Εξωστρέφεια και επικοινωνιακή πολιτική των μουσείων: Μελέτη περίπτωσης: Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας και μουσεία Ασιατικής τέχνης της Ανατολικής Ασίας
| dc.contributor.advisor | Τράντα, Αλεξάνδρα | |
| dc.contributor.author | Χριστοδουλόπουλος, Σωτήριος | |
| dc.date.accessioned | 2021-10-10T07:39:30Z | |
| dc.date.available | 2021-10-10T07:39:30Z | |
| dc.date.issued | 2021-09 | |
| dc.identifier.uri | https://polynoe.lib.uniwa.gr/xmlui/handle/11400/1287 | |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26265/polynoe-1138 | |
| dc.description.abstract | Σε μια εποχή έντονων κοινωνικών, οικονομικών και τεχνολογικών εξελίξεων, είναι πλέον ξεκάθαρο πως οι πολιτιστικοί οργανισμοί είναι υποχρεωμένοι να αναθεωρούν τον τρόπο με τον οποίο προβάλουν το έργο τους στο ευρύ κοινό. Ιδίως, τα μουσεία, τα οποία διακατέχουν μία εξέχουσα θέση στον χώρο του πολιτισμού, παρουσιάζουν παγκοσμίως μία τάση εξέλιξης και προσαρμογής στα νέα δεδομένα που επικρατούν στη κοινωνία του σήμερα. Πιο συγκεκριμένα, μεγάλη αλλαγή έχει σημειωθεί στον τρόπο προώθησης των εκθεμάτων τους, όπως και στη μουσειολογική και επικοινωνιακή τους προσέγγιση. Μερικά παραδείγματα είναι η χρήση των νέων τεχνολογιών, η ενεργή προώθηση και διοργάνωση εκδηλώσεων, και η προσπάθεια ενσωμάτωσης περισσότερων κοινωνικών ομάδων, όπως άτομα με ειδικές ανάγκες, παιδιά και ηλικιωμένους. Συνεπώς, το μουσείο, σαν μια ζωντανή οντότητα που εξελίσσεται μονίμως, με τη διαρκή εκπαίδευση του προσωπικού και την υιοθέτηση νέων τρόπων αυτοπροβολής, αποκτά μία ενιαία εφαρμοσμένη πολιτική, η οποία στο τέλος το χαρακτηρίζει και το εκπροσωπεί στο επισκεπτικό κοινό και την επιστημονική κοινότητα. Στο πλαίσιο αυτό, θα εξεταστεί ο τρόπος που παρουσιάζουν τα εκθέματα του ασιατικού πολιτισμού τα μουσεία των Ασιατικών χωρών, σε σχέση με τον τρόπο που το κάνει η Ελλάδα, μια χώρα με αρκετά διαφορετικό πολιτιστικό υπόβαθρο. Ειδικότερα, θα διερευνηθεί το Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας, με μέτρο σύγκρισης αντίστοιχα μουσεία χωρών της Ανατολικής Ασίας. Μέσω αυτής της σύγκρισης, εκτός από τη παρουσίαση των εμφανών διαφοροποιήσεων, θα γίνουν διακριτά και τα κοινά στοιχεία, καθώς και η δυνητική ανταλλαγή πολιτικών και μεθόδων, για την αποτελεσματικότερη αυτοπροβολή και προσέλκυση μεγαλύτερου επισκεπτικού κοινού. | el |
| dc.format.extent | 92 | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Διεθνές | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | * |
| dc.subject | Επικοινωνιακή πολιτική | el |
| dc.subject | Εξωστρέφεια μουσείων | el |
| dc.subject | Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας | el |
| dc.subject | Ανατολική Ασία | el |
| dc.subject | Μουσειολογία | el |
| dc.subject | Ανθρωπιστικές επιστήμες | el |
| dc.subject | Μελέτη περίπτωσης | el |
| dc.title | Εξωστρέφεια και επικοινωνιακή πολιτική των μουσείων: Μελέτη περίπτωσης: Μουσείο Ασιατικής Τέχνης Κέρκυρας και μουσεία Ασιατικής τέχνης της Ανατολικής Ασίας | el |
| dc.title.alternative | Openness and communication policy of museums: Case study: Museum of Asian Art of Corfu and Asian art museums of East Asia | el |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dc.contributor.committee | Kyriaki-Manessi, Daphne | |
| dc.contributor.committee | Zervos, Spiros | |
| dc.contributor.committee | Antoniou, Angeliki | |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Διοικητικών, Οικονομικών & Κοινωνικών Επιστημών | el |
| dc.contributor.department | Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης | el |
| dc.description.abstracttranslated | In an era of intense social, economic and technological developments, it is now clear that cultural organisations are obliged to rethink the way they present their work to the general public. In particular, museums, which occupy a prominent position in the field of culture, have a worldwide tendency to evolve and adapt to the new conditions prevailing in today's society. In particular, there has been a major change in the way they promote their exhibits, as well as in their museological and communication approach. Some examples are the use of new technologies, the active promotion and organisation of events, and the attempt to include more social groups, such as people with disabilities, children and the elderly. Consequently, the museum, as a living entity that is constantly evolving, with the continuous training of staff and the adoption of new ways of presenting itself, acquires a single applied policy, which in the end characterises and represents it to the visiting public and the scientific community. In this context, the way museums in Asian countries present the exhibits of Asian culture will be examined in comparison with the way Greece, a country with a quite different cultural background, does it. In particular, the Museum of Asian Art of Corfu will be explored, with a benchmark of similar museums in East Asian countries. Through this comparison, in addition to presenting the obvious differences, common elements will be distinguished, as well as the potential exchange of policies and methods, for more effective self-promotion and attracting a larger visitor audience. | el |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Πτυχιακές εργασίες
Πτυχιακές εργασίες τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης
Εκτός από όπου επισημαίνεται κάτι διαφορετικό, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές