλοίου στο πρόγραμμα θα δημιουργηθεί η γάστρα του πλοίου, όπου μας ενδιαφέρει κυρίως η βρεχόμενη επιφάνεια του πλοίου για να μπορέσει να γίνει ο απαραίτητος έλεγχος πάνω στον φαινόμενο του παραμετρικού διατοιχισμού. Έχοντας δημιουργήσει τη γάστρα του μοντέλου θα εισάγουμε το rhino 3dm αρχείο σε ένα εξίσου πολύ σημαντικό πρόγραμμα μελέτης ευστάθειας, το Maxsurf. Από αυτό το πρόγραμμα θα γίνει η μελέτη όπου θα εξαχθούν τα υδροστατικά χαρακτηριστικά του πλοίου και θα γίνει ο έλεγχος της ευστάθειας του πλοίου για 2 καταστάσεις φόρτωσης LC10 και LC04 με βάση τα υφιστάμενα κριτήρια ευστάθειας (Intact stability Criteria). Επιπρόσθετα, θα γίνει σύγκριση των υδροστατικών αποτελεσμάτων του πλοίου (μέσω του προγράμματος Maxsurf με τα επίπεδα ευπάθειας (Vulnerability Criteria) στον παραμετρικό διατοιχισμό που εφαρμόστηκαν σε πραγματικές μελέτες πλοίων με βάσει τις κατευθυντήριες γραμμές του ΙMO, όπως αναφέρθηκε στο θεωρητικό μέρος της εργασίας. Κλείνοντας θα παρουσιαστούν συμπεράσματα και προτάσεις πάνω στα αποτελέσματα του υπολογιστικού μοντέλου που μελετήθηκε πάνω στα επίπεδα ευπάθειας σε παραμετρικό διατοιχισμό και στην αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου για πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων (Container ships).