Δομική αποτίμηση Ιακωβάτειου Βιβλιοθήκης Ληξουρίου Κεφαλληνίας - Διερεύνηση επεμβάσεων

Abstract

Σκοπός της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας είναι η εφαρμογή του νέου Κανονισμού για Αποτίμηση και Δομητικές επεμβάσεις Τοιχοποιίας (ΚΑΔΕΤ) σε ένα διατηρητέο κτίριο με εμφανιζόμενη παθολογία. Για την παρούσα μελέτη επιλέχθηκε το παλαιό κτίριο της Ιακωβάτειου Βιβλιοθήκης Ληξουρίου Κεφαλληνίας. Η εργασία παρουσιάζει συνοπτικά το ιστορικό πλαίσιο και την εξέλιξη της αρχιτεκτονικής των Ιονίων Νήσων. Εξετάζει το πως αυτή επηρεάστηκε και διαμορφώθηκε από εξωγενείς συνθήκες - τους κατά βάσει δυτικούς κατακτητές- αλλά και από τα διαθέσιμα υλικά και την τεχνική εμπειρία που υπήρχε λόγω της έντονα σεισμογενούς περιοχής. Το κτίριο της Βιβλιοθήκης βρίσκεται επί της οδού Αικατερίνης Τουλ 1. Αποτελεί διώροφο κτίριο, χαρακτηριστικό δείγμα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής των μέσων του 19ου αιώνα (έτος κατασκευής: 1866), το οποίο περιήλθε στο Ελληνικό Δημόσιο με δωρεά το 1963 και αναπαλαιώθηκε το 1984, ενώ είχε κηρυχθεί έργο τέχνης από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1968. Το κτίριο χωρίζεται λειτουργικά καθ’ ύψος σε δύο χώρους. Το ισόγειο στεγάζει τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Ληξουρίου, ενώ ο όροφος στεγάζει μουσειακό χώρο. Από στατικής άποψης, αποτελεί κατασκευή με φέροντα οργανισμό από λιθοδομή. Πρόκειται για ένα κτίριο με σχεδόν ορθογώνια κάτοψη διαστάσεων περίπου 19m x 11m και εμβαδόν περίπου 211m2 ανά στάθμη. Ο φέρων οργανισμός του αποτελείται από τέσσερεις περιμετρικούς φέροντες τοίχους από τρίστρωτη λιθοδομή, δύο ξύλινα πατώματα, τα οποία καθορίζουν τις στάθμες των ορόφων, και ξύλινη στέγη. Το κτίριο είχε δεχθεί επεμβάσεις επισκευής και ενισχύσεις, οι οποίες μελετήθηκαν το 1975, ολοκληρώθηκαν το 1984 και βοήθησαν στο ανταπεξέλθει στους ισχυρούς σεισμούς του 2014, αποτέλεσμα των οποίων είναι η εμφανιζόμενη παθολογία του. Αρχικώς, υπολογίζονται τα μηχανικά χαρακτηριστικά των διαφόρων υλικών του κτιρίου με εμπειρικές σχέσεις του ΚΑΔΕΤ, και γίνεται αδρομερής παρουσίαση των βασικών εννοιών για την καλύτερη κατανόηση των μεγεθών συμπεριφοράς της τοιχοποιίας. Εν συνεχεία, υπολογίζονται αναλυτικά τα μόνιμα φορτία του κτιρίου και επιλέγεται η Στάθμη Αξιοπιστίας Δεδομένων (Σ.Α.Δ.). Ακολούθως, παρουσιάζονται οι έλεγχοι του κανονισμού σε όρους εντατικών και παραμορφωσιακών μεγεθών και οι αντίστοιχοι σε κάθε περίπτωση συντελεστές επάρκειας/ ανεπάρκειας λ. Παρουσιάζονται οι στάθμες επιτελεστικότητας και η αναμενόμενη κατά στάθμη συμπεριφορά, ενώ ορίζεται η στάθμη επιτελεστικότητας Β1 σύμφωνα με τον ΚΑΔΕΤ. Εξηγείται συνοπτικά η μέθοδος προσομοίωσης και τα δεδομένα των προσομοιωμάτων, καθώς και η αναγνώριση των στοιχείων ανάληψης σεισμικών δυνάμεων που θα ελεγχθούν. Για την προσομοίωση και διενέργεια των ελέγχων σύμφωνα με τον εγκεκριμένο νέο κανονισμό ΚΑΔΕΤ, χρησιμοποιείται το λογισμικό Pessos της εταιρεία 3DR Engineering Software Ltd, το οποίο επιλύει με τη μέθοδο πεπερασμένων επιφανειακών στοιχείων κελύφους. Οι προσομοιώσεις αφορούν στο κτίριο μετά τις μεταγενέστερες επεμβάσεις, μεταξύ της δεκαετίας 1975-1985, το οποίο επιβίωσε των σεισμών της Κεφαλονιάς του 2014, εκδηλώνοντας παθολογία, η οποία εξετάζεται στο σχετικό κεφάλαιο. Μέσω αυτών αποτιμάται η δομική συμπεριφορά και εξηγείται η τρωτότητα του κτιρίου. Στη συνέχεια, επιλέγοντας στρατηγικές επεμβάσεις τεχνικού χαρακτήρα, προσομοιώθηκε ο ενισχυμένος φορέας και συγκρίθηκε η μεταβολή στη συμπεριφορά των δύο φορέων, μέσω των δεικτών ανεπάρκειας/επάρκειας. Στο προτελευταίο κεφάλαιο, πραγματοποιείται και Δευτεροβάθμιος Έλεγχος, βάσει των οδηγιών του ΟΑΣΠ. Συγκρίνονται οι συντελεστές επάρκειας-ανεπάρκειας του δευτεροβάθμιου ελέγχου, με το συντελεστή επάρκειας-ανεπάρκειας, που προέκυψε από τον τριτοβάθμιο έλεγχο μέσω επαναληπτικών αναλύσεων του αρχικού φορέα για μικρότερη εδαφική επιτάχυνση. Προέκυψε προσέγγιση μεταξύ των δύο συγκρινόμενων συντελεστών. Εν κατακλείδι, η εφαρμογή του κανονισμού απαιτεί γνώση από όλους τους εμπλεκόμενους (μελετητή και δημόσια αρχή). Εκτιμάται ότι παρά τις παραδοχές η αποτίμηση ανταποκρίνεται στη σημερινή εικόνα του κτιρίου. Διαπιστώθηκε ότι οι προτεινόμενες επεμβάσεις ενίσχυσης, παρά τη βελτίωση μερικώς της συμπεριφοράς, δεν επαρκούν για τη στάθμη επιτελεστικότητας Β1, κάτι που θα οδηγήσει σε στρατηγικές αποφάσεις διαχειριστικού χαρακτήρα ενώ προτείνεται επιπλέον διερεύνηση με νεότερες μεθόδους ενίσχυσης.