Εμφάνιση απλής εγγραφής

Η επίδραση παρεμβατικών προγραμμάτων εικονικής πραγματικότητας στην λειτουργικότητα παιδιών και εφήβων με εγκεφαλική παράλυση. Μια συστηματική ανασκόπηση

dc.contributor.advisorChrysagis, Nikolaos
dc.contributor.authorΚουζαγιώτη, Ερασμία Μαρία
dc.contributor.authorΠανάγου, Δέσποινα
dc.date.accessioned2022-10-10T07:39:36Z
dc.date.available2022-10-10T07:39:36Z
dc.date.issued2022-10-04
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/3025
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-2865
dc.description.abstractΕισαγωγή: Η εικονική πραγματικότητα είναι ένα σύγχρονο τεχνολογικό μέσο που χρησιμοποιείται στην αποκατάσταση των παιδιών με εγκεφαλική παράλυση. Σκοπός: Η μελέτη της επίδρασης των προγραμμάτων εικονικής πραγματικότητας στη λειτουργικότητα των παιδιών και εφήβων με εγκεφαλική παράλυση υπό του πρίσμα του μοντέλου Διεθνούς Ταξινόμησης της Λειτουργίας, της Αναπηρίας και της Υγείας (ICF). Μεθοδολογία: Η βιβλιογραφική αναζήτηση πραγματοποιήθηκε στις μηχανές αναζήτησης PubMed, Scopus, PEDro και Google Scholar. Για την αξιολόγηση της μεθοδολογικής ποιότητας των ερευνών χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα PEDro. Αποτελέσματα: Στην παρούσα συστηματική ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν 22 έρευνες. Από τις 22 έρευνες, 4 μελετούν τη μυϊκή δύναμη, 3 τον εκούσιο έλεγχο και συντονισμό, 1 την οπτική αντίληψη, 11 την ισορροπία, 4 τη βάδιση, 5 την αδρή κινητικότητα, 11 τη λειτουργία του άνω άκρου, 5 την ανεξαρτησία στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής και 4 στη συμμετοχή. Σύμφωνα με την κλίμακα PEDro, 9 μελέτες ήταν υψηλής μεθοδολογικής ποιότητας, 10 μελέτες ήταν μέτριας μεθοδολογικής ποιότητας και 3 μελέτες ήταν χαμηλής μεθοδολογικής ποιότητας. Στατιστικά σημαντική βελτίωση μετά την εφαρμογή παρεμβατικών προγραμμάτων εικονικής πραγματικότητας αναδείχθηκε στην ισορροπία και την οπτική αντίληψη σε αντίθεση με τις υπόλοιπες μεταβλητές. Συμπεράσματα: Τα παρεμβατικά προγράμματα εικονικής πραγματικότητας μπορεί να συμβάλλουν στη βελτίωση της ισορροπίας και της οπτικής αντίληψης σε παιδιά και εφήβους με εγκεφαλική παράλυση. Ωστόσο τα αποτελέσματα είναι αντικρουόμενα αναφορικά με την μυϊκή δύναμη, το συντονισμό, την αδρή κινητικότητα, τη βάδιση, τη λειτουργία ΑΑ και την ανεξαρτησία στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής. Λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμούς της παρούσας εργασίας, αναφέρονται προτάσεις για μελλοντικές έρευνες προκειμένου να εξεταστεί η επίδραση των προγραμμάτων εικονικής πραγματικότητας στην λειτουργικότητα των παιδιών και εφήβων με εγκεφαλική παράλυση.el
dc.format.extent75el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/*
dc.subjectΕγκεφαλική παράλυσηel
dc.subjectΕικονική πραγματικότηταel
dc.subjectKινητικότηταel
dc.titleΗ επίδραση παρεμβατικών προγραμμάτων εικονικής πραγματικότητας στην λειτουργικότητα παιδιών και εφήβων με εγκεφαλική παράλυση. Μια συστηματική ανασκόπησηel
dc.title.alternativeThe effect of virtual reality intervention programs on the functionality of children and adolescents with cerebral palsy. A systematic reviewel
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dc.contributor.committeeSakellari, Vasiliki
dc.contributor.facultyΣχολή Επιστημών Υγείας & Πρόνοιαςel
dc.contributor.departmentΤμήμα Φυσικοθεραπείαςel
dc.description.abstracttranslatedIntroduction: Virtual reality is a modern technological tool used in the rehabilitation of children with cerebral palsy Purpose: To study the effect of virtual reality programs on the functionality of children and adolescents with cerebral palsy in the light of the International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF) model. Method: The literature search was performed on PubMed, Scopus, PEDro and Google Scholar search engines. The PEDro scale was used to assess the methodological quality of the studies. Results: In this systematic review, 22 studies were included. Of the 22 studies, 4 studied muscle strength, 3 voluntary control and coordination, 1 visual perception, 11 balance, 4 gait, 5 gross motor function, 11 upper limb function, 5 independence in activities of daily living, and 4 participation. According to the PEDro scale, 9 studies were of high methodological quality, 10 studies were of moderate methodological quality, and 3 studies were of low methodological quality. Statistically significant improvement after the implementation of interventional virtual reality programs was shown in balance and visual perception in contrast to the other variables. Conclusions: Virtual reality intervention programs may contribute to the improvement of balance and visual perception in children and adolescents with cerebral palsy. However, results are conflicting regarding muscle strength, coordination, gross motor function, gait, upper limb function, and independence in activities of daily living. Considering the limitations of the present study, suggestions for future research are mentioned to examine the effect of virtual reality programs on the functionality of children and adolescents with cerebral palsy.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές