Διερεύνηση του νοήματος του Αρχιτεκτονικού χώρου στο πλαίσιο της Φαινομενολογίας της Αντίληψης του Maurice Merleau-Ponty

Abstract

Ο χώρος για τον Merleau-Ponty δεν είναι χώρος, είναι η σάρκα μέσα μας όπου εκεί διαμορφώνεται η γνώση μας για τον κόσμο. Η γνώση δηλαδή διαμορφώνεται αισθητηριακά. Ο κόσμος διαπερνά το σώμα και διαμορφώνει τη σάρκα της συνείδησης. Ο Merleau-Ponty απορρίπτει τον Καρτεσιανό ορθολογισμό και εισάγει τον όρο “χίασμα” για να περιγράψει πως ο κόσμος μέσα μας είναι και ο κόσμος έξω από μας. Δεν υπάρχει μόνο το εγώ και το άλλο αλλά μια συν-λειτουργία των δύο · “Λειτουργούμε ως ένα και μοναδικό σώμα” αναφέρει ο ίδιος. Στη διπλωματική αυτή εργασία θα αναλυθεί ο αρχιτεκτονικός χώρος στο πλαίσιο των ιδεών και εννοιών του Maurice Merleua-Ponty, με βάση τη διατριβή με τίτλο Questions of Perception: Phenomenology of Architecture των Steven Holl, Perez-Gomez και Juhani Pallasma · όπου μέσα από τα κείμενά τους επιχειρούν να εξηγήσουν το ρόλο της ανθρώπινης αντίληψης και της φαινομενολογικής εμπειρίας στην αρχιτεκτονική. Αναφέρουν πως η αρχιτεκτονική δεν είναι έργο που το βλέπει κανείς από απόσταση, ό,τι βλέπουμε μέσα στο χώρο, ακόμα και η φύση που υπάρχει στο γύρω τοπίο είναι μέρος του αρχιτεκτονικού χώρου. Επιπροσθέτως θα αναλυθούν οι έντεκα φαινομενολογικές ζώνες που προτείνει ο Steven Holl στην παραπάνω διατριβή, και το πως αυτές οι έντεκα αρχιτεκτονικές έννοιες συνδέονται με τη θεωρία του Merleau-Ponty. Τέλος θα παρατεθούν παραδείγματα αρχιτεκτόνων και έργων τους που έχουν επηρεαστεί από τη φαινομενολογία του Maurice Merleau-Ponty.