Ανακαλύπτοντας τον Flâneur

Abstract

Η φωτογραφία στον δρόμο έχει για εμένα δυο στοιχεία, την περιπλάνηση από την μια και την σύνθεση της εικόνας μέσα από το φως από την άλλη. Στην εργασία αυτή προσπάθησα με δικές μου εξορμήσεις στον δρόμο να προσεγγίσω το θέμα σαν ένας σύγχρονος “Flâneur”. Με τον όρο “Flâneur” από τα Γαλλικά, όπου ο Flâneur μέσα από τις εξορμήσεις του προσπαθούσε να ανακαλύψει ξανά την πόλη όπου οι ίδιοι οι κάτοικοί της προσπερνούσαν. Μέσα από τις περιπλανήσεις αυτές προσπαθούσε να αντλήσει από τον κόσμο τον ρομαντισμό και την καλλιτεχνική οπτική που εξαφανίστηκε μέσα στους αστικούς δρόμους της κάθε πόλης. Όπως είχε πει και ο Don McCullin για τον Henri Cartie-Bresson “κρατάει αποστάσεις κάπως σαν να είναι φάντασμα που περπατάει ανάμεσα στους ανθρώπους στον δρόμο”1. Σαν τον άνθρωπο του πλήθους του Edgar Allan Poe έτσι και εγώ περπατούσα χαμένος μέσα στον κόσμο με την κάμερα περιμένοντας και αναζητώντας την στιγμή. Μέσα από τις εικόνες, μου αρέσει να δίνω ένα χαρακτήρα που οι απλές καθημερινές snapshots φωτογραφίες δεν μπορούν να αποδώσουν. Έτσι ανατρέχοντας στην ζωγραφική του Καραβάτζιο και την τεχνική του Chiaroscuro μπόρεσα να δώσω το δραματικό στοιχείο το οποίο μπορεί κάποιος να δει κάθε μέρα στους δρόμους μιας πόλης. Τα έντονα στοιχεία της σκιάς και το παιχνίδι του φωτός, δημιουργούν έναν καμβά τον οποίο μπορεί κάθε άνθρωπος να δει αν μπορέσει να κοντοσταθεί για λίγο. Έτσι και ο φωτογράφος με συνοδοιπόρο την κάμερα ξεκινά χωρίς προορισμό και χωρίς σίγουρο αποτέλεσμα Όπως ο Flâneur κινείται μέσα στον κόσμο, αντλώντας από αυτόν πολλά στοιχεία, με τον ίδιο τρόπο και ο φωτογράφος στην φωτογράφιση δρόμου μπορεί να αντλήσει έμπνευση να αναδείξει την πόλη μέσα από τις εικόνες του. Αυτό τουλάχιστον προσπάθησα να κάνω εγώ.

1 (Bright, 2012)