Διερεύνηση των παραγόντων που σχετίζονται με τη συμμόρφωση των οροθετικών γυναικών και ασθενών στην αντιρετροική αγωγή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Abstract

Εισαγωγή: Σε παγκόσμιο επίπεδο έχει υπολογιστεί ότι περί το 1,3 εκατομμύρια HIV οροθετικών γυναικών ετησίως, καθίστανται έγκυες. Από αυτές, ποσοστό μεγαλύτερο του 85% έχουν πρόσβαση στην αντιρετροϊκή αγωγή (ART), με αποτέλεσμα να υπάρξει μία μεγάλη μείωση της κάθετης μετάδοσης στο παιδί. Η συμμόρφωση στην αντιρετροϊκή αγωγή είναι μια πολύ βασική παράμετρος που διασφαλίζει την επιτυχία της θεραπευτικής παρέμβασης και επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες που αφορούν το άτομο, το σύστημα υγείας και το πολιτικό και κοινωνικο-οικονομικό περιβάλλον. Σκοπός: Η διερεύνηση του βαθμού συμμόρφωσης των HIV οροθετικών γυναικών και ασθενών στην αντιρετροϊκή αγωγή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μεθοδολογία: Πρόκειται για μια συγχρονική περιγραφική μελέτη με δείγμα 200 HIV οροθετικές και νοσούσες εγκύους. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε σε τρία κέντρα αναφοράς του AIDS στην Αθήνα μέσω ερωτηματολογίου και διήρκησε από τον Νοέμβριο του 2019 έως και τον Σεπτέμβριο του 2021. Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 22.0. Τα επίπεδα σημαντικότητας ήταν αμφίπλευρα και η στατιστική σημαντικότητα τέθηκε στο 0,05. Αποτελέσματα: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 200 γυναίκες ηλικίας 20-55 ετών, με μέση ηλικία τα 32,9 έτη. Το 67,5% των συμμετεχουσών ήταν Ελληνίδες, το 40,5% ήταν απόφοιτες λυκείου και η πλειονότητα τους (65,0%) διέμενε μόνο με τοσύζυγο / σύντροφό τους. Το 95,5% θεωρούσε ότι η σταθερή επαφή με μαία/-ευτή συμβάλει στην καλύτερη συμμόρφωση στην θεραπευτική αγωγή και το 34,0% είχε χαμηλή κοινωνική στήριξη. Η βαθμολογία γνώσεων διέφερε σημαντικά ανάλογα με το εκπαιδευτικό επίπεδο και το επίπεδο κοινωνικής στήριξης (p<0,001 και για τα δύο). Θετικότερες στάσεις απέναντι στην ορθή χρήση φαρμάκων, είχαν οι Ελληνίδες, οι εργαζόμενες, εκείνες που αναφέρονται σε νοσοκομείο με εξειδικευμένα προγράμματα για την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης γυναικών με HIV λοίμωξη (p<0,001 αντίστοιχα) και εκείνες που δεν έκαναν χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών (p<0,003). Το 13,0% των συμμετεχουσών δεν είχαν συμμορφωθεί στην αγωγή. Σημαντικά υψηλότερη βαθμολογία γνώσεων (p<0,025) και στάσεων (p<0,011) είχαν οι συμμετέχουσες που είχαν συμμορφωθεί στην αγωγή. Συμπεράσματα: Η συμμόρφωση στην θεραπευτική αγωγή είναι μία σύνθετη συμπεριφορά που καθορίζεται από παράγοντες που σχετίζονται με τον θεραπευόμενο, τους επαγγελματίες υγείας και τα Συστήματα Υγείας. Ο ρόλος των επαγγελματιών υγείας ως προς την επίτευξη της επιθυμητής συμμόρφωσης στην αντιρετροϊκή αγωγή είναι ουσιαστικός και η ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ ασθενούς και επαγγελματία υγείας στην περίπτωση αυτή είναι καθοριστικής σημασίας.