Η επίδραση της πλειομετρικής άσκησης στο μυϊκό τραυματισμό του δικεφάλου μηριαίου μυός σε επαγγελματίες αθλητές της πετοσφαίρισης (Μελέτη περιπτώσεων).

Abstract

Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός αθλητών στον κόσμο ασχολείται με το άθλημα της πετοσφαίρισης. Όπως σε όλα τα αθλήματα έτσι και σ’ αυτό υπάρχουν τραυματισμοί. Ένα είδος τραυματισμού που ταλαιπωρεί τους αθλητές σε σχέση με την ασυμπτωματική επιστροφή τους στην ενεργό δράση είναι οι θλάσεις του δικέφαλου μηριαίου. Στην έρευνα των Kerr Z., et al. 2018 φάνηκε ότι το 18.3% των έφηβων αθλητών πετοσφαίρισης πάθαινε θλάση κατά τη διάρκεια της προπόνησης ενώ το 12.5% πάθαινε θλάση κατά τη διάρκεια του αγώνα. Τα ποσοστά αυτά αυξάνονταν σε 22.8% σε προπόνηση και 15.8% σε αγώνα σε επαγγελματίες αθλητές. Στην ίδια μελέτη φαίνεται ότι το 21.2% των τραυματισμών οφείλονται σε σύνδρομα υπέρχρησης και το 11.3% οφείλεται σε επαφή με το δάπεδο, κατά κύριο λόγο στην προσγείωση των αθλητών από το άλμα. Από την μελέτη της βιβλιογραφίας φαίνεται ότι προτείνεται η πλειομετρική άσκηση σαν ιδανικότερη για την ταχύτερη βελτίωση της κλινικής εικόνας αλλά και την πρόληψη επανατραυματισμού των αθλητών, των οποίων τα αθλήματα εμπεριέχουν πολλά άλματα (Tyler et al., 2017, Seymore et al., 2017, Mroczek et al., 2019). Έχουν πραγματοποιηθεί έρευνες που μελέτησαν την επίδραση πλειομετρικών ασκήσεων στον δικέφαλο μηριαίο μετά από θλάση του. Η βιβλιογραφική ανασκόπηση υπέδειξε την άσκηση “Nordic” ως ένα προτεινόμενο είδος πλειομετρικής άσκησης ιδανικό για τη λειτουργική αποκατάσταση του συγκεκριμένου μυός. Δεν έχει μελετηθεί όμως υπό ποιες παραμέτρους η άσκηση “Nordic” έχει ιδανικότερα αποτελέσματα στην αποκατάσταση των αθλητών. Συνεπώς, ο στόχος της συγκεκριμένης εργασίας ήταν η επίδραση της πλειομετρικής άσκησης στο μυϊκό τραυματισμό του δικέφαλου μηριαίου μυός σε επαγγελματίες αθλητές της πετοσφαίρισης διαμέσου της μελέτης περιπτώσεων. Η παρούσα εργασία είναι ποιοτική μελέτη περιπτώσεων (case study series). Το δείγμα αποτελείτο από 3 γυναίκες επαγγελματίες αθλήτριες, εκ των οποίων η μια αποχώρησε και η μελέτη πραγματοποιήθηκε με 2 αθλήτριες ηλικίας 24 και 26 ετών, που αγωνίζονται στο επίπεδο της Β’ εθνικής κατηγορίας της Ελλάδας και βρίσκονταν στο υποξύ στάδιο της θλάσης του δικέφαλου μηριαίου. Όλες οι συμμετέχουσες ακολούθησαν το ίδιο πρόγραμμα λειτουργικής αποκατάστασης, όσον αφορά τις κύριες ασκήσεις, αλλά διαφορετικό για την κάθε μία όσον αφορά τη συχνότητα πραγματοποίησης του προγράμματος και τις επαναλήψεις που πραγματοποιήθηκαν απ’ την κάθε αθλήτρια σε κάθε άσκηση. Αξιολογήθηκε η ελαστικότητα των ισχιοκνημιαίων (ROM), η μυϊκή δύναμη των ισχιοκνημιαίων με βάση την μία μέγιστη επανάληψη, το μέγιστο άλμα άνευ φόρας και ο αριθμός των επαναλήψεων της άσκησης “Nordic” που μπορούσαν να πραγματοποιήσουν οι αθλήτριες σε 1 λεπτό. Επίσης, αξιολογήθηκαν και οι μαγνητικές τομογραφίες των αθλητριών που απεικόνιζαν τον τραυματισμό τους. Πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση των αθλητριών πριν και μετά την παρέμβαση. Οι αθλήτριες ακολούθησαν το πρόγραμμα παρέμβασης για 4 εβδομάδες. Συνεπώς, στη συγκεκριμένη έρευνα μελετήθηκαν ατομικές περιπτώσεις αθλητριών της πετοσφαίρισης με θλάση του δικέφαλου μηριαίου, για την ανάδειξη της μεγαλύτερης επίδρασης του προγράμματος “Nordic”. Το πλειομετρικό πρόγραμμα που εφαρμόστηκε έδειξε ότι βελτίωσε την απόδοση των δύο αθλητριών σε όλες τις δοκιμασίες που αξιολογήθηκαν. Επειδή η συγκεκριμένη μελέτη αφορούσε μελέτη περιπτώσεων, προτείνεται η διαδικασία μελλοντικής έρευνας σε μεγαλύτερο δείγμα αθλητών της πετοσφαίρισης με θλάση του δικέφαλου μηριαίου μυός, για την επίδειξη της αποτελεσματικότητας του προγράμματος πλειομετρικών ασκήσεων.