dc.contributor.advisor | Μακρής, Δημήτριος | |
dc.contributor.author | Μισαηλίδου, Αθανασία | |
dc.date.accessioned | 2024-10-21T07:09:25Z | |
dc.date.available | 2024-10-21T07:09:25Z | |
dc.date.issued | 2024-10-10 | |
dc.identifier.uri | https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/7828 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26265/polynoe-7660 | |
dc.description.abstract | Σκοπός της πτυχιακής είναι να εστιάσει στα καίρια ζητήματα και προβλήματα που υπάρχουν
στο επάγγελμα ενός συντηρητή αρχαιοτήτων και έργων τέχνης, να εμβαθύνει στην εξέλιξη
και στα χαρακτηριστικά που διαθέτει η Τεχνητή Νοημοσύνη, και πώς με την βοήθεια αυτής
ο συντηρητής μπορεί να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα, να εμπλουτίσει τις γνώσεις του
και τις μεθόδους συντήρησης.
Γίνεται μελέτη των εφαρμογών και των προκλήσεων των τεχνολογιών της τεχνητής
νοημοσύνης στους τομείς της συντήρησης και της ανάδειξης του πολιτισμικού
αποθέματος/κληρονομιάς. Ο κύριος στόχος είναι να βοηθηθούν οι συντηρητές στην καλύτερη
κατανόηση του αντικειμένου τους, στην εξοικείωσή τους με αυτό, και τις καλύτερες λύσεις.
Οι τεχνολογίες της Τεχνητής Νοημοσύνης έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν σημαντικά
στη διαδικασία τεκμηρίωσης, συντήρησης και ανάδειξης του αντικειμένου.
Θα εξεταστούν οι τρέχουσες προκλήσεις που υπάρχουν στον τομέα της πολιτιστικής
κληρονομιάς μέσω των τεχνολογιών Τεχνητής Νοημοσύνης που ήδη χρησιμοποιούνται ή που
μπορούν να αναπτυχθούν τα επόμενα χρόνια. Θα επιχειρηθεί η διερεύνηση του βαθμού στον
οποίο οι τεχνολογίες της Τεχνητής Νοημοσύνης θα επηρεάσουν τους τρόπους, τις
μεθοδολογίες και τις πρακτικές προσέγγισης των πολιτισμικών τεκμηρίων στο άμεσο
μέλλον.
Η παρούσα πτυχιακή επικεντρώνεται στη σημαντική εξέλιξη της Τ.Ν. και πως αυτή μπορεί
να προσφέρει την βοήθεια της στην πολιτιστική κληρονομιά. Καθορίζονται οι αρμοδιότητες
στη συντήρηση και η έννοια της Τ.Ν., που αφορά την ανάπτυξη συστημάτων ικανά να
μιμούνται ανθρώπινες γνωστικές λειτουργίες, με έμφαση στην ηθική και την αποφυγή
διακρίσεων. Στη συνέχεια, αναλύεται η εφαρμογή της Τ.Ν. στη συντήρηση πολιτιστικών
μνημείων, με προγνωστικά μοντέλα που προστατεύουν την άυλη κληρονομιά και
ψηφιοποιούν αρχεία. Αξιολογούνται οι καινοτόμες εφαρμογές της, όπως η ανακατασκευή
ψηφιδωτών, η αποκατάσταση πινάκων και η ανίχνευση πλαστογραφίας, συμβάλλοντας στη
βελτίωση των μουσείων. Τέλος, αναδεικνύονται τα άλυτα προβλήματα της Τ.Ν., όπως η
ηθική και η προστασία προσωπικών δεδομένων, η ανάγκη σωστής αναζήτησης πληροφοριών
και οι προκλήσεις που προκύπτουν από εξωτερικούς παράγοντες, τονίζοντας τη σημασία των
μουσείων στην προώθηση της Τ.Ν. στον πολιτισμό.
Ο αναγνώστης, έχοντας ολοκληρώσει την ανάγνωση της πτυχιακής αυτής εργασίας, θα
οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι ο συντηρητής μπορεί να διασφαλίσει την όσο το δυνατών
καλύτερη διατήρηση των έργων τέχνης, συνδυάζοντας παραδοσιακές τεχνικές και γνώσεις με
σύγχρονα εργαλεία και μέσα. Η χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης ενισχύει τις διαδικασίες
συντήρησης, προσφέροντας νέες λειτουργίες και δυνατότητες. Οι τεχνολογικές εξελίξεις
διευκολύνουν το έργο του, βελτιώνοντας την συντήρηση, αποθήκευση, καταγραφή και
ανάδειξη των αντικειμένων, με στόχο την έμπνευση μελλοντικών γενεών. | el |
dc.format.extent | 60 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
dc.subject | Συντήρηση | el |
dc.subject | Αποκατάσταση | el |
dc.subject | Ηθική | el |
dc.subject | Τεχνητή νοημοσύνη | el |
dc.subject | Πολιτιστική κληρονομιά | el |
dc.title | Διερεύνηση της τεχνητής νοημοσύνης στη συντήρηση | el |
dc.title.alternative | Exploring artificial intelligence in conservation | el |
dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
dc.contributor.committee | KOKLA, VASILIKI or VASSILIKI | |
dc.contributor.committee | Μπαρδής, Γεώργιος | |
dc.contributor.faculty | Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών & Πολιτισμού | el |
dc.contributor.department | Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης | el |
dc.description.abstracttranslated | The purpose of this thesis is to focus on the key issues and challenges present in the
profession of a conservator of antiquities and works of art, to delve into the development and
characteristics of Artificial Intelligence (ΑΙ), and to explore how, with its assistance, the
conservator can achieve the desired outcome, enhance their knowledge, and improve
conservation methods.
A study is conducted on the applications and challenges of artificial intelligence technologies
in the fields of conservation and the enhancement of cultural heritage. The main goal is to
assist conservators in better understanding their subject, becoming more familiar with it, and
finding better solutions. Artificial Intelligence technologies have the potential to significantly
contribute to the processes of documentation, conservation, and prominence of cultural
objects.
The current challenges in the field of cultural heritage will be examined through the lens of
AI technologies that are already in use or that may be developed in the coming years. An
attempt will be made to investigate the extent to which AI technologies will influence the
methods and practices used in approaching cultural heritage artifacts in the near future.
This thesis focuses on the significant evolution of AI and how it can contribute to cultural
heritage. It defines the responsibilities in preservation and the concept of AI, which involves
the development of systems capable of mimicking human cognitive functions, with an
emphasis on ethics and the avoidance of discrimination. Ιt analyzes the application of it in the
preservation of cultural monuments, utilizing predictive models that protect intangible
heritage and digitize records. Innovative applications are evaluated, such as the
reconstruction of mosaics, the restoration of paintings, and the detection of forgery,
contributing to the improvement of museums. Finally, the unresolved issues of AI are
highlighted, including ethics and personal data protection, the need for accurate information
retrieval, and challenges arising from external factors, emphasizing the importance of
museums in promoting AI within culture.
The reader, having completed the reading of this thesis, will conclude that the conservator
can ensure the best possible preservation of artworks by combining traditional techniques and
knowledge with modern tools and means. The use of AI enhances conservation processes,
offering new functions and capabilities. Technological advancements facilitate the
conservator's work, improving the preservation, storage, documentation, and prominence of
the objects, with the aim of inspiring future generations. | el |