Εμφάνιση απλής εγγραφής

Το φωτογραφικό πορτρέτο στη Νέα Ελληνική φωτογραφία, καθαρή, παραποιημένη και ψευδής φωτογραφία

dc.contributor.advisorΑντωνιάδης, Κωνσταντίνος
dc.contributor.authorΧατζηγιαννάκη, Βασιλική
dc.date.accessioned2023-10-25T08:22:39Z
dc.date.available2023-10-25T08:22:39Z
dc.date.issued2023-09-30
dc.identifier.urihttps://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/5475
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26265/polynoe-5312
dc.description.abstractΣτόχος της εργασίας αυτής είναι η προσπάθεια να καταστεί φανερό με ποιο τρόπο η φωτογραφική παράδοση στο πορτρέτο αφομοιώθηκε ή όχι, μεταλλάχθηκε ή εξελίχθηκε σε νέες μορφές προσέγγισης στη φωτογραφική παραγωγή πορτρέτου των φωτογράφων της Νέας Ελληνικής Φωτογραφίας. Για το λόγο αυτό, κρίνεται απαραίτητη μια σύντομη ιστορική αναδρομή και αναφορά στη σχέση του πορτρέτου με τη μνήμη –με έμφαση στη μεταθανάτια φωτογραφία, τη διαμόρφωση της ταυτότητας, την αποτύπωση της πραγματικότητας, καθώς και στην ανθρωπιστική και ανθρωποκεντρική φωτογραφία. Το κύριο σώμα της εργασίας εστιάζει στη φωτογραφική παραγωγή πορτρέτου Ελλήνων φωτογράφων της γενιάς της Νέας Ελληνικής Φωτογραφίας και συγκεκριμένα από το 1975 έως το 2000, η οποία μπορεί να κατηγοριοποιηθεί ως εξής: Καθαρή (straight), Παραποιημένη (falsified) και Ψευδής (false) Φωτογραφία. Για την κατηγοριοποίηση αυτή μελετήθηκαν: οι σκηνοθετικές πρακτικές που υιοθετεί ο φωτογράφος, ο βαθμός επέμβασης που υφίστανται οι εικόνες και η πρόθεση του δημιουργού ως προς τον τρόπο απεικόνισης της ανθρώπινης μορφής και της ορατής πραγματικότητας. Το φωτογραφικό υλικό αντλήθηκε από τις εκθέσεις Εικόνα και Είδωλο: Νέα Ελληνική Φωτογραφία 1975 – 1995 και Κάποιος (να) με κοιτάζει στο πλαίσιο της διοργάνωσης Photosynkyria 2000. Στη συνέχεια ταξινομήθηκε σε σχέση με τις προαναφερόμενες κατηγορίες και μελετήθηκε βάσει των χαρακτηριστικών τους. Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδεικνύουν την αλλαγή που έχει επέλθει ως προς τη μορφή του φωτογραφικού πορτρέτου, η οποία εξελίσσεται και μεταλλάσσεται ανά εποχή. Αρχικά από το 1975 έως το 1985 περίπου επικρατεί η Καθαρή (straight) φωτογραφία που βασίζεται στη φωτογραφία ντοκουμέντου και στη ρεαλιστική απεικόνιση των προσώπων, ενώ από το 1985 και μετά αναδεικνύονται η Παραποιημένη (falsified) και η Ψευδής (false) φωτογραφία, όπου εδώ οι φωτογράφοι, εξερευνώντας το ίδιο το μέσο, υιοθετούν πρακτικές σκηνοθεσίας προσώπων και περιβάλλοντος, καθώς και επεξεργασίας του φωτογραφικού υλικού.el
dc.format.extent106el
dc.language.isoelel
dc.publisherΠανεπιστήμιο Δυτικής Αττικήςel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές*
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el*
dc.subjectΠορτρέτοel
dc.subjectΖωγραφικήel
dc.subjectΦωτογραφίαel
dc.subjectΜνήμηel
dc.subjectΜεταθανάτια φωτογραφίαel
dc.subjectΑνρωπιστική φωτογραφίαel
dc.subjectΑνθρωποκεντρική φωτογραφίαel
dc.subjectΝέα Ελληνική Φωτογραφίαel
dc.titleΤο φωτογραφικό πορτρέτο στη Νέα Ελληνική φωτογραφία, καθαρή, παραποιημένη και ψευδής φωτογραφίαel
dc.title.alternativeThe portrait in New Greek Photography, straight, falsified and false photographyel
dc.typeΜεταπτυχιακή διπλωματική εργασίαel
dc.contributor.committeeΤζίμας, Δημήτριος
dc.contributor.committeeΜπάρδη, Αντωνία
dc.contributor.facultyΣχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών & Πολιτισμούel
dc.contributor.departmentΤμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνώνel
dc.contributor.masterΦωτογραφία: Έρευνα και Μεθοδολογίαel
dc.description.abstracttranslatedThe purpose of this paper is an attempt to clarify whether or not the photographic tradition was acquired, transformed or evolved to new forms of perspective in the production of portrait photography of the photographers of New Greek Photography. For this reason, it is necessary to make a short historical review and a reference to the link between portrait and memory, with a notable mention of post mortem photography, the development of identity, the capturing of reality and the humanitarian and humanist types of photography. The main body of this paper is focused on the production by Greek photographers of the generation of New Greek Photography of portraits in photography, notably from 1975 to 2000, which can be categorized thus: Straight photography, Falsified photography and False photography. For this categorization factors have been studied as: the staging practices followed by the photographer, the degree of editing in the images and the intentions of the creators regarding the way the human form and the visible reality are depicted. The photographic material has been drawn from the editions Image and Icon: New Greek Photography 1975 – 1995 and Watch me (Watch you), Photosynkyria 2000 on the framework of the 'Photosynkyria 2000' event. It was then organized in relation to the categories mentioned above and studied according to their characteristics. The result of the study underscores the change that has come into effect regarding the form of the portrait in photography, which evolves and transforms through each period. From 1975 to approximately 1985 Straight photography is prevalent, based on documentary photography and the realistic depiction of persons, while from 1985 and after Falsified and False types of photography arise whereby the photographers explore the medium itself, adopt staging practices on faces and surroundings, as well as editing the photographic material.el


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές