Η σκηνοθετημένη φωτογραφία στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως αντικείμενο τη μελέτη της σκηνοθεσίας στη φωτογραφική αφήγηση στην Ελλάδα, από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα. Γίνεται μία αναδρομή στο ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε η σκηνοθετημένη φωτογραφία τη δεκαετία του 1980 στην Ελλάδα και παρουσιάζονται ενδεικτικά οι μορφές φωτογραφικής αφήγησης καθώς και οι σκηνοθετικές πρακτικές που χρησιμοποιήθηκαν. Παρατίθενται σύντομες αναφορές σε ψυχαναλυτικές θεωρίες για τα όνειρα και τις μάσκες, καθώς και σε έργα δημιουργών από τη μοντέρνα ζωγραφική και τη φωτογραφία, τα οποία επηρέασαν το φωτογραφικό έργο της διπλωματικής εργασίας. Ειδικότερα, ως προς το θέμα του ονείρου γίνεται αναφορά στο έργο του Στέφανου Πάσχου, ενώ ως προς τον συμβολισμό της μάσκας στο έργο του Pablo Picasso και του Τάσου Βρεττού. Ως προς την παρουσίαση του φωτογραφικού έργου, γίνεται αναφορά στο έργο της Sam Taylor-Wood. Με τη μάσκα να συμβολίζει το φόβο, οι τέσσερις φωτοϊστορίες που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της παρούσας διπλωματικής εργασίας, οπτικοποιούν τις υποσυνείδητες σκέψεις και πράξεις που καλούνται να διαπραγματευτούν τους εφιάλτες σε τέσσερα όνειρα.