Διερεύνηση της θνησιμότητας των πρόωρων νεογνών στα όρια της βιωσιμότητας - Συσχετίσεις με περιγεννητικούς παράγοντες

Abstract

Εισαγωγή: Τα εξαιρετικά πρόωρα νεογνά τα οποία γεννήθηκαν μεταξύ των 22 και 26 εβδομάδων κύησης ανήκουν στην “γκρίζα ζώνη” της βιωσιμότητας και δύνανται να περιπλεχθούν με νεογνικό θάνατο. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό τη διερεύνηση της θνησιμότητας των πρόωρων νεογνών στα όρια της βιωσιμότητας και την ανάδειξη συσχετίσεων με περιγεννητικούς παράγοντες. Υλικό και Μέθοδοι: Πρόκειται για αναδρομική περιγραφική μελέτη στην οποία εντάχθηκαν πρόωρα νεογνά με ηλικία κύησης μεταξύ 22-26 εβδομάδων. Η μελέτη αφορούσε τα έτη 2017 – 2022 και διεξήχθη σε μια Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών δημοσίου νοσοκομείου της Αττικής. Η συλλογή των δεδομένων έγινε από τα μαιευτικά και νεογνικά ιστορικά που φυλάσσονταν στα αρχεία του νοσοκομείου κατά τη χρονική περίοδο Αύγουστος 2023 - Φεβρουάριος 2024. Η έρευνα έλαβε έγκριση από την Επιτροπή Ηθικής και Δεοντολογίας του νοσοκομείου. Αποτελέσματα: Το δείγμα αποτέλεσαν συνολικά 73 νεογνά και το μεγαλύτερο ποσοστό εξ αυτών είχε γεννηθεί το 2021 (23,3%). Η πλειοψηφία των νεογνών προέρχονταν από φυσιολογικό τοκετό (52,1%) και μητέρα πρωτοτόκο (54,8%). Η μέση ηλικία των μητέρων ήταν τα 31,1 έτη (SD=7,1 έτη). Η διάμεση ηλικία κύησης ήταν 24,3 εβδομάδες (ενδ. εύρος: 22,9 – 25,2 εβδομάδες). Στις περισσότερες περιπτώσεις (82,2%) η κύηση ήταν μονήρης. Το 53,4% των νεογνών ήταν αγόρια ενώ μόνο το 8,2% των μητέρων είχε υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση. Αναφορικά με την προγεννητική χορήγηση κορτικοστεροειδών, το 37,4% των κυήσεων έλαβε πλήρη θεραπεία, το 24,7% μερική, ενώ το 38,4% δεν έλαβε καθόλου κορτικοστεροειδή. Το 23,3% των νεογνών είχε καλή έκβαση, το 20,5% χρειάστηκε να μεταφερθεί σε άλλο νοσοκομείο, ενώ το 56,2% κατέληξε σε θάνατο. Από τους περιγεννητικούς παράγοντες, η ηλικία κύησης (p<0.001), το Apgar score του νεογνού στο 5ο λεπτό (p=0.047), το βάρος γέννησής του (p< 0.001), η διάρκεια της νοσηλείας του (p<0.001) και ο αριθμός των εμβρύων στην παρούσα κύηση (p=0.042) βρέθηκαν να σχετίζονται σημαντικά με το νεογνικό θάνατο. Τέλος, αναδείχθηκε πως το βάρος γέννησης του νεογνού (p=0.029) και η ηλικία κύησης (p=0.003) σχετίζονται σημαντικά με τον νεογνικό θάνατο, ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της κύησης και του νεογνού. Συμπεράσματα: Η θνησιμότητα των πρόωρων νεογνών στα όρια της βιωσιμότητας στην Ελλάδα αποτελεί ένα κρίσιμο ζήτημα. Η δυσμενής έκβαση των νεογνών συνδέεται σημαντικά με την ηλικία κύησης και το βάρος γέννησής τους. Ο έγκαιρος εντοπισμός των κυήσεων υψηλού κινδύνου, η πρόληψη του πρόωρου τοκετού και οι προσαρμοσμένες κλινικές παρεμβάσεις, είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση των ποσοστών νεογνικής θνησιμότητας. Η διεπιστημονική προσέγγιση και οι εξατομικευμένες στρατηγικές φροντίδας πιθανώς να βελτιώσουν τα αποτελέσματα αυτού του ευάλωτου πληθυσμού.