Πληροφορημένη λήψη απόφασης σχετικά με την λήψη φαρμάκων κατά τον θηλασμό

Abstract

Περίληψη Εισαγωγή: Η λήψη φαρµακευτικής αγωγής παίζει καθοριστικό ρόλο στην έναρξη, τη διάρκεια και τη διακοπή του µητρικού θηλασµού. Η λήψη αποφάσεων σχετικά µε τη λήψη φαρµάκων κατά τη γαλουχία θα πρέπει να βασίζεται στις γνώσεις και τις δεξιότητες των επαγγελµατιών υγείας, στη µετάδοση επιστηµονικά έγκυρων πληροφοριών στις µητέρες σχετικά µε τα οφέλη του θηλασµού και τον πιθανό κίνδυνο της έκθεσης σε ορισµένα φάρµακα. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας ήταν η διερεύνηση της συµµετοχικής λήψης απόφασης σχετικά µε τη λήψη φαρµάκων κατά το µητρικό θηλασµό, σε γυναίκες που θηλάζουν στην Ελλάδα. Υλικό και Μέθοδος: Πρόκειται για µια προοπτική περιγραφική µελέτη παρατήρησης που πραγµατοποιήθηκε σε πέντε ελληνικά µαιευτήρια µεταξύ Ιανουαρίου-Μαΐου 2020. Συνολικά, 283 µητέρες εντάχθηκαν στη µελέτη. Η συλλογή των δεδοµένων πραγµατοποιήθηκε µε τη χρήση ειδικά σχεδιασµένου ερωτηµατολογίου. Οι µητέρες απάντησαν στο ερωτηµατολόγιο πριν από το εξιτήριο και στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν µέσω τηλεφωνικής συνέντευξης σε έναν, τρεις και έξι µήνες µετά τον τοκετό, προκειµένου να δώσουν πληροφορίες σχετικά µε την κατάσταση του θηλασµού, τους λόγους διακοπής του θηλασµού και τη λήψη φαρµάκων κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Αποτελέσµατα: Περίπου το ένα τρίτο των µητέρων (30,7%) λάµβαναν φαρµακευτική αγωγή λόγω χρόνιας νόσου πριν από την εγκυµοσύνη, αλλά µόνο το 23,7% από αυτές µπόρεσαν να το διατηρήσουν κατά τη διάρκεια της γαλουχίας. Το 48,4% των µητέρων δήλωσε ότι θα απέφευγε τη λήψη φαρµάκων κατά τη διάρκεια της γαλουχίας ως στάση ζωής. Σχεδόν το ήµισυ του δείγµατος που µελετήθηκε (45,2%) ήταν ικανοποιηµένο µε τις πληροφορίες που παρείχαν οι επαγγελµατίες υγείας σχετικά µε τη λήψη φαρµάκων κατά τη γαλουχία, αλλά το 66,1% των µητέρων υπέδειξε την ανάγκη περαιτέρω καθοδήγησης. Επίσης, µητέρες µε τριτοβάθµια εκπαίδευση, ελληνική καταγωγή και φυσιολογικό τοκετό συµµετείχαν σηµαντικά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά µε τη λήψη φαρµάκων κατά τη γαλουχία (p=0,001, p=0,001 και p=0,01 αντίστοιχα). Τέλος, οι µητέρες που συµµετείχαν στη λήψη αποφάσεων, συµβουλεύτηκαν κυρίως παιδίατρο (p=0,02) και ήταν πιο πιθανό να διατηρήσουν πλήρη και µεικτό θηλασµό για ένα µήνα µετά τον τοκετό, αντί να σταµατήσουν το θηλασµό (p=0,005). Συµπεράσµατα: Η προώθηση των τεκµηριωµένων γνώσεων, των επικοινωνιακών δεξιοτήτων, της εµπιστοσύνης και της ικανότητας των επαγγελµατιών υγείας στη διαχείριση του θηλασµού, θα συµβάλει θετικά στους δείκτες θηλασµού και στην ικανοποίηση της µητέρας όσον αφορά την επαγγελµατική συµβουλευτική.