Εξέλιξη της μικροδομής του χάλυβα 1.7709 μετά από θερμική κατεργασία επιβελτίωσης

Abstract

Η βελτίωση των μηχανικών ιδιοτήτων των χαλύβδινων τεμαχίων που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία, απαιτεί πολλές φορές τη θερμική τους επεξεργασία. Έτσι, για την βέλτιστη απόδοσή τους στις δυσχερείς συνθήκες στις οποίες χρησιμοποιούνται, περνούν από τη διαδικασία της βαφής. Ο W.Nr.1.7709 είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα δομικού χάλυβα με εξαιρετικά χαμηλή θερμική αγωγιμότητα σε σχέση με άλλους κραματωμένους χάλυβες διαμόρφωσης, ο οποίος χρησιμοποιείται κυρίως έπειτα από βαφή και επαναφορά. Όμως, το διάγραμμα επαναφοράς του συγκεκριμένου χάλυβα δεν έχει σχεδιαστεί ακόμη, παρά το γεγονός ότι οι παραγωγοί χάλυβα παρέχουν όλες τις τεχνικές πληροφορίες σχετικά με τη θερμική κατεργασία του εκάστοτε χάλυβα. Για τους σκοπούς της εργασίας, ωστενιτοποιήθηκαν στους 960οC δώδεκα δοκίμια, τα οποία, μετά από 30 λεπτά, υποβλήθηκαν σε βαφή σε λάδι. Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν σε επαναφορά για δύο ώρες σε θερμοκρασίες από 180 έως 650οC. Κάποιες από τις θερμοκρασίες αυτές μπορούν να φανούν χρήσιμες στους χαλυβουργούς καθώς επιτρέπουν ορισμένους ιδιαίτερους μετασχηματισμούς κατά την επαναφορά. Το διάγραμμα επαναφοράς είναι μείζονος σημασίας για μεταλλουργούς καθώς αποτελεί οδηγό για τις σωστές παραμέτρους επαναφοράς, ούτως ώστε να ληφθούν οι προβλεπόμενες μηχανικές ιδιότητες και να υπολογιστεί η σκληρότητα των τεμαχίων. Κατά το πείραμα, μετά τη φωτογράφιση δοκιμίων στο μικροσκόπιο, και με τη χρήση του προγράμματος Fiji, έγινε επεξεργασία των φωτογραφιών και ελήφθησαν νέες εικόνες με τα καρβίδια, χρωματισμένα και αριθμημένα. Με την επεξεργασία των δεδομένων από το Fiji, στο Excel, ελήφθησαν, τελικά, οι κατανομές των καρβιδίων για την εκάστοτε θερμοκρασία επαναφοράς.