Οι συχνότερες παρασιτικές λοιμώξεις στα παιδιά - Επιδημιολογικά δεδομένα

Abstract

Οι λοιμώξεις από εντερικά παράσιτα αποτελούν μείζον κοινωνικό και ιατρικό ζήτημα. Σύμφωνα με επιδημιολογικές έρευνες, οι παρασιτικές λοιμώξεις είναι από τις πιο διαδεδομένες ασθένειες και ένα από τα πιο σοβαρά ζητήματα δημόσιας υγείας στον κόσμο. Απαιτούνται έρευνες για τον επιπολασμό διαφόρων ασθενειών των εντερικών παρασίτων σε διάφορες γεωγραφικές τοποθεσίες πριν σχεδιαστούν αποτελεσματικές μέθοδοι ελέγχου. Μελέτες που διεξήχθησαν σε μεγάλο αριθμό κρατών έχουν αποκαλύψει ότι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση του πληθυσμού μιας χώρας είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την εμφάνιση εντερικών παρασίτων. Οι παρασιτικές ασθένειες διακρίνονται από άλλες λοιμώξεις από δύο επιδημιολογικά χαρακτηριστικά. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι η υψηλή συχνότητα αυτών των ασθενειών, με τον επιπολασμό παρασιτικών λοιμώξεων να εκτιμάται ότι είναι περίπου 3-3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα 450 εκατομμύρια θανάτους. Το δεύτερο χαρακτηριστικό, είναι η υψηλή συχνότητα εμφάνισης σε φτωχές και μειονεκτούσες περιοχές, ιδιαίτερα μεταξύ των παιδιών σχολικής ηλικίας. Σε μη ανεπτυγμένες χώρες, αυτές οι λοιμώξεις έχουν σημαντικές συνέπειες στην σωματική και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα παιδιά σχολικής ηλικίας έχουν τον υψηλότερο κίνδυνο νοσηρότητας λόγω εντερικών παρασίτων σε σύγκριση με άλλες ηλικίες. Τα κύρια συμπτώματα των διαταραχών είναι γαστρεντερικής φύσης. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν αναιμία, καθώς και σωματικά και ψυχικά προβλήματα, όπως καθυστερημένη σωματική και πνευματική ανάπτυξη στα παιδιά, απώλεια βάρους, κόπωση και σωματικές ενοχλήσεις που αφορούν στη συμπτωματολογία. Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η θεραπεία αυτών των παιδιών μειώνει το φορτίο ασθένειας στο γενικό πληθυσμό κατά 70%, με σημαντικό θετικό αντίκτυπο στα συστήματα υγείας. Μελέτες που έχουν διεξαχθεί για τον προσδιορισμό του επιπολασμού των εντερικών παρασίτων στα παιδιά εμφανίζουν ποικίλα ευρήματα ανάλογα με τη γεωγραφική θέση και το υγειονομικό επίπεδο της περιοχής έρευνας.